Τα 10 Κομμάτια του Μήνα
Φεβρουάριος 2023
Καλή Άνοιξη mates! Έπειτα από έναν Χειμώνα που δεν ήταν και πολύ Χειμώνας, με εξαίρεση 5-6 μέρες του μήνα που πέρασε, του Φλεβάρη. 5-6 μέρες που μου χάρισαν εκατομμύρια νιφάδες χαράς και ξεγνοιασιάς - όσοι τυχόν είστε τακτικοί αναγνώστες της στήλης θα έχετε καταλάβει τη λατρεία μου για το χιόνι. Όπως και να χει, τα (όσα λίγα) κρύα και οι (όσες λίγες) βροχές αποχωρούν και η Άνοιξη είναι εδώ. Καιρός για νέες ηλιόλουστες αρχές και πλουμιστά λαμπερά χαμόγελα...
Αυτό το παραπάνω σβησμένο κείμενο είναι απόσπασμα του εισαγωγικού που είχα ετοιμάσει για τα Κομμάτια του Μήνα Μαρτίου. Την τελευταία μέρα του Φεβρουαρίου, αργά το βράδυ, έγραφα τα συνοδευτικά κείμενα των τραγουδιών και ήμουν έτοιμος να σας παρουσιάσω το νέο τεύχος της στήλης. Σε ένα από τα διαλείμματά μου, μπήκα λίγο να χαζέψω ειδησεογραφικά sites και τότε διάβασα πώς ένα τρένο εκτροχιάστηκε στα Τέμπη. Λίγο αργότερα διάβασα πως τελικά το τρένο δεν εκτροχιάστηκε, αλλά συγκρούστηκε με φορτηγό. Και πιο αργότερα πως εντέλει συγκρούστηκαν δύο τρένα και μαίνεται μεγάλη φωτιά. Υπάρχουν φήμες για τρεις νεκρούς. Κι ύστερα κοιμήθηκα και το πρωί που ξύπνησα οι νεκροί ήταν 38 και σήμερα 57. Το κείμενό μου για την Άνοιξη σβήστηκε.
Δεν υπάρχει Άνοιξη σε αυτή τη χώρα.
Τις μέρες που ακολούθησαν του ατυχήματος έβλεπα στα μάτια των ανθρώπων τη θλίψη και την οδύνη. Τον φόβο. Πάλι, για ακόμα μία φορά τα τελευταία 10 χρόνια. Αυτή η χώρα έχει γίνει συννεφιασμένη και σκοτεινή, έχει γίνει απρόβλεπτη και επικίνδυνη. Το συλλογικό ασυνείδητο μοιραία συμπιέζεται και βυθίζεται σε έναν ατέρμονο φαύλο κύκλο, που ποτέ δεν σπάει, μονάχα για λίγο η ροή του σταματάει κι ύστερα πάλι κάτι καινούριο θα συμβεί για τον συνεχίσει και να μας θυμίσει πως "οι καιροί είναι δύσκολοι". Χα! Πόσο γραφικό ακούγεται και γράφεται αυτό...
Πάμε και όπου βγει.
Στην ιστορία της σύγκρουσης των τρένων, το μακάβριο "πάμε και όπου βγει" ειπώθηκε τελικά για ένα νήμα των γεγονότων που δεν σχετιζόταν άμεσα με το κύριο και αδιανόητο συμβάν, όμως με έναν τραγικά ειρωνικό τρόπο εκφράζει το πώς αυτή η χώρα ρέει και εξελίσσεται. Στο "καλά να είμαι εγώ και για τους άλλους έχει ο Θεός", στο περίπου, στο πρόχειρο και στο άρπα κόλλα, στο εφήμερο και στο ρίσκο. Στην τύχη.
Από τύχη ζούμε.
Έχουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τη δύναμη να δημιουργούν γρήγορα και διάχυτα τσιτάτα, κάποιες φορές άστοχα και κενά, κάποιες άλλες φορές εύστοχα και φαρμακερά. Το "από τύχη ζούμε" γέμισε το timeline μου τις τελευταίες μέρες και δεν απέχει πολύ από την αλήθεια. Γενικά από τύχη ζούμε, θεωρώ, όλοι οι άνθρωποι σε όλες τις χώρες σε όλες τις εποχές, όμως εδώ είμαστε περισσότερο εκτεθειμένοι στην όποια ατυχία και στην όποια μοίρα. Γιατί εδώ κάθε βροχή μπορεί να φέρει πνιγμό, κάθε φωτιά και κάθε αέρας μπορούν να φέρουν τραγωδίες, κάθε χιονιάς να φέρει παράλυση, κάθε ανθρώπινο λάθος μπορεί να σπείρει αμέτρητο και αβάσταχτο θάνατο.
Φταίει ο σταθμάρχης.
Ναι, φταίει κι όσο περνάνε οι μέρες φαίνεται πως φταίει όλο και περισσότερο. Γιατί όμως να εξαρτώνται οι ζωές ανθρώπων από έναν σταθμάρχη; Γιατί; Γιατί να πεθάνουν 57 άνθρωποι επειδή ένας άπειρος σταθμάρχης μπερδεύτηκε και τα κανε μαντάρα; Ή επειδή -απ'ό,τι ακούγεται τις τελευταίες ώρες- ο σταθμάρχης δεν ήταν καν εκεί και κάπου γλεντοκοπούσε; Γιατί; Το 2023 οι ζωές μας θα έπρεπε να κρέμονται από σφιχτές ατσάλινες αλυσίδες και όχι από σάπιες και ξεφτισμένες κλωστές. Το είπαν πολλοί για τις εφαρμογές των delivery και είναι αλήθεια - προχτές παράγγειλα φρέντο και σάντουιτς στη δουλειά και μπορούσα να βλέπω το μηχανάκι στο χάρτη να έρχεται στο γραφείο. Τα δυο τρένα επί σχεδόν 15 λεπτά πλησιάζαν το απέραντο μακάβριο τέλος, τυλιγμένα στο σκοτάδι τριγύρω, και κανείς -κανείς πέρα από τον όποιο έναν σταθμάρχη- δεν μπορούσε να τα δει και να πατήσει το γαμημένο stop στην τραγωδία.
Δεν έχω άλλα λόγια νομίζω. Αυτά και πολλά μου ήταν. Συλλυπητήρια σε όλες τις οικογένειες που έχασαν τους ανθρώπους τους. Τους χρωστάμε και όλοι μας ένα συγγνώμη. Φαντάζομαι πως ξέρετε το γιατί...
Ακολουθούν τα 10 πιο χιλιοπαιγμένα κομμάτια του Υπογείου για το μήνα Οκτώβριο, ελληνικά και ξένα, σε κάπως αρμονικά ενωμένη σειρά, ανεξάρτητα από τη χρονολογία κυκλοφορίας και το είδος τους. Στο τέλος του άρθρου, τα δέκα τραγούδια στο spotify.
φωτογραφία από την "Ημερησία"
1. Watching It From Distance - Jan Van & Fotis Siotas (2023)
Με μια μεθυστική ορχηστρική σύνθεση, ο Jan Van, κατά κόσμον Γιάννης Αγγελόπουλος, και ο Φώτης Σιώτας εγκαινιάζουν μια πολύ ενδιαφέρουσα μουσική σύμπραξη. Το κομμάτι ονομάζεται "Watching It From Distance" και αποτελεί το πρώτο δείγμα από τον δίσκο που θα κυκλοφορήσουν οι δυο τους, ο οποίος θα τιτλοφορείται "Folks Nowadays" και θα μας έρθει σε λίγους μήνες από την ξεχωριστή Same Difference Music.
