Λένα Πλάτωνος
Το Δεκέμβριο του 1997 πήγα στην πρώτη μου ever συναυλία Φοίβου Δεληβοριά. Αν δεν κάνω λάθος, ήταν και η πρώτη δική του, εντελώς δική του, αυτόνομη ολοκληρωμένη παράσταση. Ήταν στις θρυλικές "Γραμμές" της Κωνσταντινουπόλεως και είχα μόλις έρθει στην Ελλάδα από από το Λονδίνο, όπου σπούδαζα, για τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές μου. Εκεί, πέρα από την απέραντη μουσική αποκάλυψη του ίδιου του Δεληβοριά, μού φανερώθηκε και άλλη μία, εμμέσως και πλαγίως. Συνέβη όταν, προς το τέλος της παράστασης, ο Φοίβος τραγούδησε μία σκοτεινή ασύλληπτη κομματάρα, της οποίας το όνομα και το δημιουργό μάς αποκάλυψε ευθύς αμέσως μετά το τέλος του... σπαραγμού: Το Κοπερτί - Λένα Πλάτωνος.
Ναι, την ήξερα. Την ήξερα από τη "Λιλιπούπουλη" (1980) που άκουγα παιδάκι. Και την άκουγε την Πλάτωνος και η μάνα μου μαζί με την ξαδέρφη της τη Μαρία, θυμάμαι που έπαιζα playmobil και ανάμεσα στις φωνές και τα χαχανητά των δύο εξαδέλφων, έφταναν στα 10χρονα αυτιά μου οι ήχοι κάποιων τραγουδιών που δεν έμοιαζαν με τίποτα απ'όσα έφταναν στο σπίτι μας ως τότε, δεν ήταν ούτε ροκ ούτε λαϊκό, δεν είχε ηλεκτρικές κιθάρες ούτε μπουζούκια, είχε κάτι "ντουπ-ντουπ" και κάτι φωνές που πιο πολύ μίλαγαν παρά τραγουδούσαν, ήταν κάτι εντελώς περίεργο και ξεχωριστό εκείνη η μουσική, ήταν κάτι... εξωτικό και πέρα για πέρα πρωτόγνωρο (εκ των υστέρων, ύστερα από πολλά χρόνια, ανακάλυψα πως ακούγανε το περίφημο "Γκάλοπ"/1985).
Πριν επιστρέψω στο Λονδίνο από τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές μου στην Ελλάδα εκείνο το Χειμώνα του 97, φρόντισα να εντοπίσω το άλμπουμ που ανήκε το αριστουργηματικό κομμάτι που είχε διασκευάσει ο Φοίβος το βράδυ στις Γραμμές. Το εμβληματικό “Σαμποτάζ” (1981) ήταν στις αποσκευές μου και τους υπόλοιπους τρεις μήνες θα το “έλιωνα” - καθημερινές εμμονικές ακροάσεις στο μικροσκοπικό φοιτητικό μου boxroom, καθημερινά ταξίδια με πανιά τις παντοδύναμες λέξεις του και φτερά τις υπέροχες μελωδίες του... Προφανώς, δεν άργησα να προμηθευτώ και να συλλέξω όσα περισσότερα από τα πολύτιμα κομμάτια της δισκογραφίας της Πλάτωνος μπορούσα: "Έλα, πατέρα, μ'ακους; Σημείωσε κάτι που θα σου πω, γρήγορα, να μην πληρώσω και μια περιουσία στο τηλέφωνο: Πήγαινε πάρε μου αυτούς τους δίσκους της Πλάτωνος και στείλ'τους μου με ένα δέμα: "Καρυωτάκης" (1982), "Μάσκες Ηλίου" (1984), "Γκάλοπ" (1985), "Λεπιδόπτερα" (1986), "Το Σπάσιμο των Πάγων" (1989), και...". Κάπου εκεί ο πατέρας μου με έκοψε με το κλασικό "Χρυσωρυχείο νομίζεις έχουμε εδώ κάτω; Θα σου πάρω αυτούς και είσαι οκ". Εντέλει, οι τετραετείς σπουδές μου στο Λονδίνο, στοιχειώθηκαν μουσικά (και) από το έργο της μεγαλωμένης στην Αθήνα, γεννημένης στην Κρήτη, μουσικού.
Φτάνοντας στο σήμερα κι ύστερα από 20 και βάλε χρόνια, η Λένα Πλάτωνος είναι μία από τις πλέον αγαπημένες μου δημιουργούς, οι λέξεις και οι μουσικές της είναι σταθερά συγκινητικές και διαχρονικά πρωτοποριακές. Την θεωρώ μία από τις σημαντικότερες μορφές της Ελληνικής μουσικής ιστορίας. Ευτυχώς, δεν είμαι ο μόνος.,,, Η δικαίωση και η αποδοχή του έργου της είναι πια καθολική και αναμφισβήτητη, ενώ η επίδραση της μουσικής της στις νέες γενιές μουσικών από το 90 ως και σήμερα παραμένει αλώβητη και τεράστια.
Με αφορμή την αποψινή διπλή (20.30 + 22.30) sold-out εμφάνισή της στην Αγγλικανική Εκκλησία του Αγίου Παύλου στα πλαίσια της 4ης μέρας του Taste The Music, μού δόθηκε η ευκαιρία να έχω μια σύντομη, αλλά πολύ ενδιαφέρουσα κουβέντα μαζί της. Με χαρά και τιμή, καλωσορίζουμε την κυρία Λένα Πλάτωνος στο Υπόγειο...
