Rosey Blue
Έχοντας δώσει τρανά διαπιστευτήρια όλη την περασμένη δεκαετία σαν ερμηνεύτρια, κυρίως με το blues cover σχήμα των Belleville, η Δώρα Τσίγκα εισήλθε εντυπωσιακά στα μουσικά τεκταινόμενα των 20's με μία προσωπική κυκλοφορία. Πρόκειται για το "Swans", που μας ήρθε τον περασμένο Νοέμβριο από την Inner Ear. Η Δώρα φόρεσε το μαγικό πέπλο της Rosey Blue, και πέρα από το τραγούδισμα -στο οποίο ήταν πάντοτε εξαιρετική- ξεκίνησε να φτιάχνει τα δικά της τραγούδια, γράφοντας στίχους και μουσικές. Το αποτέλεσμα ήταν απείρως ενδιαφέρον, καθώς στα 9 κομμάτια του album -όλα τους βαφτισμένα με κάρτες Ταρώ, με εξαίρεση το opening track "Interlude" και το ομώνυμο "Swans"- η Αθηναία μουσικός ξεδιπλώνει ένα ξεχωριστό και ελκυστικό songwriting, βασισμένο σε folk καταβολές, αλλά συγχρόνως περιστρεφόμενο γύρω από την όμορφη και αγνή indie. Στο κέντρο παραμένει καθόλη τη διάρκεια του δίσκου η καταπληκτική φωνή, η χροιά και η ερμηνεία της Δώρας σε μαγνητίζουν και σε βυθίζουν αύτανδρο στο βάθος των τραγουδιών.
Λίγες μέρες πριν την επίσημη παρουσίαση του δίσκου στο Gazarte Roof Stage (Πέμπτη 17 Μαρτίου), η Rosey Blue κατέβηκε Υπόγειο για μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Τη διαβάζετε παρακάτω. Με χαρά και τιμή καλωσορίζουμε τη Δώρα στις σελίδες μας...
* photos by Mariza Kapsabeli.
Swans (out 5/11/21 via Inner Ear)
Το Υπόγειο: Δώρα σε καλωσορίζουμε στο Υπόγειο! Και σε συγχαίρουμε για το “Swans”, έναν πραγματικά ξεχωριστό και πανέμορφο δίσκο... Πώς και πότε προέκυψε η δημιουργία του album; Πώς συνέβη το πέρασμα από το τραγούδι και την ερμηνεία στο songwriting;
Kαλησπέρα σας και σας ευχαριστώ πολύ, είναι πολύ όμορφο συναίσθημα να έχει αγγίξει κάποι@ς ο δίσκος μου. Είναι ένα περίεργο ταξίδι η δημιουργία του. Το πρώτο κομμάτι που έγραψα ήταν το The Tower τον Νοέμβριο του 2017, τη μελωδία και τους στίχους του couple δηλαδή. Ήταν μια ιδιαίτερα δύσκολη συναισθηματικά ψυχολογική περίοδος της ζωής μου που διήρκησε κάμποσο και μέσα από αυτό άρχισα να γράφω τα δικά μου κομμάτια. Οπότε κάπου εκεί ίσως άρχισα να γίνομαι songwriter. Πήρε λίγο καιρό όπως όλα τα πράγματα, θέλουν το χρόνο τους και τον «αέρα» τους και το 2020 μετά την πρώτη καραντίνα, ξεκινήσαμε με τον Βασίλη Νησσόπουλο, που έκανε παραγωγή, ενορχήστρωση και έπαιξε και μπάσο, να φτιάχνουμε τις προπαραγωγές. Και μετά όλα πήραν το δρόμο τους.
Το Υπόγειο: Πότε ή Δώρα Τσίγκα έγινε Rosey Blue και πώς προέκυψε το moniker;
Η Δώρα είναι η Rosey Blue. Ίδιος άνθρωπος, ίδια περσόνα, με πιο κατάλληλο stage name για το ύφος της μουσικής, του ήχου και των στίχων μου. Το όνομα βγήκε το 2018, όταν αποφάσισα ότι θα κάνω την προσωπική μου δουλειά και έψαχνα ένα ηχόχρωμα, το οποίο μου ταίριαζε εμένα αισθητικά χωρίς ταυτόχρονα να είναι κάτι άλλο απο εμένα.
