Rockwave Festival Day 1
TLSP, Suede, Dropkick Murphys, Subways, The Callas
5/6/2016
Κυριακή 5 Ιουνίου, μέρα Rockwave, κι όπως πάντα το Υπόγειο ήταν εκεί μαζί με καμιά 20αριά φίλους του κι άλλους τόσους που γνώρισε εκεί εν μέσω ακατάσχετης μπυροποσίας, ήλιου και εξοχής :). Ειλικρινά, ξεκίνησα την πορεία μου προς τη Μαλακάσα με βαριά καρδιά φέρνοντας ασυνείδητα στο μυαλό μου τους περσινούς Black Keys (φιάσκο), αλλά και το δεύτερο άλμπουμ των The Last Shadow Puppets (μέτριο κατά τη γνώμη μου), ένας δίσκος που με κάνεναν τρόπο δεν μπορούσε να συγκριθεί με το debut αριστούργημά τους του 2008.
Έφτασα στο Terra Vibe κατα τις 5 παρά, οι πρώτοι που είδα ήταν οι Έλληνες Callas, πάρα πολύ καλοί και δυνατοί. Σειρά πήραν οι πάντα αγαπημένοι Subways, από το Hertfordside της Αγγλίας. Είχαν χρόνια να μας επισκεφτούν, όλα όμως έμοιαζαν σαν να μην πέρασε μια μέρα: το ίδιο τρελοί και οι τρεις τους, για ακόμα μία φορά μου πήραν την καρδιά και το κεφάλι, έπαιξαν όλες τις κομματάρες τους, μας μιλούσαν πού και πού κι Ελληνικά και έκαναν και τις πλάκες τους. Το μόνο κακό ήταν πως τους είδα λίγο γερασμένους και κατάλαβα ότι μαζί τους γερνάω κι εγώ...
Μια στάση έμενε στην Terra Stage πριν βγει το δίδυμο που όλοι περιμέναμε. Και ήταν πραγματικά... στάση, διότι στη σκηνή εμφανίστηκαν οι στάσιμοι Suede. H Βρετανική μπάντα που μεσουρανούσε στα 90’s, ένιωσα πως δεν μου έδωσε τίποτα εκείνο το βράδυ, κατά τη γνώμη μου δεν είχαν παλμό, δεν είχαν τίποτα το ξεχωριστό, παρά μόνο την ξεθωριασμένη λάμψη του ένδοξου παρελθόντος τους... Παρωχημένους τους χαρακτήρισα στον αδερφό μου κατά τη διάρκεια του live, με έκραξε αυτός σαν σωστός παλιόγερος που είναι, κάντε το κι εσείς ελεύθερα.... :)
Η μόνη φορά που πήγα στο Vibe Stage, ηταν για να δω τους Dropkick Murphys, δεν τους είχα ακούσει ποτέ πριν, αλλά μου είχαν πάρει τα αυτιά οι γύρω μου, οπότε είπα να τους τσεκάρω. Άκουσα τρία κομμάτια κι έφυγα, not my style με λίγα λόγια. Τα σπάγανε όμως, το ίδιο και το κοινό από κάτω. Κακός χαμούλης. Check τη φώτο παρακάτω...
Όσο περιμέναμε τους TLSP να ανέβουν στη σκηνή, τόσο φούντωνα και ανησυχούσα πως θα πουλήσουν σταριλίκι και ερωτιλίκι, θα μας πήξουν στις μπαλάντες και θα την κάνουν με ελαφρά... Ζητάω συγγνώμη από τον Alex και τον Miles, για όσα σκεφτόμουν και για όσα έχω πει στο πρόσφατο παρελθόν γι’αυτούς. Και υπόσχομαι συγχρόνως πως θα... συμμορφωθώ και στο μέλλον, ό,τι κι αν κάνουν, ό,τι κι αν πουν, εγώ θα είμαι μαζί τους. Γιατί απλά, πέρα από τα ζελέ στα μαλλιά, τις τσατσάρες κλπ. είναι φοβεροί παιχταράδες! Ήταν ασταμάτητοι και αστείρευτοι, καθηλωτικοί και αποστομωτικοί. Με ένα πολύ καλό playlist, το οποίο όμως θα μπορούσε να ήταν ακόμα καλύτερο αν το ντούετο συμπεριλάμβανε περισσότερα κομμάτια από το πρώτο άλμπουμ, χαλάλι τους όμως, μας πήραν και μας σήκωσαν στον Aττικό ουρανό και μας άφησαν εκεί να αιωρούμαστε ωσάν χάνοι για περίπου 2 ώρες... Επικό και αξέχαστο live, στο οποίο βοήθησε πολύ και η ορχήστρα εγχόρδων που η μπάντα είχε φέρει μαζί της, κάτι που δεν περίμενα γιατί πολλά group κάνουν εκπτώσεις και περικοπές όταν επισκέπτονται τη χώρα μας. Ο Turner είχε γενικά πρωταγωνιστικό ρόλο, με τον Kane να τον συνοδεύει και να τον συμπληρώνει...bromantically. Παιχνιδιάρικα και σέξι τα δυο αγόρια, έκαψαν γυναικείες και όχι μόνο καρδιές, κάθε φορά που ο Alex μιλούσε στο μικρόφωνο άκουγες κοριτσίστικες κραυγές και ουρλιαχτά. Μέχρι και burger έβαλε στα μάτια του φωνάζοντας "I've got burger eyes!". Tου τα είχαν πετάξει στη σκηνή προηγουμένως κάποι βιτσιόζοι (;) fans (ή πιθανότερα haters) .
Μετά από περίπου μιάμιση ώρα μας χαιρέτησαν κι επέστρεψαν για το καθιερωμένο encore. Κι εδώ ζήσαμε κάτι μοναδικό όσοι βρεθήκαμε στη Μαλακάσα την 5η Ιουνίου: Οι Last Shadow Puppets έπαιξαν για πρώτη φορά στην ιστορία τους το 505 των Monkeys. Έχει συμβεί πολλές φορές ο Miles να ανεβαίνει σε live των Μαϊμούδων για να το πει μαζί τους, αλλά σαν TLSP αυτό συνέβη για πρώτη φορά κι αυτό δείχνει πόσο γουστάρανε το συγκεκριμένο live ο Turner και ο Kane. Και μεις γουστάραμε βέβαια σαν τρελοί, κι έτσι -με αυτήν την αμοιβαία αγάπη και ωραία ατμόσφαιρα- τέλειωσε ένα από τα καλυτερα live των τελευταίων χρόνων στη χώρα μας. ΕΠΟΣ...

*H πρώτη φωτογραφία είναι της Καρολίνας Τσιρογιάννη (stagespotting.com).
**H δεύτερη του Θοδωρή Μάρκου (thodorismarkou.com).



