Τα 10 Κομμάτια του Μήνα
Ιούνιος 2025
Πόσο ωραίο συναίσθημα όταν μετά από μια περίοδο που όλα έχουν πάει κατά διαόλου, έρχεται μια φάση που το πράγμα κάπως στρώνει, μπαίνει σε μια γαμημένη υποτυπώδη σειρά και οι ανήφοροι και οι κατήφοροι γίνονται μια ευθεία... Ε, κάπως έτσι ήταν ο Ιούνιος για μένα, μια στρωμένη και καλίγραμμη ευθεία, ύστερα από ένα δίμηνο που όλα μέσα μου και γύρω μου είχαν αναποδογυρίσει, ένα δίμηνο που όλα έμοιαζαν δύσκολα και τεθλασμένα.
Η έναρξη των καλοκαιρινών συναυλιών αποτέλεσε ένα extra boost στην φάση ανέργεσης της ψυχολογίας μου: Λίγο πριν μπει ο Ιούνης το εκρηκτικό ορεκτικό των The Murder Capital (30/5) κι ύστερα οι IDLES, οι Glass Beams και SPRINTS (Release Day 2 - check live review here), στη μέση ο Bloody Hawk (εντυπωσιακό live που με άφησε όμως τούτη τη χρονιά με αρκετές ενστάσεις) και στη συνέχεια οι γίγαντες πια Fontaines D.C., οι Boy Harsher και shame (check live review here). Ειδικά για τους IDLES, το έγραψα και στο review, έχω να πω πως με... πήραν και με σήκωσαν. Μπαντάρα. Προχωράμε με χαρά και προσμονή τον Ιούλιο, την ώρα που γράφω αυτές τις γραμμές έχω ήδη δει τους Prodigy, πάμε γερά και για Beth Gibbons και Cypress Hill/Kneecap στα σίγουρα - για τα υπόλοιπα βλέπουμε...
Να πω ακόμα πως τον Ιούνιο προσπάθησα να μάθω το Instagram. Ναι, οκ, είμαι boomer του κερατά. Προσπάθησα να δουλέψω λίγο το Instagram του Υπογείου, να ανεβάσω και κει κάνα post ή κάνα story, να κινηθεί λίγο η κατάσταση, εκεί που απ´ο,τι όλοι μου λένε -μικροι και μεγαλοι- είναι η «αληθινή φάση». Καταφέρνω τα post, αλλά όχι τα story, τουλάχιστον έμαθα να βάζω μουσική στις δημοσιεύσεις μου (wow!). Προφανώς και δεν χρειάζεται και πολλή νοημοσύνη ούτε κάποια ιδιαίτερη ικανότητα για να μάθεις να χειρίζεσαι το instagram, αλλά μην με πάρεις για εντελώς χαζό. Το πρόβλημά μου δεν είναι πως δεν καταλαβαίνω, αλλά πως δεν προλαβαίνω να καταλάβω. Δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ, αυτό είναι το θέμα μου, ω έτσι έχει κυλήσει η ζωή μου στα μετά-Covid 20s. Δεν έχω καθόλου χρόνο, όχι μόνο για να μάθω το instagram, αλλά και για να κάνω πολύ πιο όμορφα και ενδιαφέροντα πράγματα που μου αρέσουν και μου φτιάχνουν τις μέρες (και άρα τη ζωή μου). Τεσπά, που λένε και οι boomers, θα το μάθω το instagram, που θα μου πάει…
Παράλληλα με τούτα τα όμορφα βέβαια, τον Ιούνιο σχεδόν ξεκίνησε ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος, που εντέλει κατέληξε σαν "ο Πόλεμος των Δώδεκα Ημερών" και την κρίσιμη στιγμή επήλθε ανακωχή. Πάντως, αγρίως το γυροφέρνουν οι πεφωτισμένοι ηγέτες του πλανήτη μας, φιρί-φιρί το πάνε να ξεκινήσει μια ακραία και παγκόσμιας κλίμακας σύρραξη. Κι όσο το γυροφέρνουν, και άσχετα τελικά που θα φτάσει όλο αυτό, στο μεταξύ έχουμε χιλιάδες απώλειες αμάχων, αθώων ανθρώπων. Αδιάκοπες τραγωδίες για τις οποίες κανείς δεν λογοδοτεί και κανείς δεν τιμωρείται. Αλίμονο, νιώθω πως είμαστε όλοι εντελώς αναλώσιμοι - κάτι σας είπα τώρα θα μου πείτε...
