Βασίλης Ράλλης
Τον Βασίλη Ράλλη τον γνώρισα μουσικά και facebookικά από τους Monostyle και μια συνέντευξη που είχαμε κάνει για το 'παλιό' Υπόγειο πριν 2 χρόνια. Από τότε (παρ)ακολουθώ τα μουσικά βήματά του με μεγάλο ενδιαφέρον, μιας και αυτά τα βήματα είναι πολλά και -κυρίως- πάντοτε ξεχωριστά και προς διάφορες μουσικές κατευθύνσεις. Ρεμπέτικο, ρέγκε ως και dub - πάντα με αφετηρία και βάση τον ευρύτερο ήχο της ροκ. Άλλοτε μόνος του, κάποιες φορές με τους Monostyle, αλλά και σε συνεργασίες και projects που στήνει με μουσικούς συντρόφους του. Και live. Πολλά live... O Βασίλης δείχνει να ζει και να αναπνέει από τις ζωντανές εμφανίσεις του, έχω την εντύπωση πως αν του κόψεις τα live για 2 μήνες θα ψάχνει ψυχολόγο με συμπτώματα βαριάς κατάθλιψης. Εκ Πατρών ορμώμενος, πολυσχιδής και μουσικά αεικίνητος, είμαι απόλυτα πεπεισμένος πως παρόλο που ήδη έχει κάνει χίλια δύο, έχει ακόμα να δημιουργήσει και να μας προσφέρει άλλα τόσα και βάλε, είναι ακόμα στην αρχή. Με χαρά μου τον καλωσορίζω στο 'νέο' Υπόγειο με αυτήν την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη.
Το Υπόγειο: Γεια σου Βασίλη! Ας ξεκινήσουμε από εκεί που πρωτογνωριστήκαμε. Από τους Monostyle. Σε τι φάση βρίσκεστε; Κάποια περίοδο είχα θεωρήσει πως είχατε διαλυθεί, μιας και είχα καιρό να ακούσω νέα σας, είτε συναυλιακά, είτε μουσικά.
Γεια σου Μike, σε ευχαριστώ πολύ για τη συνέντευξη. Με τους Monostyle είμαστε σε αρκετά καλή φάση. Έχουμε πολλά καινούργια κομμάτια και οι εμφανίσεις μας πλέον είναι πιο επιλεγμένες και σωστές, καθώς ο καθένας έχει διαφορετικό πρόγραμμα και δεν υπάρχει ελεύθερος χρόνος. Δεν διαλυθήκαμε ποτέ, ούτε πρόκειται. Μες στο καλοκαίρι κάτι θα γίνει, το οποίο θα ανακοινώνεται στη σελίδα της μπάντας στο Facebook. Mέχρι στιγμής έχουμε ένα live στις 5 Aυγούστου στο camping των Ε.Α.Α.Κ στο Λιτόχωρο Πιερίας παρέα με τους Nightstalker και τους Φ.Α.Κ.Α
Το Υπόγειο: Υπάρχει και η σολο πορεία σου, ομως, η οποία μετράει ήδη 2 πανέμορφα κομμάτια. Σκέφτεσαι και κάποια solo κυκλοφορια;
Ναι δύο αγαπημένα κομμάτια, Ο Δρόμος και το Ρεύμα. Ετοιμάζω μια ολοκληρωμένη δουλειά, η οποία υπολογίζω να είναι έτοιμη στις αρχές του νέου χρόνου. Θα περιέχει γύρω στα 15 κομμάτια σε μουσική-στίχους δικούς μου, αλλά και κομμάτια του φίλου και τραγουδοποιού Πάνου Γεωργόπουλου. Επίσης ο δίσκος θα περιέχει αρκετές συνεργασίες και εκπλήξεις και νομίζω ότι συνολικα θα βγεί ένα πολύ καλό αποτέλεσμα.
Το Υπόγειο: Θα ήθελα να μάς μιλήσεις λίγο για τον ήχο σου... Dub, reggae, ρεμπέτικο και πάντα τριγύρω το ροκ. Ξεκάθαρα σου αρέσει να πειραματίζεσαι και να συνδυάζεις είδη...
