21 Διεθνή Άλμπουμ για το 2021
(+10 Εγχώρια)
by Tasos Zannis
Για όλες εκείνες τις φορές που οργιστήκαμε / κλάψαμε / φοβηθήκαμε / πιεστήκαμε / απορήσαμε / πληγωθήκαμε / προδοθήκαμε / τρελαθήκαμε / χαθήκαμε.
Αλλά και για όλες εκείνες τις φορές που γελάσαμε / παρτάραμε / ερωτευτήκαμε / ταξιδέψαμε.
Η μουσική ήταν πάντα εκεί, στα δύσκολα και τα εύκολα, στις κακές και στις καλές μας. Να μας υπενθυμίζει ότι η περίεργη περιπέτεια που λέγεται Ζωή έχει πολλές αναποδιές, αλλά πάντα συνεχίζεται.
Αν χάσουμε την αγάπη, θα τα έχουμε χάσει όλα.
Το φως θα νικήσει ξανά το σκοτάδι.
Υπομονή και όνειρα.
Μετά τα αγαπημένα tracks του εικοσιένα, σειρά έχουν τα άλμπουμ.
Πάμε λίστες.
21 Αγαπημένα Διεθνή Άλμπουμ του 2021
21. The Limiñanas, Laurent Garnier - De Película
20. Japanese Breakfast - Jubilee
19. Olivia Rodrigo - Sour
18. Snail Mail - Valentine
17. The Weather Station - Ignorance
16. Billie Eilish - Happier Than Ever
15. CHVRCHES - Screen Violence
14. The Paper Kites - Roses
13. Shame - Drunk Tank Pink
12. Viagra Boys - Welfare Jazz
11. Motorama - Before The Road
10. NIGHT TRAVELER - Dreams You Don't Forget
9. IDLES - Crawler
8. Far Caspian - Ways To Get Out
7. Sam Fender - Seventeen Going Under
6. Still Corners - The Last Exit
5. Phantom Handshakes - No More Summer Songs
4. The War On Drugs - I Don't Live Here Anymore
3. Wolf Alice - Blue Weekend
2. Dry Cleaning - New Long Leg
1. Black Country, New Road - For The First Time
Σκόρπιες σκέψεις εν συντομία:
- Για άλλη μια χρονιά επιμένω Indie. Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν.
- For The First Time και New Long Leg: Το No.1 και το No.2 του 2021 που ξεχωρίζουν από όλα τα υπόλοιπα. Αμφότερα debut albums, έχει κι αυτό τη σημασία του. Οι Black Country, New Road, με 6 εκρηκτικά tracks διάρκειας 40 λεπτών, με έκαναν να πίνω ασταμάτητα στο σπίτι, με ταξίδεψαν σε μέρη αλλόκοτα και με ανάγκασαν να ξεσπάω σε αέναους, αλλοπαρμένους χορούς. Instrumental και Opus. Το πιο απολαυστικό μεθύσι. Μέχρι το τέλος του κόσμου.
Με μικρή (τελικά) διαφορά στη 2η θέση οι Dry Cleaning με το πιο εθιστικό (σε ροή) άλμπουμ του εικοσιένα. Γιατί εκτός από παιδί της indie, είμαι και παιδί του post-punk. Και με το New Long Leg ένιωσα πραγματικά ο εαυτός μου. Κάτι που δεν κατάφερα να κάνω σε τέτοιο βαθμό με άλλο άλμπουμ στο σύνολό του τη χρονιά που πέρασε. Βυθίστηκα στο καθηλωτικά σουρεάλ ποιητικό σύμπαν της Florence Shaw και αναθερμάνθηκε η γοητεία μου για τη spoken word ποίηση. Και αυτό το ‘do everything and feel nothing’ στο εναρκτήριο ‘Scratchcard Lanyard’ είναι μεγάλο mood.
- Τι να γράψω και πώς να εξηγήσω το μεγαλείο του "Blue Weekend"; 4 χρόνια μετά το υπέροχο "Visions of a Life", οι Wolf Alice κατάφεραν να μας δώσουν ακόμη έναν αριστουργηματικό δίσκο, και προσωπικά μου χάρισαν το πιο ερωτεύσιμο track της χρονιάς, ‘Safe from Heartbreak (If You Never Fall in Love)’.
- Το "No More Summer Songs" είναι η ομορφότερη ανακάλυψη του εικοσιένα. Άλλο ένα debut album στη λίστα μου. Lo-fi αισθητική με παραδεισένια vocals και hazy μελωδίες που σε ταξιδεύουν σε εποχές Cocteau Twins και The Sundays. Στο ίδιο μήκος κύματος και τα "Roses", "Before The Road", "Dreams You Don’t Forget", "I Don’t Live Here Anymore". Μουσικές για αυτούς που τολμούν και ερωτεύονται χωρίς να το σκέφτονται στιγμή. Για τους Εραστές της Καρδιάς.
