Φοίβος Δεληβοριάς
Τεχνόπολη, 26/9/2015
Καταρχήν, Φοίβο, χρόνια πολλά ! Ευχόμεθα υγεία, ευτυχία σε σένα και στα...κορίτσια σου και έναν πανέμορφο και καλοτάξιδο (έβδομο) δίσκο ! :)
Γράφοντας για το live του περασμένου Σαββάτου στην Τεχνόπολη, έχω να καταθέσω πως όπως όλες σχεδόν οι ζωνταντές εμφανίσεις του Φοίβου, έτσι και αυτή αποτέλεσε για μένα μία μορφή ψυχοθεραπείας για όσα “δεινά” μου έχουν συμβεί το προηγούμενο χρονικό διάστημα και συνάμα ένα είδος εμβoλίου για όσα δύσκολα είναι να ρθουν στο κοντινό μέλλον. Η απόλυτη κάθαρση και εξιλέωση διάρκειας 3 περίπου ωρών... Ο ίδιος ο Δεληβοριάς πρόλογισε τη συγκεκριμένη παράσταση ως τέλος εποχής, αναφέροντας πως με αυτή έκλεισε ένας μεγάλος κύκλος, εννοώντας προφανώς την πενταετία του ‘Αόρατου Ανθρώπου’ και όσα αυτή έφερε μαζί της, τόσο στη δική του ζωή, όσο και στη δική μας. Ο ‘Αόρατος Άνθρωπος’ λοιπόν, ο οποίος γεννήθηκε το Δεκέμβριο του 2010 θα δώσει τη θέση του στην ‘Καλλιθέα’, την οποία περιμένουμε μέσα στο Νοέμβριο.
Έφτασα στην Τεχνόπολη με 5 φίλους και σιγά-σιγά συναντήθηκα και με τους υπόλοιπους... 20 της παρέας. Ναι, 25 άτομα βρέθηκαμε για να δούμε τον Φοίβο. 20άρηδες, 30άρηδες και 40άρηδες (πόσο θα θελα να μαι στην πρώτη κατηγορία!). Ροκάδες, εναλλακτικοί, άλλοι έντεχνοι και χατζηδακικοί, άλλοι ντυμένοι χύμα και έτοιμοι για Εξάρχεια, άλλοι ντυμένοι προσεγμένα και έτοιμοι για ένα χαλαρό, δημιουργικό dinner σε ένα όμορφο ήσυχο εστιατόριο, κάποιοι από μας για να μπορέσουν να έρθουν είχαν αφήσει τα παιδιά στο σπίτι με γιαγιάδες και νταντάδες, ενώ κάποιοι άλλοι της παρέας ακούνε παιδί και στρίβουν στη γωνία έχοντας πάθει αναφυλαξία... :) Έχει τη σημασία της αυτή η περιγραφή της πολυμορφικής και υπερόχως ανομοιογενούς παρέας μου. Καταδεικνύει εμφανώς το ‘ενωτικό’ και ‘υπεράνω όλων’ που χαρακτηρίζει τη μουσική του Φοίβου - το παρατηρώ σταθερά και όλο και πιο έντονα όλα αυτά τα είκοσι χρόνια που πηγαίνω στις παραστάσεις του.
Έτσι κι έγινε και το βράδυ του Σαββάτου στην Τεχνόπολη, δεν θέλαμε και πολύ για να αρχίσουμε τους χορούς και τα τραγούδια με τους φίλους μου, 2-3 κομμάτια να ζεσταθούμε και βουρ για πάρτυ! Υπέροχα ήταν, ήταν εκεί όλα τα live anthems και τα hits του Φοίβου, μαζί φυσικά και με τα πιο...υπόγεια και ‘αντικοινωνικά’ κομμάτια του, τα οποία όμως πάντα κλέβουν την παράσταση. Κορυφαία στιγμή, για άλλη μια φορα, η Κική ρε φίλε! Πώς την λέει έτσι τα τελευταία χρόνια; Τι φωνή και τι...μαράζι βγάζει ο Δέλη και τι παπάδες παιζουν από πίσω οι άλλοι; Στην προκειμένη, το Πράγμα (Κωστής Χριστοδούλου) στα πλήκτρα, ο Σωτήρης Ντούβας στα τύμπανα και ο Yoel Soto στο μπάσο. Ξαναγεννιέται η Κικη στα 10’s και γι’αυτό ο Φοίβος θα την συμπεριλάβει απ’ό,τι μου ‘πε στο tracklist του επερχόμενου δίσκου του. Κική Revisited!
Οδεύοντας προς το τέλος μιας μουσικής υπερνύχτας, κι ενώ τα σύννεφα πύκνωναν στον Αττικό ουρανό στέλνοντας και κάποιες προειδοποιητικές ψιχάλες, ο Δεληβοριάς και η παρέα του είχαν ετοιμάσει ένα ξέφρενο χοροπηδευτικό 20λεπτο, ένα εξαγνιστικό βασισμένο στον ήχο των 80’s επικό πάρτυ. Η Ντισκοτέκ ήρθε “και ηταν όλοι τους εκεί, η Μαρία κι ο Σταμάτης”. Η βροχή πύκνωσε και μια κοπέλα από την παρέα άνοιξε την μπλε ομπρέλα της. Την έβλεπα να χορεύει κι αυτή, την μπλε ομπρέλα, εξέχοντας πάνω απ’τα κεφάλια του κόσμου που χτυπιόταν ανέμελος, μια υπέροχη εικόνα που δεν θα ξεχάσω ποτέ, μια εικόνα απόλυτης ελευθερίας και ξεγνοιασιάς, η...ψυχοθεραπεία που σας έλεγα στην αρχή.
