Headshell
Θοδωρής Καραμπατάκης
Είναι πολλοί γνωστοί και φίλοι μου -ακόμα και κάποιοι που ξέρουν τα μουσικά μου γούστα πολύ καλά- που θεωρούν πως δεν την παλεύω διόλου με την ηλεκτρονική μουσική και δη την ορχηστρική... Ότι τη βρίσκω μόνο με κιθάρες, ψυχεδέλειες και σκοτεινές ροκοφωνές. Οκέι, έχω τα κολληματάκια μου, αλλά δεν είμαι και κάνας παρωπιδιασμένος ροκάς που αν δεν ακούσει ηλεκτρική κιθάρα αλλάζει...κανάλι. Και -μιλώντας για electronica- είναι πολλές οι μπάντες και οι μουσικοί τα τελευταία 10 χρόνια που μου έχουν κάνει μεγάλο κλικ και με έχουν συντροφεύσει στα μουσικά μου ταξίδια, κάποιες από αυτές μάλιστα προέρχονται και από την εγχώρια...παραγωγή: Larry Gus, Gioumourtzina, Keep Shelly In Athens και Sundayman είναι πρόχειρα ονόματα που μου έρχονται στο μυαλό.
Τελευταίο μου τέτοιο ηλεκτρονικό κόλλημα, ο Θεσσαλονικιός μουσικός και παραγωγός Θοδωρής Καραμπατάκης (aka Headshell), ο οποίος φτιάχνει εθιστική και πανέμορφη downtempo electronica, καταπληκτικές ορχηστρικές συνθέσεις βασισμένες σε trip hop και cinematic καταβολές, σκουρόχρωμα σκοτεινά ορχηστρικά διαμάντια που θες να τ'ακούς ξανά και ξανά. Τα βρίσκεις στα 4 EPs που ο Headshell μας έχει δώσει ως τώρα, αρχής γενομένης από τα Cloudy Mornings και Crocodile Beach του 2012. Στη συνέχεια, το 2014, ήρθε το πανέμορφο Mental Disorder, ενώ στο τέλος του 2016, το Δεκέμβριο, μας έδωσε το συμπαγές και μεστό A Misfit Mind. Γι'αυτά και πολλά άλλα μας μίλησε στην παρακάτω συνέντευξή του για το Υπόγειο. Τον ευχαριστούμε εκ βαθέων!
Το Υπόγειο: Θοδωρή, καλώς ήρθες στο Υπόγειο! Πρίν περίπου ένα χρόνο επέστρεψες από την Κοπεγχάγη... Ποιος ο σκοπός της διαμονής σου στη μακρινή Δανία και τι μουσικές εμπειρίες μάζεψες από εκεί;
Καλώς σας βρήκα! Έχει περίπου ένα χρόνο που γύρισα απο αυτή τη μεγάλη εμπειρία ζωής. Ο λόγος για τον οποίο βρέθηκα στην Σκανδιναβία ήταν πανεπιστημιακός, μιας και ανέβηκα για μεταπτυχιακές σπουδές (άσχετες με τον τομέα της μουσικής). Παρόλα αυτά είχα την τύχη να ζήσω κάποιες δυνατές μουσικές στιγμές και σίγουρα να αναθεωρήσω μουσικά σε πολλά σημεία. Μέσα σε μια 2ετία είχα την τύχη να συνομιλήσω με αρκετούς μουσικούς, να ακούσω αρκετούς διαφορετικούς ήχους, και να διασκεδάσω σε πολύ όμορφα events.
