Σείριος Σαββαΐδης (2)
Οι αδυναμίες δεν κρύβονται… Και είναι γνωστή πια η αδυναμία του Υπογείου για τον Σείριο Σαββαΐδη. Ο Καβαλιώτης folk/psych τραγουδοποιός, πραγματοποιεί μία από τις σπάνιες καθόδους του για live στην Αθήνα, τη Τετάρτη 17 Γενάρη στο Ρότα Art Café (check εδώ) και με αφορμή αυτό το γεγονός, αλλά και το εξαιρετικό νέο του άλμπουμ «Μώλυ» (check εδώ στη λίστα μας με τα κορυφαία εγχώρια άλμπουμ), απάντησε στις ερωτήσεις μας με λιτό, απέριττο και άκρως ουσιαστικό τρόπο. Όπως ακριβώς δηλαδή είναι και η μουσική του…
Το Υπόγειο: Σείριε καλωσόρισες και πάλι στο Υπόγειο! Νέος δίσκος το «Μώλυ». Πες μας λίγα λόγια για αυτή τη δουλειά.
Καλώς ανταμώνουμε και πάλι. Περιλαμβάνει 6 νέα τραγούδια μεταξύ αυτών και μια μελοποίηση στο ποίημα "στο Σταυραητό" του σπουδαίου μας ποιητή Κώστα Κρυστάλλη και πραγματεύεται την ελευθερία ως βίωμα χωρίς να επιδιώκει να την ορίσει. Ο τίτλος αναφέρεται στο Ομηρικό 'μώλυ', βότανο το οποίο ο Ερμής έδωσε στον Οδυσσέα ως αντίδοτο στα λυγρά φάρμακα "μάγια" της Κίρκης και επιλέχθηκε συμβολικά.
Το Υπόγειο: Τι προσδοκάς από το «Μώλυ»;
Ότι είναι να έρθει, θα έρθει, δεν έχω παραπανίσιες προσδοκίες πλέον.
Το Υπόγειο: Διαφοροποιείται κάπου σε σχέση με το lp «Πλανωδία» του 2015 και το ep «Ο Γάμος Της Γουέντυ» του 2016; Προσωπικά νιώθω ότι είναι μια φυσική συνέχεια διατηρώντας το ίδιο συνθετικό επίπεδο…
Αισθάνομαι ότι ο τρόπος μου στη μουσική δημιουργία έχει καθοριστεί ήδη σε μεγάλο βαθμό. Με τα γνωρίσματα και τα χαρακτηριστικά του. Δημιουργώ μουσική όπως βιώνω τη ζωή μου σαν άνθρωπος. Λιτά και ταπεινά. Εξελίσσω στοιχεία από έργο σε έργο τα οποία δεν ξέρω αν γίνονται αντιληπτά ωστόσο δεν είναι αυτοσκοπός μου. Προκύπτει ή όχι. Θα έλεγα ότι το "μώλυ" είναι φυσική συνέχεια χωρίς εκπλήξεις.
Το Υπόγειο: Στις τελευταίες σου δουλειές, ακούμε μια πιο λιτή ενορχηστρωτική προσέγγιση. Που οφείλεται αυτό; Υπάρχει περίπτωση να επιστρέψεις σε κάτι πιο «πλούσιο» όπως συνέβαινε στο εξαιρετικό «Το Αξιακό Σύστημα Των Άστρων»;
Από ανάγκη για αυτάρκεια. Στη μουσική δεν έχω υπομονή με τους ανθρώπους, τον χρόνο και την διάθεση τους. Ίσως και να δημιουργούσα και πάλι κάτι πιο σύνθετο στο μέλλον υπό συνθήκες.