- Ξεχωριστή αναφορά σε ακόμη ένα debut album, το "Ways To Get Out" των λατρεμένων μου Far Caspian - που αρχικά αποτελούνταν από 4 άτομα αλλά πλέον είναι solo project του Joel Johnston. Το 2019 έγραψα πρώτη φορά για τους Far Caspian και το πρώτο τους EP ("Between Days") - check here. Ακολούθησε ένα δεύτερο EP ("The Heights"), κάμποσα singles και το 2021 ήρθε η στιγμή για την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ. Ένα άλμπουμ που με πέτυχε στις κακές μου μέρες και τις γλύκανε με τον ξέγνοιαστο νοσταλγικό λυρισμό του. Αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που θα είμαι παντοτινά ερωτευμένος με τους Far Caspian.
- The Last Exit: Λιγότερο decent κυκλοφορία σε σύγκριση με το "Slow Air" του 2018, αλλά και πάλι οι Still Corners δεν θα μπορούσαν να λείπουν από τη λίστα μου. Δεν πρόκειται να ζήσουμε άλλο "Creatures of an Hour" ή "Strange Pleasures", αλλά τo Βρετανο-Αμερικανικό ντουέτο κλείνει την άτυπη τριλογία της τελευταίας 5ετίας με τα Τραγούδια Του Δρόμου ("Dead Blue", "Slow Air", "The Last Exit") με μαγευτικές και κινηματογραφικές μελωδίες, όπως ξέρουν με μαεστρία να κάνουν. Ονειρικά desert noir διαμάντια για να χάνεσαι στις λεωφόρους του μυαλού σου.
10 Αγαπημένα Ελληνικά Άλμπουμ του 2021
10. Oceandvst - Floating
9. Blakaut - Σημείο Μηδέν
8. VASSIŁINA - Fragments
7. Marva Von Theo - Afterglow
6. Ta Toy Boy - Endless Life
5. Λάμδα - Τρία
4. Marseaux - Chica
3. Μαύρη Παλίρροια - RED ALBUM
2. Modern Ruin - Unemployment Line Disco
1. MAZOHA - ΠΡΤΘΛΤΣ
Σκόρπιες σκέψεις εν συντομία:
- Ξανά κορυφή ο Mazoha/Τζίμης. ΠΡΤΘΛΤΣ όνομα και πράγμα. Ένα πανέμορφο χάος για τα απωθημένα μας που σπέρνει και τα διαλύει όλα.
- Unemployment Line Disco: Μεγαλοπρεπές μπάσιμο των Modern Ruin (Gerard Papasimakopoulos + Fringe Society) στην industrial / synth σκηνή. Debut με βαθύ σκοτάδι στο οποίο βυθίζεσαι εθιστικά και σιωπηλά.
- Το ονειρικό ηχόχρωμα της Μαύρης Παλίρροιας είναι ξανά εδώ. Πέρσι ήταν το "BLUE ALBUM", φέτος το "RED ALBUM". Γοητευτικό, ατμοσφαιρικό, ταξιδιάρικο beat making. Μαζί με την Εποχή των Ηττημένων του 2020 (Blue Peax), αποτελούν πηγή έμπνευσης και δραπέτευσης.
- Chica: Η Marseaux μου. Εμείς που ήμασταν εδώ από το day one, νιώθουμε τεράστια περηφάνια για αυτή την κοριτσάρα. Και φυσικά για όλη τη δουλειά του WNCfam.
- Τρία: Θα επιστρέφουμε συχνά σ’ αυτό το διαμάντι τα επόμενα χρόνια. Έχει σφραγιστεί η διαχρονικότητά του. Τέτοια αισθαντική μουσική σπάνια τη βρίσκεις σήμερα. Read full album review here.
- Fragments - Afterglow: Η φορτσάτη Βασιλίνα και η αγαπημένη Μάρβα. Η πρώτη με τον ατμοσφαιρικό avant pop ήχο της που σε παρασύρει σε σκοτεινά dancefloors και η δεύτερη με τον γοητευτικά μελαγχολικό λυρισμό της. Τις χρειάστηκα και τις δύο το εικοσιένα.
- Endless Life: Οι Ta Toy Boy από τη Θεσσαλονίκη φωτίζουν τον δρόμο με ασύλληπτες δόσεις ονειρικής ποπ.
- Σημείο Μηδέν: ‘Γιατί στη σημερινή κοινωνία υποφέρει ο άνθρωπος, το καταλαβαίνεις. Υποφέρει πολύ’. Το πρώτο από τα 2 άλμπουμ που έβγαλε ο Blakaut το εικοσιένα, αυτό αρχές της χρονιάς. Αθήνα 2021. Ένας κόσμος ρημάζει και τα synth σου τρυπάνε το μυαλό.
- Floating: Δεύτερο entry από Θεσσαλονίκη, αυτή τη φορά πιο δυναμικό. Pop-punk μουσικές γεμάτες ενέργεια, πάθος και ζωντάνια στο debut album των Oceandvst. Παίχτε (ποπ) πανκ!