Το τέλος έκρυβε παρατράγουδα. :(
Ο Φοίβος, όπως το συνηθίζει από πάντα, αλλά περισσότερο τα τελευταία χρόνια, ανέβασε στη σκηνή μουσικούς φίλους του για να γιορτάσουν και να γουστάρουν παρέα. Πακέτο. Ήταν ο Μαραβέγιας, που πρόσφατα είχε δηλώσει το εξής - έχει τη σημασία του για να γίνουν κατανοητά όσα θα αναφέρω στη συνέχεια:
"Αγαπημένε μου συνάνθρωπε, πόση βία ν' αντέξεις πια σ' αυτό τον τόπο; Βία "κρατική", βία "αντιεξουσιαστική", βία "χρυσαυγίτικη", όλες βίες φασίζουσες και εν τέλει βαθιά εξουσιαστικές. Καταπονημένη και καταπατημένη από δαύτους της καρδιάς μας η μη βία. Κι αφού μου ζητάς να πάρω θέση επίμονα κι αφού σου πω το προφανές Πρόσβαση στη Γνώση και στη Μόρφωση για Όλους, θα σου τραγουδήσω το υπόλοιπο. (Σε Μι Ματζόρε ): Καμία αλληλεγγύη στον κανιβαλισμό της απόγνωσης και σε όποιον εκφραστή και εμπνευστή της με οποιαδήποτε ψυχογενή "ιδεολογικά" προσχήματα. Καμία συμμετοχή στον πιθηκισμό της ιδιοτελούς συμπαράστασης σε άδικα "δίκαιους αγώνες" που φέρουν όπλα φωτιές και δακρυγόνα.Τέλος, η ομορφιά θα μας σώσει αγαπημένοι. Κι αν η φωτιά σου φαίνεται όμορφη, βούτα στα μέσα σου να πιεις λίγο νερό αγάπης. Κάπου θα 'χεις κι εσύ συνάνθρωπε. Θα ξεδιψάσεις.
ΥΓ. Θερμή παράκληση να καθαριστούν τα παγκάκια της Αθήνας από τα χημικά και τις μολότοφ. Θέλω να βγω με το κορίτσι μου σήμερα που 'ναι Κυριακή, να τη φιλήσω σε παγκάκι."
Αν θες τη γνώμη μου, ατυχέστατη δήλωση πέρα για πέρα, ειδικά αν κάποιος αναλογιστεί την εποχή και τις συνθήκες που έγινε (7 Δεκεμβρίου 2014, την επομένη γεγονότων στην Αθήνα με αφορμή την επέτειο της δολοφονίας του Α.Γρηγορόπουλου και 3 μήνες ύστερα από τη δολοφονία του Π.Φύσσα). Δεν μπορεί, Κωστή, σε αυτήν την πόλη να δολοφονούνται 15χρονοι και 30χρονοι και μεις να ψάχνουμε ήσυχο καθαρό παγκάκι για να φιλήσουμε το κορίτσι μας Κυριακή πρωί... Όπως και να χει, όμως, στο δίνω γιατί λες την άποψή σου. Το κακό όμως είναι πως οι απόψεις έχουν και συνέπειες κι έτσι με την εμφάνιση του Μαραβέγια στη σκηνή της Τεχνόπολης ακούστηκαν από παντού γιούχες, ενώ ‘εγκεκριμένο’ μέλος της παρέας μου φώναζε για το... παγκάκι. Του έκλεινα το στόμα, δεν ξέρω αν έκανα καλά ή όχι, αλλά αυτό μου βγήκε. Για τον Φοίβο. Ο Κωστής κατέβηκε από τη σκηνή. Δεν ξέρω αν έκανε καλά ή όχι, αλλά αυτό του βγήκε. Ένας άλλος μουσικός που είχε ανέβει στη σκηνή που δεν τον ξέρω, απάντησε στο γεγονός με σπόντες και υπονοούμενα, με ν-1 κλπ, με την (υπερ) δύναμη που του παρείχε το μικρόφωνο. Ξέρω πως δεν έκανε καλά, αλλά αυτό του βγήκε. Και ήταν και ο Μουζούρ εκεί, πάνω στη σκηνή, αυτή η αμφιλεγόμενη μουσική ψυχή, που μάλλον έχει βαθιά στιγματιστεί από τη συνεργασία του με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη στο 4. Άκουσε και αυτός τα “ουουου” του...
H βροχή δυνάμωνε και το live τέλειωσε. Ο Φου-Δου κατέβηκε στον κόσμο. Με το που τον αγκάλιασα και χαιρετηθήκαμε ξεκίνησε μία βιβλική καταιγίδα. Έφυγα τρέχοντας με κάποιους από τους 25 φίλους μου. Χαθήκαμε όλοι στη βροχή. ν-πολλοί... Επόμενη...συνεδρία στις 28 Νοεμβρίου στο Gagarin για να γιορτάσουμε την ‘Καλλιθέα’!
* Ιf you liked this, check also τα άρθρα:
Εγώ Και ο Φοίβος: Μια Εγωπαθής Και Εγωκεντρική Προσέγγιση Στη Μουσική Πορεία Του Φοίβου Δεληβοριά.
Ο Φοίβος Δεληβοριάς Στο Στούντιο
