Gioumourtzina
Ανέστης Νείρος
Ήταν Νοέμβρης του '14, όταν προετοιμάζοντας το στήσιμο του site που έχετε μπροστά σας, έψαχνα έναν καλό γραφίστα για να αναλάβει τα λογότυπα, τα facebook images, cover pages κλπ. Ο Σαλονικιός δορυφόρος του Υπογείου Αποστόλου με σύστησε facebook-ικά σε έναν άλλο Σαλονικιό, τον Ανέστη Νείρο. Θυμάμαι που σχόλαγα απ'τη δουλειά μαύρα μεσάνυχτα και μίλαγα μετά μαζί του για ώρες, πρώτα για τα "επαγγελματικά" και μετά για χίλια δυο άλλα, για μουσικές, κορίτσια, οικογένειες και άλλα πολλά. Σε ένα από αυτά τα ατέλειωτα τηλεφωνήματα, ο Ανέστης μου είχε πει πως έχει και αυτός μια δική του μπάντα, τους Gioumourtzina ("ηλεκτρονική είναι φίλε, δεν ξέρω αν θα σ'αρέσει, πολύ παραδοσιακό ροκά σε κόβω"). Θυμάμαι πως τον είχα ρωτήσει 3-4 φορές να επαναλάβει το όνομα, να μου το κάνει spelling, για να μπορέσω να βρω το κανάλι τους στο youtube και να ακούσω τα κομμάτια τους. Νομίζω το Russian Market το είχαμε ακούσει πρώτη φορά "μαζί", εγώ στον υπολογιστή μου και αυτός στο ακουστικό, περιμένοντας να τελειώσει το κομμάτι και να του πω τη γνώμη μου. Κάποια μέρα η "δουλειά" τέλειωσε, ο Ανέστης παρέδωσε το υπέροχο γραφιστικό του έργο και μετά χαθήκαμε. Ξαναβρεθήκαμε -πάλι τηλεφωνικά- όταν ανέλαβε και το artwork για τη συλλογή του Υπογείου Music From The Basement.
Πέρασαν κάποιοι μήνες, το site προχώρησε και ανέβηκε στο διαδίκτυο, το ίδιο και οι Gioumourtzina, ανέβηκαν και αυτοί και προχώρησαν. Κάναμε και μία πρώτη ηρωική συνέντευξη τότε (check here), ήταν η πρώτη που ανεβάσαμε στο "νέο" Υπόγειο. Ώσπου ο χρόνος τους έφερε στο Plissken του 2015 στην Αθήνα και εκεί είδα για πρώτη φορά τον Ανέστη από κοντά. Επί σκηνής. Κι είχα πάθει σοκ. Μούσκεμα στον ιδρώτα, να παλεύει και να σπαράζει πάνω από ένα synth και έναν υπολογιστή, να τρέχει στο μικρόφωνο και να ξερνάει τα εσώψυχά του, να χορεύει σαν δαίμονας στα "αδειάσματα" των ήχων, να επιστρέφει στα σίνθια και στα κομπιούτερ, από κει πίσω στο μικρόφωνο κ.ο.κ. Συγκλονιστικός. Το ίδιο και ο μπασίστας Γιάννης Τσελίκας, αλλά και ο ντράμερ Νίκος ΚΣ, ο οποίος δεν είναι πια στο line up. Κι ήξερα τότε, πως η μπάντα του Ανέστη είναι καταδικασμένη να απογειωθεί.