Το Υπόγειο: Συνεχίζεις να ζεις και από ότι έχω καταλάβει κιόλας, δεν έχεις και καμιά επιθυμία να φύγεις από τη Καβάλα. Πόσο ρόλο έχει παίξει ο τόπος σου στον ήχο σου; Και πόσο δύσκολη ή και εύκολη μπορεί να κάνει τη μουσική ζωή σου το να κατοικείς κάπου μακριά από τα μεγάλα αστικά κέντρα;
Ζω σε ένα μικρό χωριό στο όρος Παγγαίο όπου και γεννήθηκα. Είμαι κομμάτι της ψυχής του τόπου μου και ο τόπος κομμάτι της ψυχής μου. Γράφω κυρίως βιωματικά οπότε σαφώς και έχει καθορίσει τον ήχο μου σε συνδυασμό με τις επιρροές και τα ακούσματα μου. Σίγουρα η επιλογή μου να ζω εδώ δυσκολεύει τα πράγματα για τη μουσική μου ωστόσο επέλεξα συνειδητά και πορεύομαι ανάλογα.
Το Υπόγειο: Πάντα πίστευα ότι αυτός ο ιδιαίτερος και «ταξιδιάρικος» χαρακτήρας της μουσικής σου, μπορεί να αγγίξει κάποιο κοινό εκτός Ελλάδας και ας έχεις ελληνικό στίχο. Ποια είναι η γνώμη σου για αυτό; Έχουν γίνει σχετικές κινήσεις;
Θα ήθελα να παρουσιάσω τη μουσική μου εκτός συνόρων. Εργάζομαι ήδη με ανθρώπους προς αυτήν την κατεύθυνση. Τα μηνύματα είναι θετικά.
Το Υπόγειο: Έχει πέσει στην αντίληψη σου αυτό το «κύμα» από νέες μπάντες και καλλιτέχνες όπως οι Τεφλόν, Αστρογόνο, Λάμδα, Bazooka, Λάργκο, Raw In Sect και άλλους, που προτιμούν να ερμηνεύουν στα ελληνικά χωρίς να αναμασάνε τα 90ς και χωρίς στη τελική να «πολυσκέφτονται» τη γλώσσα που επέλεξαν; Ποια είναι η γνώμη σου;
Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον και θετικό . Έχω ακούσει αρκετά και πολλά αξιόλογα. Όπως η Νεφέλη Λιούτα για παράδειγμα που είναι από τους αγαπημένους μου σύγχρονους δημιουργούς εγχώρια.
Το Υπόγειο: Πιστεύεις πως έχει πια νόημα να μιλάμε για αγγλόφωνη και ελληνόφωνη ανεξάρτητη μουσική; Μερικοί προτιμούν να κρατάνε ζωντανό ακόμα αυτόν τον διαχωρισμό…
Δεν νομίζω ότι είχε και ποτέ νόημα αυτό. Όπως αγαπά και νιώθει κανείς! Ο διαχωρισμός είναι για την ήρα από το στάρι. Η μουσική ενώνει.
Το Υπόγειο: Σε αρκετές συζητήσεις που έχουμε κάνει μεταξύ μας, νιώθω ότι είσαι αρκετά απογοητευμένος από την ελληνική –καλλιτεχνική τουλάχιστον- πραγματικότητα. Τι είναι αυτό που θα ήθελες να αλλάξει ως προς την αντιμετώπιση που εισπράττεις για τη μουσική σου, αλλά και γενικότερα;
Μάλλον κούραση και φθορά νιώθω παρά απογοήτευση. Κι έπειτα για ποια πραγματικότητα μιλάμε; Συχνά η μουσική μου κυρίως στην θεματολογία της αντιμετωπίζεται και παρουσιάζεται ως κάτι εκτός πραγματικότητας κάτι ονειρικό ή μυθικό που μιλάει για πράγματα που δεν υπάρχουν ή που δεν υφίστανται πια άρα και δεν μπορεί να αφορά και να αγγίξει τη σύγχρονη κοινωνία. Εγώ όταν γράφω για τον "ήλιο που γέρνει στου κοκκινολαίμη το λαιμό" ατενίζω την δύση του ήλιου στον κάμπο και ο κοκκινολαίμης κάθεται πλάι μου. Τι εννοείς εκτός πραγματικότητας; Ποιας πραγματικότητας;
Το Υπόγειο: Προσωπικά πάντως πιστεύω ότι έστω με αργά αλλά σταθερά βήματα, η μουσική σου σιγά-σιγά αναγνωρίζεται από περισσότερους. Όπως έχω ξαναγράψει κάποια στιγμή, έχει τύχει να βάλω τα τραγούδια σου σε ανθρώπους με εντελώς διαφορετικές μουσικές αναφορές και το αποτέλεσμα ήταν πάντα να μένουν όλοι το ίδιο εντυπωσιασμένοι. Εσύ το εισπράττεις αυτό;
Ισχύει και το αντιλαμβάνομαι και το εισπράττω κι εγώ.
