Τα 10 Κομμάτια του Μήνα
Αύγουστος 2019
"Δεν κληρονομούμε τη γη από τους προγόνους μας, τη δανειζόμαστε από τα παιδιά μας."
Ινδιάνικη παροιμία
Φύσηξε πολύ αέρας τον Αύγουστο. Τα Καλοκαιρινά μελτέμια. Και είναι περίεργο, ένιωθα πως τούτος ο ακατάπαυστος αέρας σφυρίζει κίνδυνο, ένιωθα πως τούτος ο ώρες-ώρες ενοχλητικός και σπαστικός αέρας ανεμίζει θάνατο. Τον θάνατο της Γης.
Εν μέσω διακοπών, εν μέσω των ηρωικών και ένδοξων "μπάνιων του λαού", εν μέσω ξαπλώστρας, ρακέτας, μοχίτο, φρέντο και μαγιό, οι ειδήσεις που κλεφτά έφταναν στ'αυτιά και στα μάτια σου ήταν σκληρές και αδυσώπητες: Φωτιές. Στην Ελλάδα (όπως κάθε Καλοκαίρι), στη Μεσόγειο, στη Σιβηρία ως την Αλάσκα και την Γροιλανδία, φωτιές στον Αμαζόνιο. Φλόγες, καπνοί, άνθρωποι να τρέχουν σε απόγνωση, ζώα νεκρά, εκατομμύρια δέντρα που έγιναν πηχτή στάχτη. Παρανάλωμα "ορατό από τους δορυφόρους", παρανάλωμα viral, παρανάλωμα που συλλέγει μυριάδες θλιμμένα emojis. Κι ύστερα;
"Επειδή δεν σκεφτόμαστε τις μελλοντικές γενιές, δεν θα μας ξεχάσουν ποτέ."
Henrik Tikkanen, 1924-1984, Φιλανδός συγγραφέας
Κι ύστερα λένε οι ειδικοί, όλο και πιο συχνά και πιο έντονα τελευταία, θα έρθει το τέλος του κόσμου. Το τέλος της Γης. Πολύ πιο σύντομα απ'όσο υπολόγιζαν... Εκτός και αν, λένε οι ειδικοί, αποφασίσουμε σαν είδος ΣΗΜΕΡΑ να το "πάρουμε αλλιώς". Αν αποφασίσουμε σαν είδος να αντιμετωπίσουμε τον πλανήτη μας με διαφορετικό τρόπο. Όχι μόνο φυσικά σε σχέση με τις πυρκαγιές, αλλά σε σχέση και με... τα πάντα. Σε σχέση με την καθημερινή μας ύπαρξη και συμπεριφορά. Ο καθένας μόνος του και όλοι μαζί. Η οικολογία και οι φορείς της, οι οικολόγοι, είχαν γίνει θυμάμαι της μόδας στα 80's και στα 90's. Η λέξη "φορέθηκε" πολύ, ώσπου από τα 00's και μετά, στα χρόνια της ανθρωπιστικής κρίσης και στα χρόνια της τεχνολογικής επανάστασης, αντιμετωπίστηκε με χλευασμό και απαξίωση. Η ανθρώπινη αλαζονεία, η ανθρώπινη Ύβρις, είναι πια ανείπωτη και εγκληματική. Μετά, όμως, σύμφωνα με το μύθο, έρχεται η Νέμεσις, σέρνοντας μαζί της την πτώση και την καταστροφή...
"Ακτιβιστής δεν είναι αυτός που λέει ότι το ποτάμι είναι βρόμικο. Ακτιβιστής είναι αυτός που καθαρίζει το ποτάμι."
Ross Perot, 1930-2019, Αμερικανός πολιτικός & επιχειρηματίας
Ακολουθούν τα 10 πιο χιλιοπαιγμένα κομμάτια του Υπογείου για το μήνα Αύγουστο, ελληνικά και ξένα, σε κάπως αρμονικά ενωμένη σειρά, ανεξάρτητα από τη χρονολογία κυκλοφορίας και το είδος τους. Στο τέλος του άρθρου, τα 10 τραγούδια στο spotify.
1. While My Guitar Gently Weeps - The Beatles (1968)
Κατά πολλούς, και για μένα, ένα από τα καλύτερα τραγούδια στην ιστορία της ροκ μουσικής. Γραμμένο από τον κάπως υποτιμημένο στο ρόλο του στην μπάντα των The Beatles, George Harrison. Το βρίσκεις στον 9ο δίσκο των Σκαθαριών, το διπλό "The Beatles", που έχει περάσει στην ιστορία ως "The White Album". Στις ηχογραφήσεις κλήθηκε να συνεισφέρει και ο κύριος Eric Clapton, που ντούμπλαρε τις κιθάρες του Harrison.