Και ένα εξάμηνο μετά, μού ανακοίνωσε τα χαρμόσυνα: "Βγάζουμε το δίσκο. Στην Inner Ear. Την Άνοιξη". Το Blakk Metall είναι λοιπόν εδώ, από τις 22 Απρίλη κυκλοφορεί ελεύθερο και είναι... επικίνδυνο. Οκτώ κατά βάση electro σκοτεινά διαμάντια, με αναφορές στα...πάντα. Οι δεκαετίες και τα genres παρελαύνουν σαν φαντάσματα καθ΄όλη τη διάρκεια του δίσκου, γρήγορα παίρνουν σάρκα και οστά και ορθώνουν το ανάστημά τους στο σήμερα. Βγάζουν πνιχτές κραυγές και ακατάληπτες φωνές τραβώντας σε απ'το μανίκι για να τις ακολουθήσεις στο σκότος, μα και στο θαμπό καθαρτικό φως τους. Απ'το cool mid-tempo Leviathan που ανοίγει το δίσκο, ως και το καταληκτικό punk-ίζον (προσωπικό αγαπημένο απ'το live του Plissken) Glasgow, έχεις προλάβει να ζήσεις μία μεστή και σπάνια μουσική εμπειρία, που όμοιά της δεν σου δίνει και πολλές φορές η δισκογραφία του συγκεκριμένου είδους, αυτού που γενικά σκεπάζεται από την ομπρέλα του electro.
Αυτά. Ο Ανέστης επιστρέφει στο Υπόγειο και ιδού η συνέντευξη...
Το Υπόγειο: Ανέστη, καλώς μας (επαν)ήλθες στο Υπόγειο. Θα ήθελα να ξεκινήσουμε από... εκεί που εμείς πρωτογνωριστήκαμε: Τα γραφιστικά: Το Blakk Metall μας έρχεται με ένα εντυπωσιακό εξώφυλλο φτιαγμένο από σένα. Πώς το εμπνεύστηκες και τι συμβολίζει;
Αγαπημένε! Λοιπον το όλο κόνσεπτ είναι η άρνησή μας, ως μουσικοί και ως άνθρωποι, να μπούμε σε καλούπια. Δεν είχαμε σκοπό να προσβάλουμε το είδος σαν είδος, γιατί ακούμε και black metal!
Το Υπόγειο: Με τον Αποστόλου στην προηγούμενη συνέντευξη λέγατε πως ο δίσκος ίσως γινόταν στην Ιαπωνία! Τελικά, μας προέκυψε Inner Ear, μία από τις πιο αξιόπιστες και αξιόλογες ελληνικές δισκογραφικές εταιρείες. Πώς συντελέστηκε η εν λόγω συνεργασία;
Ανοίγαμε την εξαιρετική μπάντα Tango With Lions στο BLOCK33. Έτυχε να βρίσκονται και τα παιδιά απο την εταιρεία εκεί. Την επόμενη ημέρα ήρθαν σε επαφή μαζί μας. Και το ένα έφερε το άλλο. Έρωτας!
Το Υπόγειο: Έτοιμο και διαθέσιμο λοιπόν το debut. Ευχαριστημένος από το τελικό αποτέλεσμα; Είναι όπως το ονειρευόσουν όλα αυτά τα χρόνια;
Όχι. Θα μπορούσα να έχω κάνει καλύτερη τελική δουλειά. Έμαθα πολλά όμως στην πορεία. Και απο τους ανθρώπους που συνεργάστηκα. Τους ευχαριστώ.
Το Υπόγειο: Μίλησέ μας λίγο για το δίσκο. Πώς θα τον περιέγραφες σε κάποιον που δεν έχει την παραμικρή ιδέα για το τι εστί Gioumourtzina;
Χμ. Δυσκολάκι ερώτηση. Νομίζω οτι είναι όλες ανυσηχίες οι δικές μου και του Γιάννη συμπυκνωμένες.
To Υπόγειο: Ποια στοιχεία ενέπνευσαν τα κομμάτια του δίσκου; Γενικότερα, από πού αντλείτε έμπνευση και ιδέες όταν γράφετε;
Απο τα πάντα Μιχάλη. Μπορεί και απο εσένα!
Το Υπόγειο: Θα θέλαμε και δυο λόγια παραπάνω για το leading single του δίσκου, το αποστομωτικό και καθηλωτικό Χρυσοστόμου Σμύρνης...
Ήθελα κάτι με βαρύ beat. Μας έλειπε ένα τέτοιο κομμάτι. Ο ελληνικός στίχος προέκυψε επίσης. Δεν γνωρίζω το γιατί. Ίσως επειδή κολλούσε!