Το Υπόγειο: Κυρία Πλάτωνος σας καλωσορίζουμε στο Υπόγειο. Θα θέλαμε να ξεκινήσουμε από την επικείμενη εμφάνισή σας στα πλαίσια του Taste The Music. Πως νιώθετε και τι μας περιμένει το βράδυ της Πέμπτης
Καταρχάς, χαίρομαι που θα παίξω στον χώρο μιας εκκλησίας. Είναι η πρώτη μου φορά. Φαντάζομαι ότι η ατμόσφαιρα της συναυλίας θα είναι κάπως μυσταγωγική. Θα παίξουμε τραγούδια από πολλούς κύκλους. Καβάφη, Καρυωτάκη, Σαμποτάζ, Μάσκες Ηλίου, Γκάλοπ, Λεπιδόπτερα.
Το Υπόγειο: Πολλοί σας θεωρούν «Μητέρα» της ηλεκτρονικής μουσικής στην Ελλάδα. Αποδέχεστε αυτό το ρόλο; Ποιες ήταν οι δικές σας επιρροές και ακούσματα όταν ξεκινάγατε να φτιάχνετε μουσική και να διαμορφώνετε τον ήχο σας;
Αν πρέπει να έχει κανείς έναν ρόλο στο πλαίσιο μιας ταξινόμησης, ας έχω αυτόν, δεν με πολυνοιάζει.
Οι επιρροές είναι πολυποίκιλες, από όλους τους μουσικούς χώρους, μα κυρίως από τη ροκ, την κλασσική, την τζαζ και οπωσδήποτε η πρώιμη ηλεκτρονική, αν και εξακολουθώ να τη θεωρώ κλασσικη και εννοώ το κομβικό άλμπουμ των Άγγλων White Noise, το "Αn Εlectronic Storm". Το άκουσα το 1970 στη Βιέννη και συγκλονίστηκα.
Το Υπόγειο: Μαζί σας την Πέμπτη θα είναι η Σαββινα Γιαννάτου και ο Γιάννης Παλαμίδας, συνοδοιπόροι σας από τον πρώτο κιόλας σας δίσκο, από το «Σαμποτάζ» του 1981. Πόσο δύσκολο/εύκολο είναι να κρατήσουν οι φιλίες και οι συνεργασίες μέσα στο χρόνο; Φθείρει το πέρασμα του τις ανθρώπινες σχέσεις;
Οι μουσικές σχέσεις δεν φθείρονται.
Το Υπόγειο: Μιας και αναφερθήκαμε στο Σαμποτάζ, να αναφέρω πως πρωτογνώρισα τη μουσική σας μέσα από το Κοπερτί, το οποίο και θεωρώ ένα από τα πιο σπουδαία τραγούδια της ελληνικής μουσικής. Θα μπορούσατε να μοιραστείτε μαζί μας κάποιες ιστορίες που να συνδέονται με την δημιουργία του συγκεκριμένου κομματιού - κάποια back stories για την έμπνευση και τη σύνθεση του;
Όταν έγραψα το Κοπερτί ήμουν ερωτευμένη μ’ έναν έρωτα φανερά χωρίς μέλλον. Ζούσα μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και, συγχρόνως, πονεμένη ιστορία.
Το Υπόγειο: Ποιες είναι οι πιο έντονες αναμνήσεις που ξεπηδούν στο μυαλό σας όταν αναφερόμαστε στο ελληνικό μουσικό στερέωμα των 80s; Ποιες καταστάσεις και περιστάσεις νοσταλγείτε από τότε;
Αναμφίβολα ο Κραουνάκης, η Νικολακοπούλου, η Πρωτοψάλτη, η Αλεξίου, ο Νταλάρας, αλλά και το προοδευτικό πάρτυ του Κηλαηδόνη, ο ανήσυχος Σαββόπουλος, η ελληνική ροκ σκηνή, δηλαδή Τερμίτες, Παπακωνσταντίνου, Πορτοκάλογλου κ.λ.π.
Όμως νοσταλγώ βόλτες, χορούς και την υπερβολική προσήλωσή μου στη σύνθεσή μου.
Το Υπόγειο: Επιστρέφοντας στο τώρα και στο παρόν: Ακούτε νέους εγχώριους δημιουργούς; Διακρίνετε δυναμική και ψυχή στους νέους μουσικούς;
Ακούω Έλληνες ράπερς όπως ο Cypher Pool, ο VLOSPA, ο FY και άλλους ενδιαφέροντες φερέλπιδες καλλιτέχνες!!!
Το Υπόγειο: Ποια είναι τα μελλοντικά μουσικά σας σχέδια; Υπάρχει νέο υλικό η/και κάποιες νέες ιδέες;
Στα μελλοντικά μου σχέδια περιλαμβάνονται συναυλίες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Δισκογραφικά, μέσα στο 2020 θα κυκλοφορήσει από την εταιρεία Dark Entries, ένα διπλό άλμπουμ με ηλεκτρονική μουσική μου, καθώς και ηλεκτρονικά μελοποιημένη, από εμένα ,ποίησή μου, όλα ανέκδοτα από το 1985. Επίσης ,θα κυκλοφορήσουν ολα τα Lyrics και τα ποιήματά μου, μεταφρασμένα στα Αγγλικά σε μια έκδοση, που θα κυκλοφορήσει διεθνώς. Τέλος, σχεδιάζω να ολοκληρώσω συνθέσεις για χορευτική μουσική καθώς και μία Όπερα.
Το Υπόγειο: Κυρία Πλατωνος σας ευχαριστούμε παρά πολύ και σας ευχόμαστε μια τέλεια βραδιά την Πέμπτη στη Αγγλικανικη εκκλησία του Αγίου Παύλου.