2. In My Room - Graham Coxon (2018)
To soundtrack του Coxon για τη σειρά του Netflix "The End Of The F***ing World", μού έκλεψε την καρδιά και ήταν ο αγαπημένος μου δίσκος για τη χρονιά που πέρασε (check Top-20 Διεθνή Albums 2018). Τον Αύγουστο, κατά τη διάρκεια των διακοπών μου, αποφάσισα να μυήσω στο δίσκο και τα δύο τέκνα μου... Δεν συνάντησα ιδιαίτερη δυσκολία και οι μελωδίες του κιθαρίστα των Blur μας συντρόφευσαν σε αμέτρητα ταξιδιωτικά χιλιόμετρα, αλλά και σε αρκετά έναστρα Αυγουστιάτικα βράδια. Το "In My Room" ήταν το αγαπημένο των παιδιών μου και κέρδισε τα περισσότερα repeats...
Να σημειωθεί πως πριν λίγες μέρες ανακοινώθηκε και η δεύτερη σεζόν της σειράς, θα μας έρθει το Νοέμβριο, με τον Graham Coxon να αναλαμβάνει εκ νέου τη σύνθεση της μουσικής επένδυσης που θα ντύνει τις εικόνες.
3. Made Of Stone - The Stone Roses (1989)
Τα βράδια στην Καρδαμύλη αράζαμε στην παραλία και ακούγαμε μουσικές... Μικροί και μεγάλοι, γονείς και παιδιά. Τα άτυπα sets έκλειναν πάντα με τούτο το διαμάντι των Stone Roses, των βασιλιάδων του Madchester. Από το ιστορικό self-titled debut τους του 1989. To τραγούδι είχε κυκλοφορήσει και ως single, στις 6 Μαρτίου του ίδιου έτους.
4. Crocodile Rock - Elton John (1973)
Και από την Καρδαμύλη στη μαγευτική Ανάβυσσο, όπου και πέρασα το δεύτερο μισό των διακοπών μου. Η Ανάβυσσος είναι κοντά στη Σαρωνίδα, η οποία Σαρωνίδα είναι η χαρά του Καλοκαιρινού σινεφίλ, διότι έχει 4-5 θερινούς κινηματογράφους. Κάπως έτσι μπερδευτήκαμε με τη σύζυγο Κλαίρη, κι ενώ πήγαμε, μαζί με την 8χρονη κόρη μας, να δούμε τη Γαλλική κωμωδία "Θεέ μου, τι σου Κάναμε;", καταλήξαμε εντελώς κατά λάθος να παρακολουθήσουμε τη βιογραφική ταινία του Dexter Fletcher για τη ζωή και το μουσικό έργο του Elton John. Το "Rocketman", αν και δεν ενδείκνυται για οχτάχρονα παιδιά, είναι ένα αρκετά ενδιαφέρον και αξιοπρεπές φιλμ και κατάφερε να με κάνει να ασχοληθώ με την περίπτωση του Elton John, κάτι που δεν είχα κάνει επισταμένως σχεδόν ποτέ - θεωρούσα τον Βρετανό μουσικό αδιάφορο και πολύ soft για τα γούστα μου. Με αφορμή, όμως, την κατά λάθος θέαση της ταινίας, άκουσα αρκετούς δίσκους του Reginald Dwight (το κανονικό όνομα του Sir Elton) και ομολογώ πως κάποιοι από αυτούς, ειδικά οι πρώτοι του, ήταν πολύ καλοί. Από εκεί, λοιπόν, από το 5ο κατά σειρά δισκογράφημα του Elton John, "Don't Shoot Me I'm Only the Piano Player", το απογειωτικό "Crocodile Rock".
5. Call Me - Blondie (1980)
Μεγαλειώδης σύλληψη από την Debbie Harry και την παρέα της, την οποία δημιούργησαν για τη μουσική της ταινίας American Gogolo. Εκεί, στο OST της εν λόγω ταινίας πρωτοσυναντάς το εμβληματικό "Call Me', ενώ αργότερα η Αμερικάνικη μπάντα το συμπεριέλαβε και στο δίσκο της "Autoamerican", που κυκλοφόρησε λίγο αργότερα την ίδια χρονιά (Νοέμβριος 1980). Για κάποιο λόγο τον Αύγουστο, άκουσα μετά από χρόνια πολύ Blondie κι έτσι ξαναθυμήθηκα τούτο το 8λεπτο πρωτοποριακό και εθιστικό διαμάντι...
