Τα 10 Κομμάτια Του Μήνα
Μάρτιος 17
Πάει κι ο Μάρτης... Που δεν ήταν γδάρτης και παλουκοκαύτης - χαλαρός και ανοιξιάτικος, ήπιος και ευγενικός ήταν. Μας έμαθε πως μια αξιολόγηση που δεν είναι να τελειώσει, δεν θα τελειώσει τον ηρωικό Μάρτη. Μια ανοσία όμως της έχουμε πάθει όλοι σε όλα αυτά, δεν ιδρώνει πια το αυτί μας στους "αγώνες" που κάνουν οι ελληνικές κυβερνήσεις για να κλείσουν τις συμφωνίες τους με τους Ευρωπαίους, ούτε παρακολουθούμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον πια την πορεία προς τις υπογραφές. Δίνουμε βάση στο τελικό αποτέλεσμα, όταν και αν θα έρθει αυτό. Όπως στο Ελληνικό ποδόσφαιρο τα τελευταία χρόνια, δεν μπορώ να το βλέπω πια, κοιτάζω μόνο από συνήθειο τα τελικά αποτελέσματα, ακόμα και τώρα που το πρωτάθλημα βρίσκεται στην τελική ευθεία και τα ντέρμπι σκάνε το ένα μετά το άλλο.
Οι Έλληνες λοιπόν δεν παρακολουθούν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον τις διαπραγματεύσεις μας με τους Ευρωπαίους, ούτε τη Σουπερλίγκα, σιχάθηκαν. Στήνονται όμως κάθε βράδυ στην TV για να δούνε Survivor. Σαν τον παλιό καιρό, στις αρχές των 00's με το Big Brother και το Bar. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αυτό το φαινόμενο επαρκώς, κατανοώ κάποια πράγματα, αλλά δεν είναι αρκετά για να εξηγήσουν την νέα κατάντια. Μπορώ και βγάζω την ουρά μου απ'έξω, μιας και τις ώρες που προβάλλεται το εν λόγω reality εργάζομαι, οπότε μπορώ να το παίζω κουλτουριάρης και τα ρέστα. Δεν ξέρω τι θα έκανα αν ήμουν στο σπίτι τα βράδια, την ώρα που η αρένα του ξεκατινιάσματος ανοίγει τις πόρτες της.
Ο Μάρτης είχε παρέλαση και ειλικρινά βαρέθηκα αυτή τη συζήτηση που προκύπτει κάθε χρόνο για το τι (δεν) φοράνε τα κορίτσια που παρελαύνουν. Ούτε αντέχω τα αναθέματα για τους αλλοδαπούς που κρατάνε τη σημαία. Δεν με νοιάζει ποιος κρατάει τη σημαία σε κάθε σχολείο της επικρατείας, περισσότερο με νοιάζει ποιος κρατάει τα κλειδιά αυτής (της επικρατείας). Εμείς ή κάποιοι αλλοδαποί;
"Θα Σέβεστε!". Αυτή η ηλίθια φράση εξαπλώθηκε σαν ιός στα ελληνικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης εν μία νυκτί το μήνα Μάρτη κι ευτυχώς προς το τέλος του είχε καταπολεμηθεί και είμαστε όλοι υγιείς (που λέει ο λόγος - στα κάγκελα είμαστε όλοι, αλλά δεν πειράζει, καλή καρδιά κι αγάπη να 'χουμε κι όλα θα γίνουν...)
Όσο συνέβαιναν τα παραπάνω, το Υπόγειο εξακολουθούσε να ακούει μουσική και να κάνει τις Δευτεριάτικες εκπομπές του. Δυστυχώς, το αιφνίδιο αλλά εντέλει αναγκαίο κλείσιμο του enforadio.gr μας ανάγκασε να κλείσουμε τη σεζόν 2 μήνες νωρίτερα απ'ό,τι συνήθως και να αποχαιρετήσουμε γεμάτοι συγκίνηση και μελαγχολία μία υπέροχη και αληθινά φιλόξενη μουσική παρέα. Μπορείτε να ακούσετε την τελευταία μας εκπομπή εδώ κι ελπίζουμε του χρόνου να συνεχίσουμε με την 7η season του Music From The Basement σε ένα νέο ραδιοφωνικό σπίτι. Αυτά. Aκολουθούν τα 10 κομμάτια του Υπογείου για τον μήνα Μάρτιο, ελληνικά και "ξένα" ανακατεμένα, σε τυχαία σειρά.
