Church Of The Sea
Πριν περίπου έναν χρόνο, τον Οκτώβριο του 2017, είχαμε φιλοξενήσει στο Υπόγειο τους Lower Cut, με αφορμή την ψηφιακή κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου τους "Ocean", αλλά και την ταυτόχρονη (με την κυκλοφορία του άλμπουμ) ανακοίνωσή τους πως διαλύονται (check interview here). Δυσάρεστο γεγονός, μιας και το Αθηναϊκό συγκρότημα ήταν παραπάνω από αξιόλογο, ξεχωριστό και σημαντικό.
Η ζωή όμως προχωράει, το ίδιο και η μουσική, και μέσα από τα απόνερα της διάλυσης της μπάντας αναδύθηκε ένα ολοκαίνουριο μουσικό σχήμα, το τρίο των Church Of The Sea, απαρτιζόμενο από τα πρώην μέλη των Lower Cut, Ειρήνη Αργύρη, Αλέξανδρο Δαρμή και Βαγγέλη Σταυρουλάκη. Στις αρχές του περασμένου Οκτωβρίου, μας έδωσαν το πρώτο δείγμα της δουλειάς τους, το EP "Anywhere But Desert", η ακρόαση του οποίου μας άφησε μάλλον άναυδους, διότι -πολύ απλά- εμπεριέχει 4 κομματάρες - καλογραμμένες, καλοπαιγμένες και υπέροχα τραγουδισμένες. Δεν χρειάστηκα και πολλές ακροάσεις για να αγκιστρωθώ στο σκοτεινό και αιχμηρό πλέγμα τούτου του εξαιρετικού extended play, ακαριαία ερωτεύτηκα τη μυστηριακή και φαντασματική του ατμόσφαιρα και επίδοθηκα σε εμμονικά repeats. Δεν υπερβάλλω, μπορείται να το διαπιστώσετε και μόνοι σας πατώντας το play στο παρακάτω link.
Όχι, δεν υπερβάλλω, αλλά οφείλω να ομολογήσω πως ο ήχος της μπάντας "κουμπώνει" απόλυτα και υποκειμενικά με (κάποια από) τα προσωπικά μου γούστα - ο βαρύς ήχος και οι σκοτεινές ατμόσφαιρες είναι ένα από τα διαχρονικά φόρτε μου. Αυτό το... βίτσιο το πρωτογέννησαν μέσα μου, μεταξύ άλλων, και οι Dead Can Dance με τα ασύλληπτα πρώτα δισκογραφήματά τους (1984-1990). Με έναν αφαιρετικό, μα πολύ έντονο τρόπο, οι Church Of The Sea μού θύμισαν τους Dead Can Dance και έτσι η επίδραση της μουσικής τους μέσα μου έδρασε με έναν καταλυτικό και σχεδόν αυτόματο τρόπο. Προφανώς, οι Church Of The Sea περικλείουν στον ηχητικό πυρήνα τους χίλια δύο άλλα -εξαιρετικής ομορφιάς και βάθους- στοιχεία, χτίζοντας εντέλει μία μουσική ταυτότητα απόλυτα προσωπική, συμπαγή και άκρως γοητευτική. Τούτη η ταυτότητα θεωρώ πως γράφει πάνω της τις λέξεις "At The Edge Of The World" - το track No3 του δίσκου. Ένα από τα τραγούδια της χρονιάς κατ'εμέ, όχι όμως ότι τα υπόλοιπα τρία πάνε πίσω...
Με χαρά καλωσορίζουμε τους Church Of The Sea στο Υπόγειο, εδώ η πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα που είχαμε μαζί τους.
Anywhere But Desert EP - released 2/10/2018
To Υπόγειο: Church Of The Sea σας καλωσορίζουμε στο Υπόγειο! Είστε μία ολοκαίνουρια μπάντα, οπότε θα θέλαμε να ξεκινήσουμε με τις απαραίτητες συστάσεις: Ποιο είναι το line up του σχήματος και πώς δημιουργηθήκατε;
Οι Church of the Sea είναι τρείς άνθρωποι που το καλοκαίρι του 2017, αποφάσισαν να δημιουργήσουν έναν ιδιαίτερο ήχο, συνδυάζοντας samples και πιο «παραδοσιακά» όργανα όπως κιθαρες και πλήκτρα. Το σχήμα απαρτίζουν η Ειρήνη στα φωνητικά, ο Βαγγέλης στις κιθάρες και ο Αλέξανδρος στα synths & samples.
