Playground Theory
Τους Playground Theory τους πρωτοάκουσα το 2013, λίγο μετά την κυκλοφορία του debut album τους Speaking Of Secrets, στο σπίτι ενός φίλου που 'ειδικεύεται' στην περίφημη 'νέα ανεξάρτητη ελληνική σκηνή', την έχει κάνει φύλλο και φτερό... Μέσα από έναν πραγματικό βομβαρδισμό πληροφοριών, ονομάτων και τραγουδιών από την εν λόγω σκηνή που είχα ζήσει εκείνο το βράδυ, θυμάμαι πως εύκολα και αμέσως είχα ξεχωρίσει το Αθηναϊκό cinematic-dream pop κουαρτέτο. Αιθέριες μελωδίες, εμπνευσμένες συνθέσεις, ατμόσφαιρες άλλοτε εξιλεωτικές και καθαρτικές και άλλοτε ζοφερές και ασφυκτικές... Και φυσικά τα φωνητικά: η πιανίστρια της μπάντας Marcy κατέχει μία από τις καλύτερες ελληνικές φωνές που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια, ενώ και οι... παίχτες γύρω της, όμως, δεν πάνε πίσω: Dimitris Negkas (synths), Costas (Slam) Epitropoulos (κιθάρες) και Vangelis Katsoulakis (τύμπανα) απαρτίζουν ένα καλοκουρδισμένο και υπερεμπνευσμένο μουσικό σχήμα. Για το πώς, περιπετειωδώς και κινηματογραφικώς, 'κανονίστηκε' η παρακάτω συνέντευξη, τα έγραψα αναλυτικά παρουσιάζοντας το υπέροχο νέο single της μπάντας Little Things (check here). Από κει και πέρα, δεν έχω παρά να καλωσορίσω με χαρά και τιμή τους Playground Theory στο Υπόγειο και να τους δώσω το λόγο:
To Υπόγειο: Πώς και πότε δημιουργήθηκαν οι Playground Theory;
Αρχές 2009 μαζευτήκαμε κάποιοι φίλοι και είπαμε να αρχίσουμε πρόβες για να παίξουμε ξανά μουσική (μετά από προϋπηρεσία σε άλλα σχήματα).
Το Υπόγειο: Πώς προέκυψε το όνομα Playground Theory;
Θέλαμε να παραλληλίσουμε τα συναισθήματα που νιώθει ένα παιδί σε μια παιδική χαρά με τα συναισθήματα που βιώνει ένας ενήλικας στην κοινωνία. Όπως το παιδί στον μικρόκοσμο αυτόν δημιουργεί παρέες, φανταστικούς κόσμους, γελάει, στενοχωριέται έτσι και ο μεγάλος δημιουργεί μια πορεία που σε πολλές φάσεις της λειτουργεί το ίδιο ψυχεδελικά. Μας το πρότεινε σαν ιδέα ο Μίλτος (τότε μέλος της μπάντας σε κιθάρα/μπάσο) και σκεφτήκαμε ότι οι παράλληλοι αυτοί κόσμοι και τα έντονα συναισθήματα είναι όντως οι λόγοι που γράφουμε μουσική!
Το Υπόγειο: Νέο single και νέος δίσκος. Ας ξεκινήσουμε από το υπέροχο single Little Things: Πώς γράφτηκε και πότε “πρωτοσυνελήφθη” το υπέροχο πιάνο riff του;
Υπήρχε μια παλιά ιδέα, αφημένη σε κάποιο “συρτάρι”. Με αφορμή μια “μελέτη” που κάναμε πάνω σε δρόμους σε σεμινάριο του Χρήστου Αλεξόπουλου (Puzzlemusik) προέκυψε το riff. Το προσαρμόσαμε πάνω στην αρμονία της παλιάς αυτής ιδέας και είπαμε: “Ωπ κάτι ενδιαφέρον γίνεται! Για πάμε να το δουλέψουμε το κομμάτι.” Από εκεί και πέρα ο καθένας έβαλε το λιθαράκι του, αρχίσαμε να το παίζουμε live λίγο μετά τις παρουσιάσεις του πρώτου δίσκου, είδαμε ότι είχε ανταπόκριση και σε συνδυασμό με άλλα κομμάτια που είχαν γραφτεί λίγο πριν, συνειδητοποιήσαμε ότι υπάρχει μια ομοειδής βάση για να προχωρήσουμε σε νέα κυκλοφορία.
Το Υπόγειο: Στο b-side Flow συνεργάζεστε με τον Αθηναίο παραγωγο Lowtronik. Πώς προέκυψε η εν λόγω συνεργασία;
Οι δουλειές του Lowtronik είναι πολύ αξιόλογες και μας άρεσε ο ήχος του. Έχοντας συνεργαστεί η Μάρσια σε ένα από τα κομμάτια του, θέλαμε να ακούσουμε ένα αρκετά minimal κομμάτι από το πρίσμα ενός ηλεκτρονικού μουσικού. Το αποτέλεσμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό. Έχοντας κρατήσει τις βασικές μελωδίες, αλλά εμπλουτίζοντας με νέα όργανα και beat κατάφερε να αναδείξει την σκοτεινή ατμόσφαιρα του τραγουδιού μεταφέροντας το σε πιο trip hop και industrial ήχο.