Το Υπόγειο: Εστιάζοντας στον ήχο του “Swans”, ακούμε και νιώθουμε την folk και την americana να πλημμυρίζουν το χώρο... Ποιες οι εμπνεύσεις και οι καταβολές που οδήγησαν στο συγκεκριμένο ιδίωμα;
Η αλήθεια είναι ότι έχω ακούσει και ακούω, πάρα πολλά είδη μουσικής και ίσως και αυτό να φαίνεται και σε αυτόν το δίσκο γιατί παίζουν folk rock Americana 60spop bluesy psychedelic ήχοι (είναι και ο πρώτος οπότε τα έβαλα όλα ). Noμίζω έχει επικρατήσει μια folk χροιά κυρίως στη φωνή μου και στον τρόπο που τραγουδάω λόγω της αγάπης μου γι αυτό το είδος το οποίο περιλαμβάνει folk rock, irish folk ακόμα και τα δικά μας παραδοσιακά νανουρίσματα. Όλα μαζί αν τα βάλεις κάτω δεν διαφαίνονται και μεγάλες διαφορές από τη μια κουλτούρα στην άλλη. Τώρα τα ονόματα των καλλιτεχνών είναι πάρα πολλά αλλά σίγουρα η Joan Baez και η Joni Mitchel είναι αγαπημένες γυναικείες φωνές και songwriters.
Το Υπόγειο: Σημείο αναφοράς, παραμένει η φωνή και η ερμηνεία σου. Ποια ήταν η πρώτη φορά που τραγούδησες σε κοινό και πότε συνειδητοποίησες πως “ναι, θα γίνω τραγουδίστρια” και αποφάσισες να σπουδάσεις φωνητική;
A, πάμε μακρυά τώρα και τι εννοούμε κοινό. Από το δημοτικό πρωτοστατώ σε χορωδείες, βέβαια, στο λύκειο είχα την πρωτη μπάντα μου που παίζαμε lives στο μικρό μουσικό θέατρο και σε άλλα μέρη – ξέρεις αυτό το punk, rock , metal, indie όλα – και γινόταν χαμός . Οπότε από μικρή κάπως ήταν δεδομένο. Σπούδασα βέβαια και Τοπογραφία αλλά είχα πάρει ήδη την πορεία μου. Στα 18 μου έκανα live στο An Club με τη metal μπάντα που είχα τότε , αυτό συνεχίστηκε για κάποιο διάστημα και μετά με κέρδισαν τα Blues. Mέχρι που ήρθε η ώρα όλα αυτά και πολλά ακόμα να δώσουν το δικό μου ήχο.
Το Υπόγειο: Στιχουργικά τα πράγματα είναι εξίσου ενδιαφέροντα... Πολλά συγχαρητήρια για ακόμα μία φορά. Έγραφες και πριν το “Swans” ή ήρθε και αυτό μαζί με τη σύνθεση; Πώς έρχονται οι λέξεις μέσα σου, σε ποιες φάσεις γεννιούνται οι στίχοι;
Ευχαριστώ πολύ και πάλι. Είναι δύσκολο να εκτίθεσαι στιχουργικά, ακόμα πιο δύσκολο θα έλεγα από ότι μουσικά. Έγραφα στίχους από μικρή, στα αγγλικά πάντα ίσως επειδή άκουγα κυρίως αγγλόφωνη μουσική, και έχω αρκετά σκισμένα χαρτάκια με μουτζουρωμένους στίχους. έρχονται κυρίως σαν αναλαμπή μόνοι τους, δεν έχω εντοπίσει πώς και πότε. Το The Emperor για παραδειγμα το τραγούδησα σχεδόν όλο καθώς έπλενα τα πιάτα – η αλήθεια είναι ότι το πλυσιμο των πιάτων είναι ένα είδος διαλογισμού κυρίως λόγω του νερού. Οπότε δεν ξέρω. Άλλες φορές θα γράψω επι τούτου για μια μελωδία που έχω ετοιμάσει, ενώ ξέρω βέβαι ήδη τι θέλω να πω.
Το Υπόγειο: Πώς δημιουργήθηκε η μπάντα που υποστηρίζει το project σου; Παιχταράδες όλοι τους να πω και εξαιρετική και η παραγωγή/ενορχήστρωση...