Το Υπόγειο: Πώς προέκυψε το πολύ ενδιαφέρον όνομά σας;
Αργήσαμε να καταλήξουμε στο όνομα, αλλά μας αρέσει πολύ. Είναι περιγραφικό και κάπως κινηματογραφικό – σίγουρα όμως ταιριάζει στον ήχο και το συνολικό concept που έχουμε για την μπάντα. Στην έμπνευσή μας βοήθησε και η παρακολούθηση ενός απίστευτα ατμοσφαιρικού gig από The Man from Managra εκείνη την περίοδο, το οποίο είχαμε δει στην Αγγλικανική εκκλησία εξού και η λέξη «Church» όπως και η ιδιαίτερη συμπάθειά μας για την θάλασσα και το υγρό στοιχείο.
Το Υπόγειο: Ακούμε το εξαιρετικό debut EP σας και δεν έχουμε παρά να σας συγχαρούμε. Δώστε μας λίγα στοιχεία για το “Anywhere But Desert” – τις συνθήκες που γράφτηκε, για τις πηγές έμπνευσής του, για τους συντελεστές του…
Ευχαριστούμε πραγματικά για τα καλά σου λόγια. Η αρχική μας ιδέα ήταν να πειραματιστούμε και να διαφοροποιήσουμε τον rock ήχο μιας μπάντας, εισάγοντας samples και heavy/fuzzed beats. Θέλαμε ο ήχος μας να είναι βαρύς, σκοτεινός αλλά και ατμοσφαιρικός. Πάνω σε αυτό ξεκινήσαμε να πειραματιζόμαστε και καταλήξαμε να συνθέτουμε τα πρώτα μας κομμάτια, τέσσερα απο τα οποία έγιναν τo ‘Anywhere but Desert’. Η ηχογράφηση δεν θα μπορούσε να γινεί με καποιόν αλλο εκτός απο τον Αλέξη Μπόλπαση, ο οποίος μοίρασε τα recording session μεταξύ των Artracks Studios & Suono Studios του Coti K. Την μίξη και το mastering τα αφήσαμε στα χέρια του Chris Common, η δουλειά του οποίου με Chelsea Wolfe, Omar Rodriguez Lopez & Emma Ruth Rundle μας ενθουσίασε. Εδώ καλό θα ήταν να αναφέρουμε την συμβολή τόσο της Δανάης Σίμου στις φωτογραφήσεις του συγκροτήματος και του εξωφύλλου όσο και του Γιώργου Γκουσέτη της Semitone Labs για το artwork.
Το Υπόγειο: Και ο τίτλος του: «Οπουδήποτε εκτός από την έρημο». Ποια είναι η ιστορία πίσω από την ονοματοδοσία της πρώτης σας κυκλοφορίας;
Όπως λέγαμε και πριν, αργήσαμε να καταλήξουμε στο όνομα της μπάντας. Κατά την διαδικασία αυτή πολλά ονόματα έπεσαν στο τραπέζι. Μια από τις εναλλακτικές μας ήταν το Anywhere but Desert, το οποίο κατέληξε να ονομάσει το EP.
Το Υπόγειο: Διαβάσαμε πολλούς χαρακτηρισμούς για τον ήχο σας, ο πιο αγαπημένος μας και ίσως ο πιο εύστοχος είναι το “doomgaze” που ανάφερε το “TooMuchLoveMagazine”. Πώς γεννήθηκε αυτός ο ήχος στην μπάντα – ήταν εξαρχής προσχεδιασμένος ή προέκυψε στην πορεία;
Απο την αρχη το βαρύ στοιχείο στον ήχο μας ήταν σίγουρα επιθυμητό, αλλά από εκεί και πέρα υπήρξαν πολλοί πειραματισμοί για να καταλήξουμε στο ύφος των κομματιών. Δοκιμές σε φόρμες και ήχους, διαρκή trial and errors, πολλά ευχάριστα ατυχήματα, όλα οδήγησαν στο αποτέλεσμα που αποτυπώθηκε στο παρθενικό ΕΡ μας. Ουσιαστικά, ενώ είχαμε ξεκάθαρο όραμα για το που θέλαμε να φτάσουμε, το διαφορετικό background μας και οι ποικίλες επιρροές μας, μας πρόσφερουν πολλούς διαφορετικούς δρόμους για να οδηγηθούμε εκεί.
