Still Corners
Gagarin 205
21/11/2018
To synth-dream pop ντουέτο του Αμερικανού Greg Hughes και της Βρετανίδας Tessa Murray επέστρεψε στην Αθήνα για τρίτη φορά (είχαν προηγηθεί οι εμφανίσεις τους στο Six D.O.G.S το 2012 και στο An Club το 2013), έχοντας στις αποσκευές του έναν πολύ καλό νέο δίσκο, τον τέταρτο κατά σειρά, ονόματι "Slow Air" (check review here). Μαζί τους στο tour και ο drummer Josh Halpern. Οι Still Corners λατρεύουν τη χώρα μας (έχουν δηλώσει πως σκέφτονται σοβαρά να εγκατασταθούν μόνιμα στην Ελλάδα) και αγαπούν φυσικά και το ελληνικό κοινό τους, μια αγάπη που είναι αμοιβαία και αυτή η πολύ δυνατή χημεία έμελε να ήταν και ο καταλύτης για μία πολύ πολύ καλή και μεστή συναυλία.
Όταν έμαθα ότι θα έρχονταν στην Αθήνα, γέμισα με ενθουσιαμό, μιας και πρόκειται για μία από τις πιο αγαπημένες μου μπάντες της τρέχουσας δεκαετίας. Και ήξερα εξαρχής πως σχεδόν σύσσωμο το Υπόγειο θα έδινε το παρόν. Όπως κι έγινε: Αν και όπως πάντα αργοπορημένοι, 10 Υπόγειοι νοματαίοι μπήκαμε στο συναυλιακό χώρο του Gagarin 205 περίπου ένα τέταρτο πριν ξεκινήσει το live, χάνοντας έτσι το ελληνικό support. To venue ήταν γεμάτο ασφυκτικά με κόσμο διάφορων ηλικιών και "κατηγοριών", συνθέτοντας έτσι ένα πολύ ενδιαφέρον "κολάζ" από fans και μαρτυρώντας το πολλαπλό και πολυδιάστατο impact που έχει η μπάντα στο ελληνικό συναυλιακό κοινό.
Η μπάντα ανεβαίνει στη σκηνή και ξεκινάει απευθείας και χωρίς πολλά-πολλά με το "Black Lagoon", το leading single του νέου τους δίσκου. Ένα κομμάτι που ξεχώρισε εξαρχής λοιπόν και έτσι το ταξίδι της μουσικής σε μια άλλη εποχή ξεκίνησε με τον ιδανικότερο τρόπο. Στη συνέχεια ακούσαμε το υπέροχο "Fireflies" και το "Lost Boys". Κάπου εκεί, μας μίλησε για πρώτη φορά η Tessa. Ευχαρίστησε το ελληνικό κοινό για το δυνατό παρόν του και μας ενημέρωσε πως η συναυλία ήταν sold out, εκφράζοντάς μας ταυτόχρονα το θαυμασμό για την ατμόσφαιρα που είχε δημιουργηθεί στο χώρο. Έπειτα, συνέχεια στο ψυχεδελικό ταξίδι έδωσαν τα τραγούδια "Τhe Calvary Cross", "Don’t Fall In Love", "Cuckoo" και "Beginning To Blue". Σειρά είχαν το πανέμορφο "The Μessage", το "The Photograph", το "Endless Summer" και το "Berlin Lovers". Κάπου εκεί η Tessa μας ενημερώνει πως το ατμοσφαιρικό ταξίδι μας σιγά σιγά τελειώνει, καθώς είχαν μείνει άλλα δυο τραγούδια. Το τέλος της βραδιάς θα το έδιναν τo "Horses At Night" και το πολυαναμενόμενο "The Τrip". Λίγο πριν φύγουν θέλησαν να βγάλουν μια αναμνηστική φωτογραφία με το κοινό (βλ.φώτο παραπάνω), κάτι που ξεσήκωσε και γέμισε χαμόγελα τον κόσμο. Το συγκρότημα μας χαιρετά και φεύγει προς τα παρασκήνια. Ευτυχώς ξαναγύρισαν με περίσσεια χαρά και ενθουσιασμένοι από την αγάπη που τους έδειχνε ο κόσμος. Μας χάρισαν δυο πολύ ωραίες εκτελέσεις των "Wish" και "Still Life". Ήταν μια συναυλία που σε πήγαινε πραγματικά σε μια άλλη εποχή, καθώς η μοναδική φωνή της Tessa Murray και το ξεχωριστό και πολύ δεμένο παίξιμο των Greg Hughes και Josh Halpern δεν μπορούσαν να μην σε συνεπάρουν. Τα synths της Murray ήταν ονειρικά και το τρίο σαν σύνολο έπαιξε αψεγάδιαστα. Ο ήχος είχε κάποια προβλήματα στην αρχή (πολλά πολλά μπάσα), αλλά στη συνέχεια έστρωσε. Το συγκρότημα μας έδωσε έναν πολύ καλό και τίμιο εαυτό και αυτό φάνηκε στο εξαιρετικό αποτέλεσμα. Ευελπιστούμε να μας ξανάρθουν σύντομα.