To Υπόγειο: Αρχικά, θα θέλαμε να μας συστηθείς - αναλυτικά και... με διευθύνσεις και ονόματα. Πώς και πότε προέκυψε το project Headshell; Και πώς θα το περιέγραφες σε κάποιον που δεν έχει ποτέ ακούσει τη μουσική σου;
Βεβαίως! Real name, Θοδωρής Καραμπατάκης (όχι και τόσο catchy για μουσικός hehe), ετών 30. Κατάγομαι απο την Θεσ/νίκη και η πρώτη μου εμπειρία με την μουσική ήταν στα 14 όταν η αδερφή μου με μύησε στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής. Έτσι λοιπόν μόλις πέρασα στο πανεπιστήμιο ξεκίνησα σοβαρά την ενασχόληση μου με το djing. Κάπου όμως στο 2012 και ενώ άρχιζα ήδη να πειραματίζομαι με το production αποφάσισα να δημιουργήσω ένα νεό μουσικό project στο οποίο θα προσπαθούσα να συνδυάσω όσο το δυνατόν περισσότερα μουσικά στοιχεία είχα συλλέξει ως ακροατής. Ακούγεται κάπως ριψοκίνδυνο ή αφάνταστο πρακτικά. Σε αυτό το σημείο με βοήθησε αρκετά η V.I.M records η οποία με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε το ελεύθερο να κινηθώ μουσικά όπως ήθελα όλα αυτά τα χρόνια. Η V.I.M είναι μια αξιόλογη εταιρεία στο χώρο της παγκόσμιας ηλεκτρονικής μουσικής. Αυτή τη στιγμή τη μουσική μου θα την χαρακτήριζα electronica με αρκετούς φυσικούς ήχους οργάνων, με επιρροές απο την punk, indie έως και downtempo, electronica μουσική.
Το Υπόγειο: Τι σε ώθησε να ξεκινήσεις να φτιάχνεις μουσική;
Όπως όλες οι βιολογικές ανάγκες, έτσι και τα καλλιτεχνικά .. απλά σου βγαίνουν ένα ωραίο πρωί. Είναι ένας τρόπος επικοινωνίας και έκφρασης.
Το Υπόγειο: Στη μουσική σου πορεία έχεις ασχοληθεί επισταμένως και με μεγάλη επιτυχία και σε πολύ υψηλότερα bpms. Πώς αποφάσισες να το πας πιο...αργά και να αφήσεις την EDM;
Ίσως με κούρασε όλο αυτό το style του clubbing και ο μουσικός κορεσμός του genre με το οποίο είχα ασχοληθεί και έψαχνα άλλες διεξόδους έκφρασης. Εξάλλου, γνωρίζουμε ότι το djing πάντα έχει ένα ταβάνι. Αν το πιάσεις, καλό είναι να αποχωρείς στην ώρα σου αν δεν υπάρχει νόημα να το κρατήσεις ψηλά συνδυαζοντάς το με κάτι άλλο, αλλιώς μπορεί να καταλήξεις ένα ζωντανό juke box, ειδικά στις μέρες μας που οι πάντες «κατέχουν» αυτό το άθλημα. Το πιο low tempo ίσως μου κέντρισε το ενδιαφέρον γιατί μου έδωσε το χώρο να πειραματιστώ με πολλά grooves και να χρησιμοποιήσω πολλούς νεόυς ήχους (για τα δικά μου δεδομένα πάντα).
To Υπόγειο: Ακούμε την τελευταία σου δουλειά, το EP A Misfit Mind, και δεν έχουμε παρά να σε συγχαρούμε... Μίλησέ μας λίγο για τη νέα σου κυκλοφορία και για τα 3 κομμάτια που συνθέτουν το tracklist.
Thank you! Το να γράφει κανείς instrumental κομμάτια και να τα ονοματίζει είναι κάποιες φορές καλό και κάποιες όχι. Σίγουρα επειδή δεν υπάρχουν τα vocals και οι στίχοι μπορείς να ονοματίσεις το κομμάτι σου ή το δίσκο σου όπως εσύ γουστάρεις μιας και ακούγοντας το, σου έρχονται στο μυαλό δικές σου εμπειρίες και στιγμές που έζησες. Αν αυτό το βγάλεις και στους ακροατές τότε μπήκανε το έργο σου και πέτυχες το σκόπο του τίτλου σου, αν όχι μπορεί ή να περάσει το ζήτημα απαρατήρητο ή να ακούσεις «τι λέει ο man?». Το «A Misfit Mind» λοιπόν είναι ένα digital ep που προσπάθησα να συνδυάσω ακούσματα των τελευταίων ετών που έχουν να κάνουν με το punk και το blues (άσχετα μεταξύ τους αλλά για μένα σημαντικά). Ταυτόχρονα κάποια άλλα ερεθίσματα ήταν και διάφορες μεταβατικές καταστάσεις που έζησα σε προσωπικό επίπεδο και με επηρέασαν στο να μου βγούνε αυτοί οι ήχοι και οι τίτλοι. Φυσικά σε αυτή τη κυκλοφορία βοήθησε και η συμμετοχή ενός εξαίσιου φίλου και μουσικού, του Βασίλη Κεσαλίδη aka Spinnet, με τον οποίο είχα την χαρά να συνθέσω το Analog Blues. Είναι ένα άτομο που μπόρεσε να συμβαδίσει πλήρως στο mood αυτού του digital EP.