Καλό Ιούλιο mates - να είμαστε καλά, όσο πιο ήρεμοι και ξέγνοιαστοι μπορούμε.
Ακολουθούν τα 10 πιο χιλιοπαιγμένα κομμάτια του Υπογείου για το μήνα Ιούνιο, ελληνικά και ξένα, σε κάπως αρμονικά ενωμένη σειρά, ανεξάρτητα από τη χρονολογία κυκλοφορίας και το είδος τους. Στο τέλος του άρθρου, τα δέκα τραγούδια στο spotify.
1. Rattlesnake - Glass Beams (2021)
Οι μυστηριώδεις μασκοφόροι Glass Beams σε ένα track από το ep με το οποίο μας πρωτοσυστήθηκαν πριν 4 χρόνια. "Rattlesnake", από το "Mirage" EP του 2021.
Στο Release ήταν αψεγάδιαστοι και η ξεχωριστή μουσική τους πρόταση πέρα για πέρα ενδιαφέρουσα.
2. Regiment - Brian Eno & David Byrne (1981)
Ένα Σάββατο πρωί του Ιουνίου, σηκώθηκα με πολύ πολύ καλή διάθεση και άρχισα να ακούω τα άπαντα των Talking Heads και του David Byrne. Ο δρόμος κατά το μεσημέρι με έβγαλε στο να θυμηθώ τη συνεργασία του Byrne με τον τεράστιο Eno και από κει σας στέλνω, εντυπωσιασμένος και αποσβολωμένος, το "Regiment". Από τον δίσκο "My Life In The Bush of Ghosts", που είχε κυκλοφορήσει το μακρινό 1981.
3. Party Dogs - Notowns (2025)
Οι Notowns... are back in town! To υπερταλαντούχο Αθηναϊκό/Πειραιώτικο post-punk trio κυκλοφόρησε στις 13 του Ιούνη τον δεύτερο δίσκο του, "Vicious Little World", και αυτή τη φορά μέσω της Inner Ear. Ο δίσκος σπέρνει και από εκεί επιλέγω το "Party Dogs", που περίτρανα αναδεικνύει το χάρισμα της μπάντας στο να φτιάχνει κομματάρες που σου κολλάνε στο μυαλό και σε μπιστάνε σαν να μην υπάρχει αύριο...
4. Big - Fontaines D.C. (2019)
Για το live των Fontaines στο Release τα έγραψε ο Γιώργος Δημητριάδης και σε μεγάλο βαθμό συμφωνώ με τα γραφόμενά του: ναι, και για μένα υπήρξε θέμα με την ένταση του ήχου στο μεγαλύτερο μέρος της συναυλίας και αρκετά (υπερ)κομμάτια του setlist πέρασαν και δεν ακούμπησαν. Ένα από αυτά, ο οδοστρωτήρας "Big", από το debut των Ιρλανδών "Dogrel" του 2019. Νο9 στο ομαδικό Top-11 που φτιάξαμε στο Υπόγειο λίγες μέρες πριν τη συναυλία.
5. Love Will Tear Us Apart - Joy Division (1980)
Το εμβληματικό non-album track των Joy Division στις 27 του περασμένου Ιούνη συμπλήρωσε 45 χρόνια ζωής και εκείνη την ημέρα, στις 27 του μήνα, πέτυχα ένα video στα reels μου (έτσι τα λένε; τελοσπάντων, στα βιντεάκια που σκάνε από το πουθενά στο timeline του facebook) από έναν Βρετανό τύπο που ισχυριζόταν πως το "Love Will Tear Us Apart" είναι το ομορφότερο και το σπουδαιότερο τραγούδι της rock ιστορίας. Οκέι, κάπως υπερβολικό ενδεχομένως, αλλά σίγουρα μιλάμε για ένα τρομακτικό σούπερ track και ευχαριστώ τον κύριο από τα reels που μου το θύμισε (λες και ξεχνιέται ποτέ...).
Γραμμένο από τον Ian Curtis και εμπνευσμένο από τα δυσβάσταχτα προβλήματα που αντιμετώπίζε στον γάμο του με την Deborah Woodruff, αλλά και από τα σοβαρά θέματα υγείας που τον ταλάνιζαν και τον διέλυαν, τις κρίσεις επιληψίας. Το single κυκλοφόρησε ένα μήνα ύστερα από τον θάνατο του Ian.
