To ypogeio.gr

6 Νέοι Δίσκοι

Για Τον Ιούνιο


 

O Μάιος ήταν τόσο δύσκολος για μένα που δεν πρόλαβα καν να γράψω αυτή την στήλη, δυο μήνες χωρίς ρεπό σε κάνουν άλλο άνθρωπο. Πέρα όμως από τα προσωπικά μου, ήταν δύσκολος και για τους απανταχού μουσικόφιλους, τόσο στα εγχώρια μουσικά δρώμενα όσο και στα εκτός των τειχών. Για το μήνα που πλέον μας χαιρετάει ξεχώρισα και πρόλαβα να ακούσω τρεις δίσκους. Πρώτα ήρθε το νέο πολυαναμενόμενο άλμπουμ των Στέρεο Νόβα (review here) που το μισό fb αποθέωσε και το άλλο μισό κατέβαζε καντήλια και άλλα κλασσικά νεολληνικά αποφθέγματα περί μουσικής. Το ίδιο πράγμα επαναλήφθηκε 100.000 φορές παραπάνω λίγες μέρες μετά, όταν και κυκλοφόρησε μάλλον ο πιο καυτός δίσκος του 2018, ο οποίος φυσικά ανήκει στους Arctic Monkeys. To "Tranquility Base Hotel & Casino" ήταν ακριβώς όπως δυστυχώς δεν ήθελα να είναι, μια μετριότητα έπαιζε σε λούπα μέσα στα αυτιά μου. Ίσως στις 6 του Ιούλη στο Terravibe να νιώσω τα πράγματα διαφορετικά. Τους δίνω πόντο για την στροφή και όχι το γκρέμισμα σε χαζοποπ ήχους, αλλά στο σύνολο δε μου έκανε κλικ. Αλλά καλύτερα και αναλυτικότερα τα έγραψε ο Mike (check here) και η Τάνια (check here). Στο ενδιάμεσο όμως, αθόρυβα και όμορφα, βγήκε ένας πάρα μα πάρα πολύ καλός δίσκος και ανήκει στους Beach House (review here).

Αυτά για τον τελευταίο μήνα της Άνοιξης, από σήμερα έχουμε καλοκαίρι και το γιορτάζουμε με 6 κυκλοφορίες με την ελπίδα ότι δεν θα μας απογοητεύσει καμία απο αυτές. Aπό τις 6 αυτές κυκλοφορίες κατα τη γνώμη η πρώτη και η τελευταία κρύβουν τις περισσότερες παγίδες, μπορούν να είναι η αποθέωση η ίδια, αλλά μπορεί να αποδειχτούν... Arctic Monkeys.
 


 

Πρωτομηνιά λοιπόν, καλό μήνα και οι μουσικές περιπλανήσεις μας ξεκινούν και τον αγαπημένο μου Father John Misty (πρώην μέλος των Fleet Foxes), κατά κόσμον Josh Tillman. Μιλάμε για τον ορισμό του απροσδιόριστου απο φάση σε φάση. Η προηγούμενη κυκλοφορία του (2017), το "Pure Comedy", ήταν ας πούμε όχι και από τις πιο εμπνευσμένες δουλείες του, το βρήκα ολίγον τι βαρετό και μαζί με μένα και άλλοι πολλοί. Σήμερα, όμως, κυκλοφορεί το "God's Favorite Customer", από το οποίο έχουμε ήδη ακούσει τέσσερα singles, τα τρία απ' αυτά δεν ήταν κάτι εξαιρετικό, αλλά είχαν λίγο νεύρο τουλάχιστον, ακούσαμε όμως και το "Mr Tillman" που σε πάει πίσω στις πρώτες σόλο δουλειές του Misty και με έχει κάνει να αναθαρρήσω. 

Στις 8 Ιούνη οι -κάπως εώς αρκετά άγνωστοι στη χώρα μας- Dave Matthews Band κυκλοφορούν το "Come Tomorrow". O δίσκος αυτός έρχεται έξι ολόκληρα χρόνια μετά το "Αway From The World". Θα είναι η ένατη studio δουλεία τους στα 24 χρόνια που υπάρχουν. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί δεν είχαν απήχηση και κοινό στην Ελλάδα. Δεν είναι μια απλή μπάντα, σε κάποια κομμάτια αγγίζουν τα όρια της μαγείας. Αφιερώστε λίγο χρόνο όχι μόνο στο νέο άλμπουμ, αλλά και στα παλιά τους, δε νομίζω να σας απογοητεύσει ο ήχος τους.