Το Υπόγειο: Πάμε και στον πολυαναμενόμενο δεύτερο δίσκο σας Connect The Dots. Πότε να τον περιμένουμε;
Αν όλα πάνε καλά, στο τέλος του 2015.
Το Υπόγειο: Πώς θα τον περιγράφατε; Τι θα ακούσουμε;
Στο μουσικό κομμάτι, σε αυτό το άλμπουμ θέλαμε να ξεφύγουμε από τις δυτικές φόρμες και κλίμακες. Έτσι όλα τα κομμάτια έχουν είτε δρόμους (ανατολίτικες κλίμακες) είτε τρόπους. Προσπαθήσαμε να εντάξουμε έναν νέο ήχο για εμάς στο δικό μας ύφος και νομίζω ότι το αποτέλεσμα είναι πολύ ενδιαφέρον. Για παράδειγμα θα ακούσετε τουμπελέκι με bongos σε ένα τραγούδι που αρχίζει dark ambient και εξελίσσεται σε ψυχεδελικό ξέσπασμα, ένα ιδιόμορφο πάντρεμα ειδών σε όλα τα όργανα και την φωνή. Επίσης θα ακούσετε το πρώτο μας ελληνόφωνο τραγούδι, μια διασκευή ενός παραδοσιακού, το οποίο έχει στοιχεία από soundtrack ταινίας Lynch σε συνδυασμό με post rock επιρροές, με κιθάρες που θυμίζουν this will destroy you.
Το Υπόγειο: Ποια θεωρείτε την κύρια πηγή έμπνευσής σας για τον δίσκο;
Μικρά καθημερινά πράγματα που πολλές φορές θεωρούμε δεδομένα ή δεν τους δίνουμε καν σημασία, που παίζουν τελικά πολύ μεγάλο ρόλο στη ζωή καθενός μας. Αυτά είναι που διαμορφώνουν την καθημερινότητα και κατ’ επέκταση όλη μας τη ζωή. Αυτές είναι οι τελείες που δίνουν νόημα στη ζωή μας όταν ενωθούν.
Το Υπόγειο: Να περιμένουμε κάποια live έπειτα από την κυκλοφορία;
Βεβαίως! Ετοιμάζουμε παρουσίαση του νέου μας υλικού προς το τέλος του χρόνου. Μπορείτε να ενημερώνεστε από τη σελίδα μας στο facebook για τα επερχόμενα live.
Το Υπόγειο: Ακούγεται ολοένα και πιο έντονα τα τελευταία 4-5 πως ζούμε μία ακμή και άνθηση της ελληνικής ανεξάρτητης μουσικής σκηνής, τόσο με ελληνόφωνα, όσο και με αγγλόφωνα σχήματα. Συμμερίζεστε αυτήν την άποψη;
Ισχύει. Υπάρχουν πολλά νέα σχήματα τα τελευταία χρόνια και πολλά καλά live. Μας αρέσει να παρακολουθούμε την τοπική σκηνή από κοντά και να πηγαίνουμε σε μικρά και μεγάλα live στην πόλη. Έχουμε ακούσει πολύ αξιόλογες μουσικές και συνθέσεις, ωραίους συνδυασμούς ήχων που παλιότερα ήταν πιο δύσκολο να βρεις, πλέον υπάρχει ένα υγιές μείγμα μουσικών ειδών σε πολλά σχήματα, αυξάνοντας την δημιουργικότητα, χωρίς να κουράζει.
Το Υπόγειο: Ποιες μπάντες ξεχωρίζετε από τον ελληνικό χώρο;
Υπάρχουν πολύ αξιόλογοι μουσικοί και projects στον ελληνικό χώρο. Μερικά από αυτά που έχουμε ξεχωρίσει είναι οι An Orange End, VIC, Lower Cut, Sofia Sarri, Lowtronik, Sancho 003, Electric Litany, Closer, Jane Doe, Those Hidden Places, tape 86, Keep Shelly in Athens, Misuse,Envy Never Dies και σίγουρα ξεχνάμε πολλά!
Το Υπόγειο: Γενικά ποιες μπάντες θεωρείτε πως έχουν επηρεάσει περισσότερο τον ήχο και την μουσική προσέγγιση των Playground Theory?
Πολλές και διάφορες όπως cocteau twins, orbital, portishead, massive attack, radiohead, nine inch nails, thievery corporation, dead can dance, unkle, death in vegas, au revoir simone, mazzy star, faith no more, m83 and more...
Το Υπόγειο: Guys, ευχαριστούμε πάρα πολύ γι’αυτήν τη συνέντευξη. Ευχόμαστε τα καλύτερα για την μπάντα, αλλά και για το Connect The Dots. Τελευταία ερώτηση: Τι βγαίνει αν ενώσουμε τις τελείες;;; :)
Για κάθε ακροατή βγαίνει κάτι διαφορετικό. Είναι καθαρά θέμα υποκειμενικής αντίληψης και άποψης.