To Υπόγειο: Και ένα back story για το σκαλωματικό προσωπικό αγαπημένο Glasgow;
Το κομμάτι καταρχάς είναι το 3ο κομμάτι που ηχογραφήσαμε ως Gioumourtzina και προοριζόταν για διασκευή του "Love Will Save You" των αγαπημένων Swans. Προσπαθώντας αρχικά να δημιουργήσουμε μια επιθετική και επιβλητική γραμμή μπάσου αρχίσαμε να χτίζουμε τα συνθ. Μετά απο μια ώρα περίπου τζαμαρίσματος είχαμε αποφασίσει πως έπρεπε να το κρατήσουμε δικό μας, βρίσκοντας έναν τίτλο και μερικούς στίχους. Ο Γιάννης μέχρι το απόγευμα τους είχε έτοιμους και πρότεινε να ονομαστει "Glasgow", επειδή ήταν αρκετά σκοτεινό (όσο σκοτεινή μπορεί να είναι μια πόλη του Βορρά) επηρεασμένος φυσικά απο τις περιγραφές κάποιων καλών φίλων του που ζουν μόνιμα στη Σκωτία.
Το Υπόγειο: Τι απέγινε ο ντράμερ Νίκος; Γενικώς, τι άλλες αλλαγές έχουν συμβεί στην μπάντα και στις ζωές σας από την προηγούμενη συνέντευξή σας στο Υπόγειο (Απρίλης 15);
Ο Νίκος είναι αδερφός. Γράφει πλέον την δική του μουσική ως FENSEAS. Αλλαγές δεν έγιναν δραματικές, αλλά προχωρήσαμε ίσως ένα βήμα παραπέρα στον επαγγελματικό τομέα, καθώς και στην απόκτηση εξοπλισμού. Α, ναι! Γνώρισα και τον έρωτα της ζωής μου.
Το Υπόγειο: Είναι μία αρκετά συνηθισμένη ερώτηση, που πάντα όμως έχει το ενδιαφέρον της. Στην περίπτωση των Gioumourtzina δε, κατά τη γνώμη μου έχει ακόμα περισσότερο σημασία, μιας και γω στον ήχο σας ακούω χίλια δύο: Ποιες θεωρείς τις βασικότερες επιρροές της μπάντας;
Αν εννοείς καλλιτέχνες, δεν μπορώ να σου πω κάποιον συγκεκριμένο. Όπως σου είπα και παραπάνω όμως, βασικές επιρροές για εμάς είναι τα πάντα γύρω μας.
Το Υπόγειο: Μία σειρά από live εμφανίσεις προετοίμασαν το έδαφος για το Blakk Metall. Θα ακολουθήσουν κι άλλες;
Ναι έχουμε δύο φεστιβαλ μέσα στο καλοκαίρι (σε νησιά) καθώς και ένα live μόνοι μας στο SIX DOGS, το οποιο κανονίζεται τώρα.
Το Υπόγειο: Ποιο είναι το γενικότερο feeback που αποκομίζετε απ’τον κόσμο στα live;
Συνήθως θετικό. Γι'αυτό και δεν πιστεύω κανέναν, αλλά μόνο τη γνώμη της κοπέλας μου, που πάντα θα είναι αντικειμενική.
Το Υπόγειο: Η μπάντα εδρεύει Θεσσαλονίκη, πόλη με τεράστια παράδοση στη μουσική και πάντα με καινοτόμες και ενδιαφέρουσες μουσικές ιδέες. Ποιες συνθήκες της πόλεις θεωρείτε πως ευνοούν αυτό το γεγονός;
Η Θεσσαλονίκη είναι μια τόσο μικρή πόλη που σε αναγκάζει να έχεις τάσεις φυγής. Ε, και οταν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, γράφεις μουσική...
Το Υπόγειο: Ανέστη ευχαριστούμε πάρα πολύ. Ας κλείσουμε με ένα δικό σου σχόλιο πάνω σε κάτι που δεν σε ρωτήσαμε, ο,τιδήποτε θες...
Μαμά δεν σε φωνάζω στα λάιβ μας γιατί την τελευταία φορά (ξερεις εσυ) ήταν λες και ήμουν 3η λυκείου την ήμερα που πέρναμε βαθμούς!