1. Nem Kaldi - Grup Şimşek (2017)
Μεγάλη αποκάλυψη τούτο το πολυ-πολιτισμικό group με έδρα τη Γερμανία (Αμβούργο), που με ηγέτιδα την Τουρκάλα Derja Yilidrim και την καταπληκτική φωνή της διασκευάζει Ανατολίτικα παραδοσιακά κομμάτια, φτιάχνοντας ένα one of a kind μίγμα Anatolian folk με στοιχεία jazz, funk και ψυχεδέλειας. Το Nem Kaldi είναι η κορυφαία στιγμή του ομώνυμου debut EP τους, το οποίο κυκλοφόρησε στο τέλος του περασμένου Φλεβάρη. Για περισσότερες λεπτομέρειες διάβασε τη συνέντευξη της μπάντας στο Υπόγειο εδώ.
2. Tearz (45 Mix) - El Michels Affair, The Shacks & Lee Fields (2017)
Η κατά βάση instrumental superband του Νεοϋρκέζου Leon Michels επιστρέφει με ένα ακόμα single (δεν έχει κυκλοφορήσει LP από το 2009), επιστρατεύοντας αυτή τη φορά τα φωνητικά κάλλη της 18χρονης Shannon Wise των Shacks (βλ.Nice To Meet You) και του 66χρονου θρύλου της soul-funk Lee Fields (aka Little JB). Το αποτέλεσμα της όλης σύμπραξης είναι ένα αριστουργηματικό δυομισάλεπτο track που από τη μέση και μετά θα σου κόψει τα γόνατα...
3. In Cold Blood - Alt-J (2017)
Είχα καιρό να φάω τέτοιο σκάλωμα με νέο κομμάτι. Οι Βρετανοί Alt-J επιστρέφουν με τον 3ο δίσκο τους (Relaxer, 2/6) και το δεύτερο single που μας έδωσαν (είχε προηγηθεί το 3WW) είναι με μία λέξη ηδονικό. Απίστευτη κολληματική μελωδία, στιχάρες, ...εξωγήινη ενορχήστρωση (τα πνευστά απογειώνουν) και παραγωγή, συγκινητική ερμηνεία από τον Joe Newman και ιδού ένα από τα πιο γεμάτα και γαμάτα singles των τελευταίων χρόνων. Britain (still) lives!
4. Painting A Hole - The Shins (2017)
Σημαντική επιστροφή και για την παρέα του James Mercer, μία πενταετία έπειτα από το μετριούτσικο Port Of Morrow του 2012. To νέο πόνημα των Shins, Heartworms, κυκλοφόρησε 10 Μαρτίου και δεν με έχει τρελάνει, το τραγούδι όμως περί ου ο λόγος εδώ, το Painting A Hole, είναι υπέρτατο και μεγαλοφυές, βασισμένο σε έναν υπερσκαλωματικό δαιμονισμένο ρυθμό, πάνω στον οποίο η φωνή του Mercer χοροπηδάει από οκτάβα σε οκτάβα σαν τραγουδιστικός υπερήρωας.
5. Can't Hold On - Black Lips (2017)
Στις 5 Μαϊου οι πάντα τίμιοι και μουσικά στο είδος τους αξιοπρεπείς Black Lips θα μας δώσουν τον 8o δίσκο τους, ο οποίος θα ονομάζεται Satan’s Grafitti Or God’s Art?. Το leading single Can't Hold On είναι από τα καλύτερα κομμάτια που μας έχουν δώσει μέσα στην τρέχουσα δεκαετία.