15 Ιουνίου έρχεται το δεύτερο άλμπουμ της κοπέλας που πήγε στον άλλο κόσμο και επέστρεψε. Ο λόγος για την Melody's Echo Chamber, δηλαδή την Μelody Prochet. To 2017 παραλίγο να φύγει απο την ζωή, καθώς υπέστη ανεύρυσμα στον εγκέφαλο, παρολα αυτά βγήκε νικήτρια και είναι πανέτοιμη για την κυκλοφορία του "Bon Voyage". Μετά από μια τέτοια εμπειρία είναι σχεδόν "αναγκαστικό" να κυκλοφορήσει κάτι καλό και ενδιαφέρον, από την άποψη ότι θα είδε την ζωή αλλιώς. Σε δυο εβδομάδες θα ξέρουμε. Ξέχασα να αναφέρω ότι στο πρώτο άλμπουμ συνεργάστηκε με τον παιχταρά Kevin Parker από τους Tame Impala. Bέβαια και στο δεύτερο υπάρχουν συνεργασίες που μόνο απαρατήρητες δεν μπορούν να περάσουν, αρχικά έχουμε τους  Reine Fiske, Gustav Esjtes και Johan Holmegaard από τους Dungen, αλλά και με τον Nicholas Allbrook από τους Pond. Dream Team για την Μelody...

22 Ioύνη. Οι Gang Gang Dance κυκλοφορούν το "Kazuashita" επτά ολόκληρα χρόνια μετα το θρυλικό "Eye Contact". Δεν γνωρίζω τι συνέβη στη μπάντα που έδωσε νέο νοήμα στον όρο experimental, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος που επιτέλους επιστρέφουν. Αν δεν έχεις ακούσει το προαναφερθέν άλμπουμ, σταμάτα ό,τι κάνεις και βάλτο να παίξει τώρα.

29 Ιούνη, ημέρα διπλής κυκλοφορίας. Gorillaz και Florence + The Machine έχουν όλα τα φόντα για να βγάλουν ακόμα και τον δίσκο της χρονιάς, αλλά θα το κάνουν; Από την μια, οι Gorillaz την χρονιά που μας πέρασε μάλλον έβγαλαν το χειρότερο δίσκο που έχω ακούσει από μπάντα που αγάπησα, ναι πέρασαν και το "For Crying Out Loud" των Κasabian. Ok, είναι ο Damon Albarn, μπορεί να κάνει τα πάντα και προφανώς του χαρίζω όσους κακούς και μέτριους δίσκους θέλει με αυτά που μου έχει προσφέρει τόσα χρόνια και προφανώς για ολά αυτά που έχει προσφέρει στη μουσική. Οπότε, ας περιμένουμε να ακούσουμε το "Now Now". Από την άλλη, έχουμε την αγαπητή Florence, η οποία οδεύει για την τέταρτη κυκλοφορία της "High As Hope". Tην Florence την προσκύνησα από το πρώτο άλμπουμ, όπως έκανε ολόκληρη η οικουμένη, αλλά έκτοτε νιώθω ότι ακούω μια επανάληψη του "Lungs" - διαισθάνομαι μια ελαφρά καθίζηση από τον πρώτο δίσκο στο δεύτερο και από τον δεύτερο στον τρίτο. Ξέρω, γερνάω και έχουν περάσει και 9 χρόνια από το ντεμπούτο, αλλά θέλω να την ακούσω να αλλάζει λίγο τον ήχο, το single "Hunger" μου άρεσε αρκετά και περιμένω τον δίσκο στο σύνολο του με μεγάλη ανυπομονησία.


Υ.Γ. Για τις συναυλίες του Ιουνίου, stay tuned - έρχεται σύντομα το καθιερωμένο θερινό συναυλιακό άρθρο μας "Ξέρω Τι Θα Κάνεις Φέτος Το Καλοκαίρι"

 

 

Σχετικα Αρθρα
ypogeio.gr
Σκέψεις και Εντυπώσεις
από το 'ZARI'
της Μαρίνας Σάττι
(11/03/2024)
ypogeio.gr
Ladies In Waiting -
Ένα σημείωμα με αφορμή
το ντοκιμαντέρ της Ιωάννας Τσουκαλά
(29/02/2024)
ypogeio.gr
BSMNT Goes To Schoolwave Vol.2
Ένα Mεγάλο Aφιέρωμα
Στο Ιστορικό Μαθητικό Festival
(24/06/2018)
ypogeio.gr
4 Δίσκοι Και
3 Συναυλίες
Για Τον Μάρτη
(26/02/2018)
Χρησιμοποιούμε cookies μόνο για στατιστικούς λόγους (google analytics). Δεν συλλέγουμε κανένα προσωπικό δεδομένο.
ΕΝΤΑΞΕΙ