Όπως είπα και παραπάνω, ο Βασίλη Νησσόπουλος στην παραγωγή /ενορχήστρωση και στο μπάσο. Εξαιρετική δουλειά με πολύ αγάπη και σεβασμό. Τώρα για τους Μπενέκα, Δανδουλάκη , Ashley Hallinan που έπαιξαν σε όλο το δίσκο τι να πω; Αγαπημένοι φίλοι και μουσικοί, δέχτηκαν αμέσως να συμμετάσχουν στο δίσκο με πολύ χαρά. Μας έπιασε και η δεύτερη καραντίνα, οπότε ήμουν και κάπως τυχερή γιατί είναι δισεύρετοι σε normal συνθήκες. Και φυσικά ο Βαγγέλης Μόσχος, που έκανε τις ηχογραφήσεις με τη βοήθεια του αδερφού μου Τάσου Τσίγκα, και έκανε και τις μίξεις και όλα τα όμορφα. Και θα μιλάμε για πάντα αν γράψω για κάθε έναν που έχει συμμετάσχει στο δίσκο και έχει δώσει κάτι απο το μεγαλείο του σε αυτό. Είμαι ευγνώμων.
Το Υπόγειο: Αγαπημένο μου track από το album, το “The Lovers”. Ποιο είναι το back story του συγκεκριμένου τραγουδιού;
Τα κομμάτια του δίσκου εκτός από το interlude και το "Swans", έχουν τίτλους από τις κάρτες ταρώ. Η συγκεκριμένη κάρτα λοιπόν, πέραν του προφανές, υποδηλώνει και διλήμματα, ρίσκο, έρωτα φυσικά . Οι στίχοι έχουν έναν κάπως συμβουλευτικό χαρακτήρα και ειρωνικό - ότι άπαξ και βρεις τον έρωτα της ζωής σου κράτα τον γερά, μην εκφραστείς μην κάνεις «λάθη», γιατί όλα είναι αμφίρροπα. Αλλά πώς γίνεται έτσι να είσαι αληθιν@; Πώς γίνεται να αναπτυχθεί μια ουσιαστική σχέση μέσα από τον φόβο της απώλειας; Έτσι το ένιωσα, αναλύοντας δικές μου απορίες και ένα "Γιατί" που πλανιόταν στον αέρα.
Το Υπόγειο: Πώς προέκυψε η συνεργασία με την Inner Ear;
Μου πρότεινε ο Βασίλης να στείλω τα ντέμο μας σε εταιρίες, γιατί ποτέ δεν ξέρεις . Εγώ να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα να ενδιαφερθεί καποιος -ανασφάλεια alert- οπότε όταν είπα οκ θα στείλω και στην Inner Ear, είπα να το κάνω έτσι για την τιμή των όπλων που λέμε, και μόλις έλαβα θετική απάντηση έπαθα ένα σοκ. Δεν το περίμενα καθόλου και ήταν μεγάλη μου χαρά που η μεγαλύτερη Indie εταιρεία της Ελλάδας που έχει τόσους καλλιτέχνες χρόνια τώρα που αγαπώ, θέλησε να με αναλάβει σαν δημιουργό.
Το Υπόγειο: Πώς βλέπεις τα τεκταινόμενα στην ελληνική ανεξάρτητη σκηνή τα τελευταία χρόνια; Εμείς νιώθουμε -και το γράφουμε συχνά- πως συντελείται μια άνθηση στο χώρο, με πλήθος ενδιαφέρουσες και σημαντικές μουσικές προτάσεις για κάθε γούστο...
Φανταστικά τα βλεπω. Εξαιρετικές παραγωγές, μουσικές προτάσεις για κάθε γούστο, songwriting, γενικά μια πολύ όμορφη κατάσταση και αξιόλογη που θα ήταν υπέροχο να αρχίσει να προωθείται επιτέλους και προς τα έξω γενικά και όχι επιλεκτικά.