6. Fear Inoculum - Tool (2019)
Η ανακοίνωση του ομώνυμου δίσκου-επιστροφή για τις 30 Αυγούστου είχε ανακοινωθεί από τα τέλη Ιουλίου, οπότε στις διακοπές ήμουν ετοιμοπόλεμος και στις επάλξεις, αναμένοντας το πρώτο single που θα προλόγιζε τη νέα κυκλοφορία τους, 13 ολόκληρα χρόνια έπειτα από το "10,000 Days" του 2006. Η βόμβα έσκασε στις 7 Αυγούστου και με βρήκε στο μπαρ των ενοικιαζόμενων της Καρδαμύλης... Το "Fear Inoculum" είναι αυτό που περίμενα, είναι πολύ Tool, είναι ένα δαιδαλώδες και περιπετειώδες 10λεπτο μουσικό ταξίδι που θέλω να ζω ξανά και ξανά (όπως και όλος ο δίσκος που ήρθε στις 30/8 - read album review here).
7. Sketch Artist - Kim Gordon (2019)
H φοβερή και τρομερή Kim Gordon, εν όψει του πρώτου της ever solo εγχείρημα, μας δίνει μια πρόγευση που υπόσχεται κολαστήριο...
[ακολουθεί αυτούσιο το κείμενο που γράφτηκε για την αρχική παρουσίαση του τραγουδιού στο Υπόγειο μέσα στον περασμένο Ιούλιο]
Absolfuckinglutely γαμάτο κομμάτι από την ιέρεια των Sonic Youth, Kim Gordon.
Η 66χρονη Kim, αφου περιπλανήθηκε μουσικά και σε άλλες μπάντες (Free Kitten, Body/Head, Glitterbust), αποφάσισε πως ήρθε η ώρα για την πρώτη της solo δουλειά, η οποία θα μας έρθει στις 11 Οκτωβρίου με το όνομα "No Home Record". Το πρώτο signle/video ονομάζεται "Sketch Artist" και είναι ένα σκοτεινό trip-hop-ίσιο έπος! Ανυπομονούμε για τα υπόλοιπα...
8. Jasmine - Bat For Lashes (2019)
Η 80's κουλτούρα διανύει περίοδο αναβίωσης και η μουσική δεν θα μπορούσε να μείνει απ'έξω... Κάποιοι το κάνουν καλά και από φυσικού τους, κάποιοι άλλοι το κάνουν με το στανιό και τους βγαίνει ένας κακόγουστος ανέμπνευστος αχταρμάς. Η Natasha Khan aka Bat For Lashes δήλωσε πως με τον νέο της δίσκο "Lost Girls" (out 6/9) θέλησε να αποτίσει έναν φόρο τιμής στη δεκαετία του 80, στην ρομαντική αίσθηση του να είσαι παιδί εκείνη την εποχή και στις ταινίες που σημάδεψαν την πορεία προς την ενηλικίωσή της. Και, αν κρίνουμε από το single "Jasmine" (αλλά και από τον υπόλοιπο δίσκο), ξεκάθαρα έκανε το όλο revival με δημιουργικότητα και με περισσή έμπνευση...
9. Nothing - The Man & His Failures (2019)
Πρεμιέρα στο Υπόγειο την 1η του περασμένου Ιούλη (check here) και έκτοτε το αναζητώ συχνά-πυκνά κι εμμονικά για να μου ξανακουρδίσει ανάποδα το mood και να μου ξαναπρογραμματίσει βραχυκυκλωτικά τον εγκέφαλο. Από το project του Μάνου Καρακατσάνη (Mani Deum) The Man & His Failures που μας συστήθηκε πέρσι με το EP "Persona non Grata" και που σύντομα θα μας φέρει και το πρώτο LP.
10. Scutum & Scorpius - Oh Sees (2019)
Ο νέος δίσκος των Oh Sees (και όχι των The Oh Sees - o κύριος Dwyer άλλαξε πάλι το όνομα της μπάντας του) είναι ένα χάος, ένα ατέλειωτο θολό απροσδιόριστο τοπίο, ένα υπερπολυσυλλεκτικό... τερατούργημα που διαρκεί μία ώρα και είκοσι λεπτά και μέσα του ανασαίνει -πότε βαριά και πότε λαχανιασμένα και ξέπνοα- όλο το rock 'n' roll των τελευταίων 60 χρόνων. Το άλμπουμ ονομάζεται "Face Stabber", κυκλοφορεί ελεύθερο από τις 16 Αυγούστου και η αλήθεια είναι πως με έχει μπερδέψει. Αντιθέτως, το σχεδόν 15λεπτο PinkFloyd-ίζον "Scutum & Scorpius" με έχει ξεκάθαρα και αβίαστα "σκοτώσει" από την πρώτη ακρόαση. Masterpiece...
Τα Κομμάτια του Μήνα στο Spotify
(το τραγούδι του The Man & His Failures, "Nothing", δεν είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα)