Στο άρτι αφιχθέν "Watching It From Distance", ακούμε -με κομμένη σχεδόν την ανάσα μας- το one of a kind βιολί του Σιώτα να στροβιλίζεται σαν θρόισμα ανέμου στα ηχεία μας, υπό την μεγαλοφυή και άριστα ακανόνιστα κανονισμένη συνοδεία των τυμπάνων του Jan Van. Μια math αύρα τυλίγει τη σύνθεση, δεμένη σφιχτά φυσικά με την παράδοση. Και είναι τούτο ένα άκρως πρωτότυπο και ιντριγκαδόρικο εγχείρημα, χαρακτηριζόμενο από τους ίδιους σαν μια "μεταπαραδοσιακή ζυγιά", το οποίο φαίνεται με το πρώτο κομμάτι τους να το φέρνουν με μαγικό τρόπο εις πέρας.
Ακούμε στο repeat το track και ανυπομονούμε για το δίσκο...
2. Γεννηθήκαμε Χτες - Μπάμπης Παπαδόπουλος (2023)
Ο Μπάμπης Παπαδόπουλος εισήλθε στο 2023 με μια καθώς πρέπει δισκάρα. Το “Γεννηθήκαμε Χτες”, που κυκλοφόρησε στις 24 Φεβροαυρίου από την Puzzlemusik, απλώνει τον βαθιά ποιητικό του πυρήνα μέσα από ευφάνταστες και καθηλωτικές μελοποιήσεις του πολυσχιδούς και απείρως ταλαντούχου Σαλονικιού μουσικού, πρώην κιθαρίστα των θρυλικών Τρύπες.
Εδώ το ομώνυμο υπέροχο κομμάτι, όπου ο Μπάμπης μελοποιεί, και ο ίδιος τραγουδάει, τους στίχους του Χρήστου Μπράβου.
3. Μινώταυρος - Βεσλεμές (2023)
Ο μουσικός και σκηνοθέτης Γιάννης Βεσλεμές, ή Felizol σε παλιότερες φάσεις της πορείας του, τον μήνα που πέρασε κατέθεσε ένα θανατηφόρο άλμπουμ. Απέφυγα τα εισαγωγικά στη λέξη θανατηφόρο, μιας και όντως ο “Εξορκισμός”, τούτο το horror/dark wave διαμάντι που κυκλοφόρησε στις 2 Φεβρουαρίου από την Veego Records, πραγματεύεται εν πολλοίς τούτο το αιώνιο και πανανθρώπινο, βαρύ κι ασήκωτο ζήτημα: τον θάνατο.
Ο “Μινώταυρος” αποτελεί για μένα μια εκ των κορυφαίων στιγμών του album και τον Φλεβάρη που πέρασε ουκ ολίγες φορές με έμπλεξε στους λαβυρίνθους του…
4. Ethel - The Murder Capital (2023)
Στον νέο τους, τρίτο κατα σειρά δίσκο τους, οι Δουβλινέζοι The Murder Capital ακούγονται κάπως πιο ήπιοι και «ράδιοφιλικοί», οι σκληρές και αιχμηρές γωνίες τους έχουν στρογγυλέψει και ο θόρυβος έχει αρκούντως κοπάσει. Κανένα πρόβλημα - τους πάει πολύ.
Για το “Ethel” να πω ότι το έλιωσα και να χρησιμοποιήσω μια μαγική φράση - παραλληλισμό του φίλου Δημήτρη Μπούρα: "Κάτι σαν το μικρό αδερφάκι του Rat των Walkmen" (βλ. The Rat - The Walkmen/2004).
5. Orchid - Shame (2023)
Δίσκος Νο 3 για τους Shame. "Food For Worms" (out 24/2). Και είναι πολύ καλός και τίμιος με τους Βρετανούς (Λονδίνο) να ακούγονται πιο ώριμοι από ποτέ. Το “Orchid” είναι το πιο αγαπημένο μου από το άλμπουμ - ένα αψεγάδιαστο track που κρύβει στο φινάλε του ένα επικών διαστάσεων ξέσπασμα. Ανατριχίλα.