Επειδή ακούω διάφορα είδη και θεωρώ ότι η μουσική δεν έχει ταμπέλες, μ'αρέσει πολύ να μπερδεύω πράγματα και ήχους, κάτι που θα φανεί πολύ έντονα και στο δίσκο. Το rock βέβαια είναι ο βασικός μου ήχος. Παρ'όλα αυτά τα κομμάτια που θα βγούν θα έχουν πολλά στοιχεία από παραδοσιακό μέχρι reggae, ρεμπέτικο και ψυχεδελικό rock.
Το Υπόγειο: Πάμε λίγο στο αγαπημένο μου Ρεύμα... Αληθινή ιστορία;
Nαί αληθινή ιστορία.Ζούσα δύο μήνες χωρίς ρεύμα οπότε κι από κει βγήκε το κομμάτι. Μάλιστα τις πρώτες μέρες που το ανέβασα στο youtube, πολύς κόσμος μου έστειλε θετικά σχόλια και ότι ταυτίστηκαν με το κομμάτι επειδή τους είχε κοπεί το ρεύμα. ''Ελλαδάρα του 2015'' [εκσυγχρονισμός].
Το Υπόγειο: Έχω διαπιστώσει πως αγαπάς τη μουσική με έναν...ψυχοπαθολογικό τρόπο. Τι άλλο σου αρέσει να κάνεις πέρα από αυτήν, υπάρχει χώρος και χρόνος για κάτι άλλο;
Εντελώς ψυχοπαθολογικό. Σχεδόν κάθε μέρα έχω είτε live, είτε πρόβες, οπότε δεν παίζει πολύς ελεύθερος χρόνος. Όταν βρίσκω όμως τον αφιερώνω κυρίως στους φίλους μου και στο να ταξιδεύω
Το Υπόγειο: Πότε πρωτοξεκίνησες να παίζεις, να γράφεις μουσική και στίχους;
Mουσικά είμαι αυτοδίδακτος,ούτε έχω κάνει μαθήματα ούτε ωδεία και τέτοια.Λίγο κιθάρα και λίγο απ'ολα τελείως εμπειρικά. Στίχους όμως γράφω με το τσουβάλι από μικρός. Από τα 16 ξεκίνησα και προσπαθούσα είτε μόνος μου, είτε παρέα με φίλους μουσικούς να κολλήσω και τη μουσική. Μετά άρχισα να κάνω διάφορα live κυρίως στη Πάτρα, είτε με μια κιθάρα, είτε με μπάντα και κάπως έτσι ξεκίνησα.
Το Υπόγειο: Επίσης πολύ συχνά livaρεις. Πώς κρίνεις την ανταπόκριση του κόσμου στη δουλειά σου;
Από τα 20 μου μέχρι τώρα σχεδόν κάθε μέρα κάνω live (αυτό δεν ξέρω αν είναι καλό η κακό ο χρόνος θα δείξει), αλλά είναι το μόνο που ξέρω να κάνω. Το κοινό ανταποκρίνεται πολύ θετικά και αυτό το κατάλαβα όταν άρχισα να κάνω live εκτός Πάτρας, όπου παίζεις εκτός βάσης και ο κόσμος δεν σε γνωρίζει.
Το Υπόγειο: Αγαπημένο ever (δικό σου) live ;
Είναι πολλά, αλλά θα γράψω για δύο που με έχουν στιγματίσει: Ήχοι του Δάσους με Monostyle, oπου παίξαμε μπροστά σε 2000 άτομα με δικά μας κομμάτια μόνο και ο κόσμος είχε ξεσηκωθεί και τραγουδούσε μαζί μας.Το δέυτερο με Çiftedelik, ένα καινούργιο σχήμα, όπου παίξαμε φέτος στο παραδοσιακό καρναβάλι στα Λαγκάδια Αρκαδίας σε ένα βουνό όπου βγήκαμε μετά απο δύο μπάντες κατά τις δύο και μέχρι το ξημέρωμα ο κόσμος χόρευε και τραγουδούσε μαζί μας. Κάθε live όμως έχει τη μαγεία του και σου αφήνει όμορφες αναμνήσεις.