Το Υπόγειο: Ένας καλός μου φίλος είχε πει το εξής όταν κυκλοφορούσα τον προσωπικό μου δίσκο: «Επιτυχία είναι να αγαπήσει τα τραγούδια σου έστω και ένας άνθρωπος που δε γνωρίζεις προσωπικά». Συμφωνείς;
Έτσι θα 'πρεπε να 'ναι τουλάχιστον. Θα 'πρεπε να μας αρκεί. Δεν ξέρω αν αυτό λέγεται επιτυχία. Οτιδήποτε θα μπορούσε να βρει μια θέση στην καρδιά ενός ανθρώπου κάπου στον κόσμο.
Το Υπόγειο: Πέρα από τη προσωπική σου πορεία, σε βρίσκουμε πια και ως μέλος των εξαιρετικών psychedelic rockers The Dead Ends που εδρεύουν και αυτοί στη πόλη σου, τη Καβάλα. Πως νιώθεις για τη συμμετοχή σου σε αυτό το project; Σας είδα live πρόσφατα και ένιωσα ότι κουμπώνεις εξαιρετικά με το σχήμα…
Σε ευχαριστώ, το ίδιο αισθάνομαι κι εγώ. Είναι αξιόλογοι μουσικοί και άνθρωποι. Δουλεύουμε συνδημιουργικά και αβίαστα.
Το Υπόγειο: Στη προηγούμενη συνέντευξη που είχαμε κάνει εδώ στο Υπόγειο, σε είχαμε ρωτήσει για τους Μωβάστρο. Είχες πει τότε ότι ίσως υπάρξει ένα ep αλλά τελικά δε το είδαμε. Υπάρχει περίπτωση να συμβεί τελικά μια κάποια επαναδραστηριοποίηση της μπάντας;
Πράγματι αλλά δεν ευνόησαν οι συνθήκες για κάτι τέτοιο. Είναι κοινή μας πεποίθηση ωστόσο ότι κάποια στιγμή θα γράψουμε και πάλι μαζί μουσική.
Το Υπόγειο: Θα εμφανιστείς μετά από πολύ καιρό στην Αθήνα και στο Ρότα Art Café τη Τετάρτη 17 Γενάρη. Τι να περιμένουμε από αυτό το live;
Θα παρουσιάσω τον νέο μου δίσκο "μώλυ" και τραγούδια από όλη την προσωπική μου δισκογραφία. Με κιθάρα-φωνή και λιτά κρουστά.
Το Υπόγειο: Και ποιά τα άμεσα αλλά και πιο μακροπρόθεσμα σχέδια σου;
Όσες περισσότερες συναυλίες γίνεται για το "μώλυ" και τη μουσική μου γενικότερα εντός και εκτός της χώρας. Συναυλίες με Dead Ends για την προώθηση του πρώτου μας δίσκου.
Παράλληλα δουλεύω ήδη πάνω σε νέο υλικό για τον επόμενο προσωπικό μου δίσκο με γενικό τίτλο "Μεσουρανία".
Το Υπόγειο: Σείριε, τι είναι η μουσική για σένα;
Η μουσική είναι ζωή μου.
Το Υπόγειο: Σε ευχαριστούμε που ξαναβρέθηκες στο Υπόγειο! Κλείσε αυτή τη συνέντευξη όπως νομίζεις…
Σας ευχαριστώ για την φιλοξενία.
*Διαβάστε το review του Υπογείου για το "μώλυ" με κλικ εδώ.
