Τηλελάιβ 4: Nalyssa Green,
Δεσποινίς Τρίχρωμη, The Boy
15/4/2021
Σήμερα ο κύκλος των Τηλελάιβ κλείνει με το πέμπτο μέρος, στο οποίο καλεσμένη θα είναι η Κατερίνα Παπαχρήστου (Tango With Lions). Μπορείτε να προμηθευτείτε τα εισιτήρια σας εδώ. Εγώ προς το παρόν μνημονεύω τα τεκταινόμενα του live 4.
Τηλελάιβ 4 15/4/2021
Nalyssa Green και Δεσποινίς Τρίχρωμη, με καλεσμένο τον The Boy ή αλλιώς όσα φέρνει η στιγμή δε τα φέρνει ο χρόνος. Οι τρεις αγαπημένοι μου καλλιτέχνες μαζί σε μια συναυλία. Αν αυτό το live γινόταν σε κάποιο bar, θα ήμουν εκεί τρεις ώρες πριν και θα ήμουν σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να ζήσω θα το θυμάμαι για μια ζωή. Όμως, η πανδημία με ανάγκασε να το δω από την oθόνη μου και μέχρι να ξεκινήσει δεν ήξερα τι να περιμένω και πώς θα μου φανεί αυτός ο νέος τρόπος ψυχαγωγίας, αφού ήταν η πρώτη φορά που θα έβλεπα συναυλία real-time από το laptop. Για να είμαι ειλικρινής νόμιζα ότι θα ήταν flat, σαν να βλέπω ένα video clip ή ένα live στο youtube που -οκ- απλά βλέπω λίγο και το κλείνω. Έπεσα πολύ εξώ...
Δεκά παρά και το link στο youtube ζωντανεύει. Στο κέντρο της οθόνης η Δεσποινίς Τρίχρωμη, δεξιά η Nalyssa και στα αριστερά ένα αρμόνιο περιμένει στωικά την εμφάνιση του The Boy. To live ξεκίνησε με το «Πώς Να στο Πω» της Τρίχρωμης. Μουδιασμένο ξεκίνημα, νιώθω κάπως άβολα και δεν μπορώ να μπω στο κλίμα μιας ιντερνετικής συναυλίας. Μετά το δεύτερο-τρίτο κομμάτι αρχίζω να χαλαρώνω, πάω στο ψυγείο μου και του παραγγέλνω ακόμα μια μπύρα, του λέω κάνε γρήγορα μπήκε η «Μπλε Τροχιά», τρέχω και γυρνάω στη θέση μου, ευτυχώς το κοινό (Ελένη, Νένα) μου έχει κρατήσει τη θέση μου και είμαι καρφί απέναντι τους μπροστά μπροστά στην αρένα του σαλονιού μου. Η οθόνη έχει αρχίσει και με καταπίνει, οι κουβεντούλες στο σαλόνι σταματάνε, βυθιζόμαστε στη μουσική χωρίς να το καταλάβουμε, αρχίζουμε να νιώθουμε. Ο Boy τελειώνει την «Αυτοκινητοπομπή» και η Nalyssa βάζει από το κινητό σας χειροκροτήματα, η θετική της αύρα και το χαμόγελο της διαπερνούν τους υγρούς κρυστάλλους της tv και διαχέονται μέσα στο σπίτι.
H μια κομματάρα διαδέχεται την προηγούμενη και το μυαλό μου αρχίζει να ανασύρει εικόνες από τις συναυλίες που ήμασταν όλοι εκεί. Νιώθω σα να έχει περάσει μια δεκαετία από την τελευταία φορά. Κάπου λίγο μετά την μέση του live περνάμε στο section “αλλαξοκωλιές”, στο σημείο δηλαδή που και οι τρεις τραγουδούν κομμάτια του άλλου. Την αρχή έκανε η Τρίχρωμη με το «Γλυκειά μου Αγάπη», το τραγουδάει βέβαια στο δίσκο, αλλά ήταν μαγικό να το ακούς και live. Συνέχισε η ίδια με την εξαιρετική εκτέλεση της «Παπαρούνα» της Nalyssa. H Nalyssa, ανταπέδωσε δίνοντας όλη της αγαπή στο «Σορμπέ» και από τον Boy επέλεξε να τραγουδήσει ένα από τα πλέον αγαπημένα μου κομμάτια, το «Απαιτώ», προσαρμόζοντας και λίγες λέξεις στο θηλυκό φύλο. Το είπε καλά; Το είπε τέλεια και υποκλίνομαι. Ο The Boy πριν χρόνια είχε σκηνοθετήσει το video clip «Πάλι Καλά» της Nalyssa και εκείνο το βράδυ είπε και να το τραγουδήσει τόσο καλά όσο και η σκηνοθεσία του στο video.
Κάπως έτσι έκλεισαν οι ανταλλαγες τραγουδιών και με βρήκαν βουρκωμένο και εκστασιασμένο από τα πόσα συναισθήματα μπορούν να μού προκαλέσουν αυτοί οι τρεις άνθρωποι. Να αναφέρω ότι σε κάποια φάση υπήρξε και ένα «διάλειμμα», αντί για διαφημίσεις εμφανίστηκε ο Kristof και πραγματικά ήταν απολαυστικός. Η ώρα περνούσε, το τηλελαιβ τελείωνε και εγώ ανυπομονούσα να ακούσω ποιο κομμάτι είχαν επιλέξει να διασκευάσουν, όπως συμβαίνει παραδοσιακά στα τηλελάιβ τους. Έμεινα κάγκελο ακούγοντας το «Ας παν’ στην ευχή τα παλιά» του Στέλιου Καζαντζίδη. Περιμένω να ανέβει στο youtube, ελπίζω να ανέβει δηλαδή γιατί δεν μπορώ να περιγράψω πόσο διαφορετικό μας το παρουσίασαν και πόσο ενδιαφέρουσα ήταν η εκδοχή τους.
Ο λόγος που έγραψα αυτό το review ήταν για να μοιραστώ ότι αν αγαπάς την μουσική τότε τίποτα δεν σε σταματά για να βγάλεις όλη τούτη την αγάπη σου, ακόμα και αν τραγουδάς για ανθρώπους που δε βλέπεις και ως ακροατής να νιώθεις αυτά που νιώθεις ακόμα και από το καναπέ σου. Σίγουρα ελπίζω αυτό είναι το πρώτο και το τελευταίο review που γράφω για αυτό το είδος συναυλίας, αλλά παραδέχομαι ότι την απόλαυσα πάρα πολύ και νιώθω ευτυχισμένος που -έστω και κάτω από αυτές τις πρωτόγνωρες συνθήκες- είδα αυτή την τριάδα να μοιράζεται την «σκηνή».