Το Υπόγειο: Και υπάρχουν και αρκετές συνεργασίες με φίλους σου μουσικούς, καθώς και κάποια παράλληλα projects, έτσι δεν είναι; Σαν να έχετε φτιάξει κάτι σαν μουσική κολεκτίβα εκεί στην Πάτρα, ε;
Στην Πάτρα παίζει άπειρη μουσική και πολλά ταλέντα που δεν γνωρίζει κανένας. Όλοι κάνουμε παρέα μεταξύ μας και πραγματοποιούμε και πολλές κοινές εμφανίσεις σε διάφορα στέκια. Τα project που έχω κάνει εγώ συγκεκριμένα είναι αρκετά (Sound The System, Φύρα, Çiftedelik), από τα οποία το καθένα είναι και διαφορετικό. Αυτό που προέχει όμως τώρα και τρέχω είναι ο προσωπικός μου δίσκος που υπάρχει πιθανότητα να βγεί διπλός, ο οποίος θα συνδυαστεί με αρκετά live, και οι Monostyle.
Το Υπόγειο: Διαβάζω πως η πόλη σας έχει χτυπηθεί περισσότερο από όλες από την οικονομική κρίση. Συμφωνείς με αυτό;
Όλη η Ελλάδα έχει χτυπηθεί απο την 'οικονομική κρίση, επομένως και η Πάτρα. Νομίζω πλέον οτι όλοι έχουν το ίδιο πρόβλημα σε όλες τις πόλεις, είτε χωριά είτε νησιά. Όποιος σπουδάζει και τελειώνει δεν μπορεί να βρεί δουλειά και φεύγει έξω, οι μισθοί πλέον ειναι εξευτελιστικοί και ειδικά στη μουσική. Δουλεύεις δηλαδή για τα απαραίτητα και την επόμενη μέρα ξυπνάς για να κάνεις πάλι το ίδιο χωρίς νόημα. Το κακό είναι ότι φταίνε πολλά και μεγάλο ποσοστό ευθύνης πιστεύω έχει και ο λαός. Υπάρχει τεράστια προπαγάνδα από τα Μ.Μ.Ε που πλέον δεν ξέρεις τι γίνεται και ζείς στο χάος. Άμα ο λαός δεν αλλάξει προσωπικά πρώτα και μετά συνολικά, δεν θα υπάρχει καλυτέρευση. Η μουσική πιστεύω και ο στίχος είναι μεγάλο όπλο για να αφυπνίσεις πρώτα τον εαυτό σου και μετά τους άλλους.
Το Υπογείο: Θα θέλαμε να μας εκμυστηρευτείς την καλυτερη και τη χειρότερη στιγμή στην μουσική σου πορεία ως τώρα.
Η καλύτερη στιγμή είναι όταν κάθε φορά που παίζω σε κάποιο live o κόσμος ζητάει κάποιο τραγούδι μου και τραγουδάει μαζί μου. Η χειρότερη νομίζω έρχεται, όταν αυτό που κάνεις αρχίζεις να το βλέπεις σαν επάγγελμα και βιοποριστικό εκεί χάνεται η φάση και πρέπει να προσέχεις να μην συμβιβαστείς.
Το Υπόγειο: Το απόλυτο όνειρό σου σαν μουσικός;
Το όνειρο μου είναι να βγάλω πολλά κομμάτια μέχρι να γεράσω και να παίζω κάθε μέρα σε διαφορετικό μέρος με τα δικά μου τραγούδια μόνο. Αυτό νομίζω είναι το απόλυτο όνειρο.
Το Υπόγειο: Με ποιον μουσικό ή μπάντα θα ήθελες να συνεργαστείς από τον Ελληνικό χώρο;
Με πολλούς, δεν έχω θέμα, η μουσική είναι ταξίδι όλοι οι καλοί χωράνε. Αυτούς όμως που αγαπώ ιδιαίτερα και θα γούσταρα πολύ να παίξω μαζί τους είναι ο Τζίμης Πανούσης και ο Αγγελάκας.
Το Υπόγειο: Βασίλη σ’ευχαριστούμε πάρα πολύ γι’αυτή τη συνέντευξη. Τελευταία λόγια δικά σου...
Εγώ ευχαριστώ πάρα πολύ και ένα μεγάλο μπράβο στο Υπόγειο για όλη τη στήριξη και τη βοήθεια στους νέους καλλιτέχνες.
θα κλείσω με ένα στιχάκι από ένα καινούργιο μου κομμάτι που θα συμπεριληφθεί στο δίσκο
''του ανθρώπου οι πόνοι'
πόσο ν'αντέξουν κι όση φουρτούνα κι αν περάσεις μη πνιγείς
κι αυτός ο κράχτης που όλο φωνάζει
ρίχτου μια πίσω εκεί που ήρθε να κρυφτεί''
