O Βαλεντίνος
Στις μέρες μας...
Από τον Νίκο Παμούκ
Αυτήν την δύσκολη εποχή όλοι έχουμε χάσει τον εαυτό μας. Έχουμε χάσει την προσωπικότητα μας … Την ψυχή μας... Σε μια εποχή που το χρήμα κυριαρχεί, και έχει χαθεί ο ερωτάς, ο ρομαντισμός και γενικότερα τα αληθινά συναισθήματα ,το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι έχουμε φτάσει στον πάτο σε μια κοινωνία που δεν προσφέρουμε και δεν μας προσφέρει τίποτα. Μια μέρα σαν του Βαλεντίνου χωράει στην ζωή μας ?Σε μια τόσο εμπορική γιορτή προσπαθούμε να πείσουμε τους εαυτούς μας ότι αγαπάμε ...προσπαθούμε να ζήσουμε και μείς ρομαντικά μια μέρα ενώ τις άλλες μέρες φυτοζωούμε και είμαστε μόνοι, νιώθουμε μόνοι ενώ συνυπάρχουμε και πορευόμαστε μαζί με άλλους. Έχουμε αφήσει το χαμόγελο μας και έχουμε παγώσει την καρδιά μας σε μια κοινωνία που είναι απαραίτητα αυτά τα δυο. Βλέπω φίλους και γνωστούς ακόμα και αγνώστους απλά να περπατάνε στον δρόμο να μουρμουρίζουν και να συχτιρίζουν . Η πρώτη μας σκέψη είναι το χρήμα και μάλλον και η τελευταία.. Ζούμε? Υπάρχουμε? Μάλλον όχι.. Μάλλον με τίποτα… Αλλά θέλω να μια αισιόδοξος. Θα αλλάξουν όλα…θα γυρίσουμε τον διακόπτη και θα αγαπήσουμε. Θα γυρίσουμε τον διακόπτη και απλά θα ζούμε για μια καψούρα, για τους φίλους μας, για μια τρελά χωρίς να σκεφτόμαστε τίποτα.. Ας είναι λοιπόν η αρχή για μια αναγέννηση μέσα μας αυτή η μέρα (αν και ψεύτικη για εμένα )και ας πούμε σε δικούς μας ανθρώπους τι αισθανόμαστε…ας αφήσουμε μια μέρα την δουλειά και ας πάμε βόλτα με τα αγαπημένα μας πρόσωπα…ΑΣ ΖΗΣΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ...