To Υπόγειο: Γενικά, ποιο είναι το...process του song writing; Σε τι φάση είσαι οταν γράφεις; Και από πού αντλείς τη μουσική σου έμπνευση;
Γενικά, δεν πιστεύω πως υπάρχει κάποιος μπούσουλας στην γραφή. Όλα ξεκινάνε απο ένα groove στο sampler ή παίζοντας στο μπάσο κάτι ενδιαφέρον και loopy. Επίσης πιστεύω πως δεν έχω αυτή την παραγωγικότητα που έχουν άλλοι μουσικοί στο είδος μου. Απλά περιμένω πότε θα νιώσω χαλαρός ή πότε θα ηρεμήσει το πρόγραμμα της καθημερινότητας ώστε να επικεντρωθω στη μουσική. Η έμπνευση μάλλον έρχεται απο διάφορες έντονες στιγμές που έχω ζήσει ως τώρα, φίλοι, έρωτες, ταξίδια, ατελείωτες αλκοολικές βραδιές, προσωπικές ανησυχίες και λοιπά.
Το Υπόγειο: Ποιες θεωρείς τις βασικές σου μουσικές επιρροές και ποιους μουσικούς και παραγωγούς θαυμάζεις;
Οι μουσικές επιρροές πιστεύω πως είναι αρκετές, αλλά δεν νομίζω πως τρέφω θαυμασμό σε μουσικούς παραγωγούς παρα μόνο μεγάλη εκτίμηση. Αναφορικά κάποιοι εξ αυτών είναι: Ramones, Motorhead, Nirvana, Joy Division, Brian Eno, Kraftwerk, Bonobo, Radiohead, Mogwai, This will destroy you, Jakob, J. Hendrix, Freddie King, Muddy Waters, Τρύπες και αρκετά ελληνικά σχήματα που κινήθηκαν σε πιο rock ρυθμούς.
Το Υπόγειο: Τσεκάροντας το είδος της μουσικής σου στα εγχώρια μουσικά τεκταινόμενα, βλέπουμε μία άνθηση σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν: Larry Gus, Keep Shelly In Athens, Gioumourtzina είναι κάποια πρόχειρα ονόματα που μας έρχονται στο μυαλό. Συμμερίζεσαι αυτήν την άποψή μας;
Ναι, έχεις απόλυτο δίκιο. Να τονίσω ότι και τα 3 project που ανέφερες είναι αρκετά αξιόλογα με πολύ όμορφες παραγωγές. Οι λόγοι ποικίλουν είτε λόγω κορεσμού πολλών μουσικών ειδών στην Ελλάδα, είτε γιατί πολλά labels έστρεψαν το βλέμμα τους σε καλλιτέχνες που έχουν να πουν κάτι καινούργιο. Ταυτόχρονα ο Έλληνας ακροατής απέκτησε μια άλλη αισθητική, ξέφυγε απο τα πολλά λαμε – βλαχο – ξεπερασμένα μουσικά στερεότυπα (έχουμε όμως ακόμα δρόμο) και οι promoters δέχτηκαν να βάλουν στα line up τους (είτε σε festival είτε σε άλλα events) νέα alternative projects.