Το Υπόγειο: Τι μας περιμένει στη συναυλία του Gazarte; Και πόσο δύσκολη ήταν για σένα όλη αυτή η αναμονή για την επιστροφή στη σκηνή;
Α, σας περιμένουν πολύ όμορφα πράγματα. Η μπάντα είναι εξαιρετική: Μέμος Πιλαφτσής ηλεκτρική κιθάρα, Πάνος Μπιρμπας ακουστική και φωνή (έχουμε τραγουδήσει μαζί και το "The Moon" στο δίσκο), Γιώργος Λαγογιάννης πλήκτρα , Γιώργος Κωνσταντίνου μπάσο , Ashley Halinan drums, Σταύρος Παργινός τσέλο (τον οποίο ακούτε και στο δίσκο). Και τα κορίτσια τα υπέροχα που είχα την τιμή να ηχογραφήσουν φωνητικά και στο δίσκο: Λόλα Γιαννοπούλου και Σοφία Φίλωνος. Θα είναι μια rock βραδιά, σας περιμένουμε με λέλουδα στο κεφάλι και έχω μια όμορφη αγωνία να παίξω τα κομμάτια μου και κάποια ακόμα ζωντανά σε κοινό. Χαρά μόνο.
Το Υπόγειο: Γενικότερα πώς βίωσες την φάση της πανδημίας, των lockdown και όλων τούτων των πρωτόγνωρων συνθηκών;
Όχι πολύ καλά ψυχολογικά, ήρθε μια κατάρρευση. Αλλά έγραψα το δίσκο μου και έκανα το training μου για να γίνω δασκάλα Yoga. Πήρα τη βοήθεια ειδικών, πράγμα που συστήνω σε όλους να το κάνουν και να μη βασανίζονται μόν@ τους. Ζούμε δύσκολους καιρούς και καλό είναι όταν αναγνωρίσουμε το «πρόβλημα» να ζητήσουμε ελεύθερα και χωρίς φόβο βοήθεια.
Το Υπόγειο: Και τώρα, σαν σε ένα μίξερ παραφροσύνης και δυστοπίας, ο πόλεμος... Μπορείς να νιώθεις αισιόδοξη ή βλέπεις (περισσότερο) σκοτάδι;
Ναι... δεν ξέρω τι να πώ. Γενικά είμαι πολύ ενεργή και ευαισθητοποιημένη με πολλά κοινωνικοπολιτικά ζητήματα. Γενικά ζούμε σε δυστοπικές εποχές και μόνο η αλληλεγγύη είναι η σωτηρία των λαών. Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξη , δεν τα καταφέρνω πάντα. Είναι λίγο δύσκολο να ελισαι μεσα στην τρελή χαρά όταν πολλά χρόνια τώρα συνεχόμενα βομβαρδίζονται άνθρωποι, πνίγονται σε θάλασσες , σκοτώνονται μέσα στα σπίτια τους γυναίκες , εγκλεισμός και τόσα ακόμα . Δεν ξέρω, είναι δύσκολο. Απλά ίσως κάπως πρέπει να βρούμε τον τρόπο , κάτι ένα κίνητρο για να στεκόμαστε στα πόδια μας και να παλεύουμε.
Το Υπόγειο: Τα μελλοντικά μουσικά σου σχέδια; Θα συνεχίζει η Rosey Blue να υφαίνει τραγούδια;
Ναι τώρα δεν μπορεί αλλιώς . Ξεκίνησε, αυτό ήταν το βασικό.
Το Υπόγειο: Ποιοι είναι οι πιο αγαπημένοι σου μουσικοί/μπάντες of all time;
Ε χαμός τώρα. Pink Floyd, Led Zeppelin, Black Sabbath, The Sonics, Jefferson Airplane, The Gathering, The Clash, Nina Simone, Bob Dylan, Tom Waits, Nick Cave, Joni Mitchel, Cream, The Beatles είναι πάρα πολλοί, είπα τα βασικά και ούτε Can χαχα.
Το Υπόγειο: Με τι σου αρέσει να ασχολείσαι - πέρα από το τραγούδι και τη μουσική;
Διαβάζω πολύ, ασχολούμαι με τα φυτά μου και ό,τι γήινο. Όσο μπορώ να φεύγω και να είμαι στην εξοχή ακόμα καλύτερα. Είμαι Yoga Instructor κάτι που αγαπώ πολύ και όσο καλό μπορώ να προσφέρω είναι για μένα ευλογία. Με τα γατιά μου που εντάξει τα λατρεύω. Μου αρέσει το cinema πολύ, η όλη ιεροτελεστία του και να περνάω χρόνο με την οικογένειά μου και τους αγαπημένους μου ανθρώπους όσο περισσότερο μπορώ.
