Top-12 Albums Of 2018
Almanac
by George Dimitriadis
Ιανουάριος
Μάλλον δύσκολος μήνας. Το «μέσα στη μέση του χειμώνα» παίρνει σάρκα και οστά και αυτός ο μήνας περνάει, μόνο χάρη στην κεκτημένη ταχύτητα από τις διακοπές των Χριστουγέννων που έχουν προηγηθεί.
Ό,τι πρέπει η μουσική του Black Orange (aka Dev Hynes). Downtempo rock και αγνή μιζέρια στα όρια της κατάθλιψης ξεπετάγεται από τα ηχεία.
Black Orange – Negro Swan (3/5)
Φεβρουάριος
Η περίοδος που ο χειμώνας έχει κουράσει, plus ότι ετοιμάζεσαι να πληρώσεις αυξημένα κοινόχρηστα λόγω θέρμανσης και εκκαθαριστικό λογαριασμό της ΔΕΗ. Εκτός βέβαια αν είσαι από αυτούς που παίρνεις το σανίδι του snowboard και παίρνεις τα βουνά αυτόν το μήνα.
Η κατάσταση εδώ σώζεται γιατί έχει μαξ 29 μέρες, ενώ μέσα στον Φεβρουάριο έχει γενέθλια το καλύτερο σκυλί στον κόσμο.
Βαρύς μήνας, με ορισμένες πινελιές ομορφιάς.
Σαν τον τελευταίο δίσκο των Monkeys.
Arctic Monkeys – Tranquility Base Hotel and Casino (3,5/5)
Μάρτιος
Μια κατηφόρα ανοίγεται μπροστά σου, η οποία θα οδηγήσει τελικά στο καλοκαίρι. Αυτά στο μυαλό σου βέβαια, μιας και άλλο η πραγματικότητα και άλλο η αλήθεια. Ο Μάρτης δείχνει τα δόντια του, αλλά στο κεφάλι σου παίζει μουσική για πάρτυ.
Yo La Tengo – There’s A Riot Going On (4/5)
Απρίλιος
Και ναι, και όχι. Πολύ κακό για το τίποτα σε γενικές γραμμές.
Σώζεται από τις λίγες μέρες των διακοπών του Πάσχα, αλλά κανείς ποτέ δε θα μιλήσει για έναν ανεπανάληπτο Απρίλιο που έζησε κάποτε.
MGMT – Little Dark Age (2,5/5)
Μάιος
Ο τύπος που του είπαν να χαλαρώσει λίγο, να μαζευτεί, διότι ανήκει στην άνοιξη, και όχι στο καλοκαίρι. Φυσικά, απάντησε ναι και μετά έκανε το δικό του.
Η εποχή που σε παίρνει να κατεβάσεις λίγο ακόμα το παράθυρο στο αμάξι, την ώρα που πέφτει ο ήλιος και να δυναμώσεις λίγο ακόμα την ένταση.
Maribou State – Kingdom In Colour (3/5)
Ιούνιος
Ξεκινάνε οι δυνατές συναυλίες, μαζί με τις δυνατές, παράξενες βροχές.
Αλλά τι σε νοιάζει εσένα? Summer is Here.
Εγώ αγαπώ εδώ.
Low – Double Negative (4,5/5)
Ιούλιος
Αυτοί που ξέρουν, φεύγουν για διακοπές αυτόν τον μήνα.
Ο Ιούνιος, είναι η αρχή του καλοκαιριού, ο Αύγουστος είναι η χαρά των πάντων, ενώ ο Ιούλιος, είναι εκείνος ο τύπος, ο όχι τόσο δημοφιλής και κοινωνικός, ο οποίος όμως έχει να σου δώσει πολλά.
Ο Ιούλιος του 2018 δεν θα ξεχαστεί. Υπόσχεση.
Khruangbin – Con Todo El Mundo (4/5)
Αύγουστος
Αυτός ο δίσκος μου αρέσει, οκ.
Δεν ξέρω πόσο μου αρέσει. Έπεσε τόσο promo και προπαγάνδα από τους αδελφούς Νικολίτση, που έχω την αίσθηση ότι έπρεπε να μου αρέσει!
ΠΛΥΣΗ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ
Να, σαν τον Αύγουστο ένα πράγμα.
Graham Coxon – The End of The Fucking World (4,5/5)
Σεπτέμβριος
Η προσγείωση είναι πάντα η πιο δύσκολη.
Πρέπει πάντα να αφήνεις κάτι πίσω, ώστε να έχεις κίνητρο γυρνώντας.
Στην μουσική πραγματικότητα, το διαμαντάκι που μας παίρνει από το χέρι και μας σηκώνει είναι αυτό:
Beach House – 7 (4/5)
Οκτώβριος
Ωμός και σκληρός σε γενικές γραμμές. Φιλικός όμως, δε θα σε διαλύσει.
Θα περάσει, αλλά θα τον καταλάβεις όλο.
Αν πέρασες τον Σεπτέμβριο σε νιρβάνα, εδώ ξυπνάς, μασάς κατσαβίδια και πετάς φλόγες.
Parquet Courts – Wide Awake (3,5 / 5)
Νοέμβριος
Περίεργη περίπτωση μήνα. Φθινόπωρο και καλά, αλλά μια χαρά χειμώνας είναι.
Είχε συμμετάσχει στον διαγωνισμό για να είναι στους μήνες του χειμώνα, αλλά κόπηκε στο τσακ και έχει τα νεύρα του.
Τον Νοέμβριο βέβαια έχω τα γενέθλια μου, πράγμα για το οποίο εγώ χέστηκα, αλλά είναι σημαντικό για κάποιους άλλους.
Έτσι είναι και το παρακάτω δισκάκι. Πολύ σημαντικό για τους άλλους, όχι τόσο για την μπάντα.
Superchunk – What A Time To Be Alive (4,5/5)
Δεκέμβριος
Σςςςςςς, ησυχία.
Βουτιά προς τα μέσα.
Reset.
Πάμε ξανά
Kamasi Washington – Heaven and Earth (3,5/5)