6. Les Cactus - The Last Shadow Puppets (2016)
Το είχαμε πρωτοακούσει και πρωτολιώσει όταν κυκλοφόρησε, τον περασμένο Δεκέμβρη - ήταν ένα από τα 6 κομμάτια του καταπληκτικού EP των TLSP, The Dream Synopsis. Το θυμηθήκαμε πάλι μετά από 3 μήνες με αφορμή την τελευταία εκπομπή μας στον enforadio. Το συμπεριλάβαμε λοιπόν στην αποχαιρετηστήρια λίστα και όταν ήρθε η σειρά του να ακουστεί, μόνο που δεν σπάσαμε το στούντιο και τον εξοπλισμό του, ωσάν άλλοι Nirvana... Πορωτική διασκευή από τον Alex Turner και τον Miles Kane, πάνω στο εξίσου φοβερό πρωτότυπο του των Jacques Dutronc & Jacques Lanzmann.
7. This Is How It Feels - Inspiral Carpets (1990)
O Μάρτιος ήταν ο μήνας που το Υπόγειο εργάστηκε αδιάκοπα και πυρετωδώς για το μεγάλο αφιέρωμα στη μουσική της δεκαετίας του '90 (check here). Ακούσαμε άπειρη υπέροχη 90τίλα, οπότε θα μπορούσε όλη η παρούσα λίστα με τα 10 Kομμάτια του Μήνα να ήταν γεμάτη με επιλογές τραγουδιών από τη συγκεκριμένη εποχή. Δεν θα ήταν αξιόπιστο και... δίκαιο κάτι τέτοιο, οπότε επιλέξαμε το This Is How It Feels των Inspiral Carpets, μιας και η τυχαία ακρόασή του σε ένα μπαρ των Εξαρχείων τον περασμένο Φλεβάρη ήταν και η αφορμή να γεννηθεί η ιδέα για το προαναφερθέν αφιέρωμα. Από το debut της Βρετανικής μπάντας, Life.
8. Still Universe - Sofia Sarri (2017)
Μεγαλειώδες σκοτεινό ασήκωτο και υπερεμπνευσμένο δημιούργημα από την singer/songwriter -πρώην μέλος των Night On Earth- Σοφία Σαρρή, η οποία τον περασμένο Ιανουάριο μας έδωσε το debut solo πόνημά της Euphoria (check review here).
9. Sit In The Middle Of Three Galloping Dogs - Silver Mt. Zion (2000)
Οι post rock νύχτες του Υπογείου... Έρχονται κάποιες φορές ξαφνικά σαν απροειδοποίητες μανιασμένες καταιγίδες και μπορούν να κρατήσουν ως το ξημέρωμα σκορπώντας το απόλυτο ψυχικό χάος. Μία τέτοια καταιγίδα έλαβε χώρα έδω κάτω ένα στοιχειωμένο βράδυ στα μέσα Μαρτίου και τα απόνερά της άφησαν πίσω τούτο δω το αριστούργημα. Από τον πρώτο δίσκο της Καναδέζικης μπάντας, ονόματι -πάρτε βαθιά ανάσα!- He Has Left Us Alone but Shafts of Light Sometimes Grace the Corner of Our Rooms. Σημειωτέον πως ιδρυτής των Silver Mt.Zion υπήρξε ο κιθαρίστας των Godspeed You! Black Emperor, Efrim Menuck.
10. There Will Be A Time - Cyanna Mercury (2016)
To ending track του φανταστικού debut των Αθηναίων Cyanna Mercury, Archetypes (Νο2 Καλύτερος Δίσκος του Υπογείου για το 2016), το είχαμε αγαπήσει και βάλει στο μουσικό μας εικόνισμα από την πρώτη στιγμή που το ακούσαμε, πίσω στο Σεπτέμβριο του 2016. Οι "δύσκολες" που πέρασαμε τα μέλη του Υπογείου τον Μάρτιο -ο καθένας για τους δικούς του λόγους- μας... ανάγκασαν να σιγοτραγουδάμε μια νύχτα όλοι μαζί -σχεδόν αγκαλιασμένοι- "there will be a time so high, that everyone will dream, everyone will dream blissfully...".