6. Binge - DEADLETTER (2022)
Νιώθω πραγματικά ευτυχισμένος για τούτη την ανακάλυψή μου, διότι mates μιλάμε για μπανταρα! Εκ Yorkshire ορμώμενοι, μα στο Λονδίνο... κατασκηνωμένοι, οι καταιγιστικοί DEADLETTER και εδώ το δεύτερο συνεχόμενο entry του group στη στήλη: “Binge”, από το debut extended play "Heat” του 2022.
* More about the band: Global Nice To Meet You #32
7. Be Free - Desire Marea (2023)
Ω, Παναγία μου Μεγαλόχαρη, τι Κομματάρα ήτανε τούτη! Καταιγιστικό, υπερηχητικό, κολληματικό, ακραίο. Παράνοια - χορεύω μόνος χωρίς να το καταλάβω, σβουρίζω το κεφάλι μου ολούθε, χωρίς να το καταλάβω, για κάποιο λόγο βουρκώνω, χωρίς να το καταλάβω. Υπνωτισμένος. Το κλιπ είναι παντοδύναμο, αλλά ταπεινά θα σε συμβούλευα στις πρώτες ακροάσεις να αφεθείς μόνο στον ήχο και όχι στην εικόνα.
Ο Desire Marea είναι από τη Νότια Αφρική. Τον Ιανουάριο του 2020 κυκλοφόρησε μόνος του το debut “Desire” και λίγο αργότερα ήρθε και η επανακυκλοφορία μέσω της Mute. Το παρόν “Be Free” είναι το leading single της sophomore κυκλοφορίας του, “On The Romance of Beeing”, που θα μας έρθει στις 7 Απριλίου, ξανά από την Mute.
8. Nice Idea - Kae Tempest (2023)
Μόλις έναν χρόνο ύστερα από την κυκλοφορία του “The Line Is Curve”, που προσωπικά με άφησε σύξυλο (No2 στα άλμπουμ της χρονιάς), το Kae Tempest επιστρέφει με single-δυναμίτη. Παραλλάσσοντας μάλιστα την επιτυχημένη συνταγή των προηγούμενων τραγουδιών - εδώ το beat γίνεται πολύ πολύ πιο γρήγορο και η όλη ατμόσφαιρα πιο εξωστρεφής και… τσαμπουκαλίδικη.
Το “Nice Idea” προλογίζει την κυκλοφορία του ομώνυμου EP, που θα κυκλοφορήσει την επερχόμενη Record Store Day, στις 22 Απριλίου.
“This is a song about wanting to stay in bed all day with the person you’re in love with. Imagine you could just shut the whole world out and enjoy each other. Nice idea.”
9. Nadja - Unknown Mortal Orchestra (2023)
Πέντε χρόνια ύστερα από το διπλό χτύπημα των “Sex & Food” και “IC-01 Hanoi”, ο χαρισματικός Ruban Nielson και οι αγαπημένοι UMO επιστρέφουν με νέο -διπλό- άλμπουμ. Θα ονομάζεται "V" και θα μας έρθει στις 17 Μαρτίου. Ύστερα από τα "Captain Hook" και "Layla", μόλις κατέφθασε το single "Nadya". Πανέμορφο κομμάτι με ένα σούπερ σόλο κάπου στη μέση να μου ραγίζει την ψυχούλα...
10. Oil - Gorillaz ft. Stevie Nicks (2023)
Ομολογώ πως οι μουσικές των Gorillaz από το εξαιρετικό "Demon Days" (2005) κι ύστερα δεν με συγκίνησαν ιδιαίτερα, όμως το άρτι αφιχθέν (24/2) "Cracker Island" είναι πολύ ενδιαφέρον. To "Oil" δε, σπέρνει... Εύσημα και στον Albarn, που δίνει μια αρκούντως συγκινητική ερμηνεία... απ'τα παλιά.
Τα Κομμάτια του Μήνα Φεβρουαρίου στο Spotify
* Το "Watching It From Distance" των Yan Van και Φώτη Σιώτα δεν ήταν διαθέσιμο στην πλατφόρμα.