6. Cutthroat - shame (2025)
Single - δυναμίτης από τους υπέροχους shame, το οποίο είχαμε την χαρά απολαύσουμε, κάτω από τον καυτό ήλιο, στο Release Festival την βραδιά των Fontaines. Τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές ήρθε και το δεύτερο, το ηπιότερων τόνων, μα still υπεργαμάτο, "Quiet Life". Και τα δυο κομμάτια θα είναι στην tracklist του νέου δίσκου της μπάντας από το Λονδίνο, που θα έχει το όνομα του περί ου λόγος εδώ, "Cutthroat", και θα κυκλοφορήσει στις 5 Σεπτεμβρίου.
7. The Wheel - IDLES (2021)
Έλα άστο, υπερκόμματος. Στο live της 18ης Ιουνίου στα πλαίσια της 2ης Μέρας του Release, οι IDLES έγραψαν συναυλιακή ιστορία και από την επόμενη ημέρα κι έπειτα άκουσα τόσο IDLES όσο είχα να ακούσω από το 18 που είχαν κυκλοφορήσει το "Joy As An Act of Resistance". Το "The Wheel" το βρίσκεις στον 3ο κατά σειρά δίσκο τους, "CRAWALER", του 2021.
8. The Rope - Wunderhorse (2025)
Πολύ ξεχωριστή περίσταση το προαναφερθέν ομαδικό Top-11 των Fontaines που ανεβάσαμε με αφορμή την έλευση των Δουβλινέζων στην Αθήνα, μιας και σηματοδότησε την πρώτη επίσημη εμφάνιση του 17χρονου γιου μου, Νικόλα Νικολίτση, στο Υπόγειο. Κι εδώ, αν και το κείμενο το γράφω εγώ, μία ακόμα σημαντική προσθήκη του υιού: "The Rope", από την μπάντα Wunderhorse, που στο Νησί κάνει θραύση και πλασάρεται ως μία από τις μεγαλύτερες ροκ μπάντες του πλανήτη. Και, οκέι, το χουν οι Άγγλοι -κοινό και τύπος- να υπερβάλλουν, αλλά οι Wunderhorse αναμφίβολα το χουν - ξεκάθαρα ταλαντούχοι και ξεχωριστοί... Αν και από την Κορνουάλη της Βρετανίας, ο συμπαγής και παντοδύναμος ήχος τους παραπέμπει σε americana και grunge.
Το "The Rope" είναι το άρτι αφιχθέν νέο single του γκρουπ, πιθανότατα προπομπός του επόμενου δίσκου τους, που θα είναι ο τρίτος κατά σειρά. Έχουν προηγηθεί τα "Cub" (2022) και "Midas" (2024).
9. POLYANNA - Just Mustard (2025)
Επιστροφή για τους πολυαγαπημένους Just Mustard, που το 2022 με καθήλωσαν με το δεύτερο album τους, "Heart Under", όπως ακριβώς είχαν κάνει και με το debut τους, "Wednesday" το 2018. Άλλη μία Ιρλανδική μπάντα των ημερών μας που γράφει και παίζει εξαιρετικά, άλλη μία μπάντα στο ρόστερ της Partisan που αφήνει ξεχωριστό και αξιοθαύμαστο μουσικό αποτύπωμα.
Το άρτι αφιχθέν (17/6) single "POLYANNA" είναι καταπληκτικό, πιο μελωδικό και πιο shoegaze από ποτέ για τους Just Mustard, που υπόσχονται μία ακόμα ενδιαφέρουσα κυκλοφορία.
10. Return of Youth - DIIV (2025)
Μεγάλο, αριστουργηματικό, κομμάτι από τους DIIV... "Επιστροφή στη Νιότη", όμως στην ουσία εδώ έχουμε έναν συγκινητικό αποχαιρετισμό σε αυτήν.
Όπως σημειώνει στο σημειώμά του για το τραγούδι ο frontman Zachary Cole Smith, το "Return of Youth" (out 19/5) γράφτηκε για έναν όμορφο κόσμο, αλλά όταν αυτό κυκλοφόρησε αυτός ο κόσμος είχε καταστραφεί και ολότελα χαθεί. Και αναφέρεται φυσικά ο Smith στις αδιανόητες πυρκαγιές του Γενάρη στην California, από τις οποίες κάηκε το σπίτι του και όλη η γειτονιά του. Το video που συνοδεύει το "Return of Youth" είναι ένα θλιβερό memorial στα γεγονότα.
Τα Κομμάτια του Μήνα στο Spotify