Το Υπόγειο: Ποιες είναι οι βασικές μουσικές επιρροές σας, ποιες είναι οι μπάντες και οι καλλιτέχνες που σας έχουν εμπνεύσει;
Οι επιρροές, μουσικές και μη, είναι ποικίλες. Η λίστα με τους μουσικούς που μας έχουν επηρεάσει σίγουρα περιλαμβάνει Chelsea Wolfe, Earth, True Widow, Emma Ruth Rundle, Esben and the Witch, Slowdive, Velvet Underground.
Αν το αποδομήσεις όμως όλες αυτές τις επιρροές καταλήγεις στα blues, στους Beatles και στους Black Sabbath.
Το Υπόγειο: Εμείς πάντως αισθανθήκαμε σε μεγάλο βαθμό στα τραγούδια σας και την παρουσία των Dead Can Dance… Αποδέχεστε τη συγκεκριμένη διαπίστωσή μας;
Χεχε...ας πούμε πως αυτό είναι ενα απο τα ‘ευχάριστα ατυχήματα’ που λέγαμε πριν. Σοβαρά πάντως, αν και μας συγκινεί μια τέτοια αναφορά, καθώς είναι ένα πολύ σημαντικό σχήμα για κάποιους απο εμάς, δεν μπορούμε να πούμε πως τους είχαμε αυστηρά κατα νού όταν γράφαμε το ΕΡ. Τι συμβαίνει υποσυνείδητα ποτε δεν ξέρεις βεβαια...
Το Υπόγειο: Ποια είναι τα επόμενα βήματα και σχέδια των Church Of The Sea; Να περιμένουμε LP;
Το ΕΡ που κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο είναι πρώτο βήμα της πορείας της μπάντας. Ήδη έχουμε ολοκληρώσει μερικά καινούργια κομμάτια, ενώ υπάρχουν και αρκετές ανολοκλήρωτες ιδέες τις οποίες δουλεύουμε. Ανάλογα με την εξέλιξη των κομματιών αλλά και της μπάντας θα αποφασίσουμε ποιο θα είναι το επόμενο βήμα.
Το Υπόγειο: Συναυλίες;
Αυτό είναι σίγουρα το επόμενο βήμα μας, και η σκέψη να δούμε πως λειτουργεί αυτο το υλικό σε ζωντανό πλαίσιο μας γεμίζει με ανυπομονησία και άγχος ταυτόχρονα! Λαμβάνοντας υπόψη την ιδιαίτερη μορφή της μπάντας και τη χρήση drum machines και loops, κάνει την προετοιμασία για live ιδιαίτερα απαιτητική. Οι εμφανίσεις μας προσανατολίζονται για την αρχή του νέου έτους, αλλά τα καλά νέα είναι πως ήδη υπάρχουν συγκεκριμένα σχέδια.
Το Υπόγειο: Πώς κρίνετε την παρουσία των δισκογραφικών στην εγχώρια ευρύτερη ροκ σκηνή; Και πώς βλέπετε την εν λόγω σκηνή γενικότερα, τόσο από άποψη των συγκροτημάτων και της παραγόμενης μουσικής, όσο και από την άποψη του κοινού που ακολουθεί και στηρίζει την όλη φάση;
Η εγχώρια ροκ σκηνή πάντα έβγαζε και συνεχίζει να βγάζει σπουδαία μουσική και ταλαντούχους ανθρώπους σε όλους τους τομείς. Αν κάτι φαίνεται να έχει αλλάξει τελευταία είναι μια επιπλέον βελτίωση στον τομέα του know-how, είτε μιλάμε σε θέματα μουσικής/παραγωγής είτε σε θέματα προώθησης, διοργάνωσης κλπ. Σε συνδυασμό με ένα περιβάλλον που πλέον ευνοεί το diy, καταλήγουμε σε μια απο τις πιο παραγωγικές περιόδους της ελληνικής σκηνής.
Το Υπόγειο: Υπάρχουν ονόματα και προσπάθειες που ξεχωρίζετε;
Έχουμε μία ιδιαίτερη συμπάθεια σε μπάντες όπως οι Noise Figures,Holy Monitor, Deaf Radio, Steams, Man and his failures , Colorgraphs , Spineless , Nochnoy Dozor και αμέτρητα άλλα ονόματα που θα πάρει ώρα να καταγράψουμε.
Το Υπόγειο: Ευχαριστούμε πάρα πολύ! Σας συγχαίρουμε για ακόμα μία φορά για την πανέμορφη κυκλοφορία σας και σας ευχόμαστε τα καλύτερα!
Ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια και τη φιλοξενία!