Το Υπόγειο: Μιας και αναφερθήκαμε στον Larry Gus, αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ο Βεροιώτης μουσικός έκανε όνομα στο εξωτερικό, υπογράφοντας μάλιστα με την DFA του James Murphy. Καλά τα πήγαν έξω και οι Keep Shelly In Athens... Ένα απλό google-άρισμα δείχνει πως κι εσύ μια χαρά τα πας έξω. Ποια είναι τα δικά σου μουσικά όνειρα και φιλοδοξίες σε σχέση με την...καριέρα στα ξένα αλλά και εν γένει; Σε ποιο σημείο θα θεωρούσες τη δουλειά σου επιτυχημένη;
Μιας και η χώρα μας και το όλο καλά δομημένο σύστημα της δεν μας επιτρέπει να τολμήσουμε να ζήσουμε απο αυτό που αγαπάμε (εκτός απο λίγες τρανταχτές εξαιρέσεις που μπόρεσαν να κάνουν μια αξιόλογη καριέρα) πιστεύω πως το μόνο που μπορώ να ελπίζω και να ονειρεύομαι είναι να μπορώ για αρκετά χρόνια ακόμα να γράφω τη μουσική που με εκφράζει και αυτή να έχει να πει κάτι στα αυτιά του κόσμου. Ταυτόχρονα να έχω τη δυνατότητα να έρχομαι σε επαφή μέσω των live με πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους γιατί έτσι θα μπορέσει να εξελιχθεί και η μουσική μου αντίληψη. Το θετικό του εξωτερικού είναι ότι έχεις την ευκαιρία να γνωρίσεις άλλες κουλτούρες, ανθρώπους και να κάνεις ταξίδια. Σίγουρα είναι κάτι που θες να το ζεις συνεχώς.
Το Υπόγειο: Το project Headshell είναι ένα solo project. Ποια είναι τα πλεονεκτήματα και ποια τα μειονεκτήματα αυτής της...μοναξιάς; Έχεις ποτέ σκεφτεί να δουλέψεις με άλλα άτομα σε συνθήκες αυτού που αποκαλούμε μπάντα; Θεωρείς πως όντας σε μία μπάντα γίνεται πιο εύκολο και το να γίνουν κάποια live για να προωθηθεί το καλλιτεχνικό σου έργο;
Σαφώς υπάρχουν και θετικά και αρνητικά, βέβαια όσο περνάει ο καιρός τη βλέπεις αλλιώς τη φάση. Η αλήθεια έιναι πως το τελευταίο διάστημα και ειδικά όπως έχω πάει το όλο style της μουσικής μου, με ενδιαφέρει να λειτουργήσω μέσα σε μια μπάντα. Κατ΄εμέ βοηθά και στο στήσιμο του live και μονίμως παίρνεις νέα μουσικά ερεθίσματα απο τους υπόλοιπους συνεργάτες. Ειναι καλό να μοιράζεσαι. Είναι φυσικά ένα δύσκολο εγχείρημα. Η μοναξιά μετά απο πολλά χρόνια ίσως είναι κακή γιατί μαθαίνεις να στήνεις τα κομμάτια και τις ιδέες σχέδον μόνο όπως θες εσύ. Γίνεσαι βαρύς, απαιτητικός και δύσκολος στις συνεργασίες. Ακούγεται εγωιστικό και σε κάνει να μην είσαι κάποιες φορές τόσο συνεργάσιμος εκτός και αν κάποιος άλλος μουσικός λειτουργεί στα ίδια μήκη κύματος με εσένα και μπορείτε να ταιριάξετε σε κάποια συνεργασία. Παρόλα αυτά ένα βασικό συν είναι ότι δεν έχεις να δώσεις λογαριασμό σε κανένα.
Το Υπόγειο: Ποιες οι ασχολίες σου πέρα από τη μουσική;
Είμαι βιολόγος και ασχολούμαι με την διασφάλιση ποιότητας τροφίμων. Κάπως πρέπει να πληρώσουμε τα όσα ζητά αυτή η κυβέρνηση hehehe..
Το Υπόγειο: Θοδωρή σε ευχαριστούμε! Θα θέλαμε να κλείσουμε με δικά σου λόγια, feel free να προσθέσεις ο,τιδήποτε επιθυμείς και τυχόν δεν σε ρωτήσαμε γι’αυτο.
Θα ήθελα και γω να σας ευχαριστήσω για την όμορφη συζήτηση. Keep it up! Ελπίζω όσα ζούμε αυτή την εποχή να μας κρατήσουν δραστήριους σε όλους τους τομείς, να μην χάσουμε τους εαυτούς μας, και να προσπαθήσουμε να ενισχύσουμε τη παιδεία μας ώστε να πάμε ένα βημα μπροστά είτε ως άνθρωποι είτε μουσικά είτε κοινωνικά.
https://soundcloud.com/headshell_music
https://www.facebook.com/headshellproject/
https://www.beatport.com/artist/headshell/243108
