Της Νύχτας και της Μέρας…
[Με Τασάκια Γεμάτα
και Ποτήρια Άδεια]
Της νύχτας και της μέρας…
Με τασάκια γεμάτα και ποτήρια άδεια.
Πόσα είδη και υποείδη μουσικής υπάρχουν και ποια από αυτά αντιπροσωπεύουν την προσωπικότητά σου; Το πρώτο σκέλος της ερώτησης είναι εύκολο ν’ απαντηθεί, στο δεύτερο δυσκολεύουν λιγάκι οι απαντήσεις. Αντιπροσωπεύει άραγε το κάθε είδος 100% την προσωπικότητά σου; Στο παιχνίδι μπαίνουν πολλοί παράγοντες, όπως τα ακούσματα των γονιών μας, κάποιες συμπτώσεις, τα ακούσματα της παρέας, των φίλων κτλ... χάσιμο και χάος δηλαδή! Μισητές απαντήσεις στην ερώτηση “τι μουσική ακούς;” είναι φυσικά οι απαντήσεις “λίγο απ’ όλα” και “ακούω τα πάντα, εκτός από heavy metal”.
Πόσες κατηγορίες τραγουδιών υπάρχουν; Υπάρχουν φυσικά οι επίσημες κατηγορίες, με τις δεκάδες υποκατηγορίες τους και οι ανεπίσημες κατηγορίες, που έχουν και περισσότερη πλάκα…σχεδόν και όχι πάντα.
Κατηγορίες ανεπίσημες: Κατηγορίες φτιαγμένες από εμάς με σοβαρότητα –“don’t fucking laugh”- με περίσσιο πάθος και χαρά. Φτιαγμένες σε “Blossom Blue” mood, φτιαγμένες σε “She’s a Rainbow” καταστάσεις, κατηγορίες καψούρας, όχι απαραίτητα μετά από χωρισμό, και κατηγορίες καταστροφικές/αυτοκαταστροφικές του στιλ “Ηλία ρίχτο”. Τα συναισθήματα της χαράς και της λύπης καθώς και οι καταστάσεις μίας έντονης διέγερσης και ευφορίας (κυριολεκτικά και μεταφορικά) έπειτα από μία τόση δα λήψη ψυχοτρόπων (μην πάει ο νους σας στο κακό), συνοδεύουν και πλαισιώνουν τις αναφερόμενες κατηγορίες.
Τέλος για να το βαρύνουμε λίγο και να μιλήσουμε σοβαρά, υπάρχει και η μακάβρια κατηγορία κάποιας απώλειας, με μία λίστα τραγουδιών, όπου σύμφωνα με τον Jack Black, δεσπόζει το “Leader Of The Pack” των The Shangri Las.
Καλύψαμε όλες ή έστω αρκετές από τις κατηγορίες; Όχι, είναι η απάντηση. Δεν θα μπορούσαμε να αφήσουμε στην απέξω, την πλέον αγαπημένη (παραδεχτείτε το) : «Τα τραγούδια της νύχτας και τα τραγούδια της μέρας» ή «τραγούδια της καληνύχτας και της καλημέρας».
Είναι αυτά τα τραγούδια που ακούγονται μόνο νύχτα. Αυτή η έντονη διάθεση ν’ ακούσουμε μουσική το βράδυ-στη μοναξιά μας- για πολλούς και διάφορους λόγους. Το τελείωμα μίας όμορφης μέρας, το τελείωμα μίας άσχημης μέρας και ο γενικός απολογισμός της σε ένα, συνήθως, θολωμένο μυαλό. Η μελαγχολία της που -με μαθηματική ακρίβεια- διπλασιάζεται τις ώρες αυτές και η μοναξιά που εκείνη τη στιγμή θέλουμε να πιστεύουμε ότι θεωρείται δεδομένη. Ποια είναι αυτά; Πάρα πολλά…αλλά αλήθεια, θα άκουγε ποτέ κανείς το “Live Full Of Holes” των Walkabouts, το “Traveling Light” των Tindersticks και το “Shine” των Madrugada κατά τη διάρκεια της ημέρας; Μπορεί και ναι, σίγουρα ναι, αλλά σχεδόν βέβαια, θα ένιωθε μέσα του πραγματικά ένα πολύ μικρό ποσοστό του κομματιού. Θέλουν απλά τη νύχτα και τη μαυρίλα της.
Από την άλλη όμως, είναι κι αυτά τα τραγούδια που ακούγονται μόνο τη μέρα και πόσο μάλλον στο ξεκίνημά της. Οι λόγοι σχεδόν οι ίδιοι με μία μικρή αντιστροφή. Μία άσχημη νύχτα και οι πρώτες ελπίδες στο νέο ξημέρωμα. Μία όμορφη νύχτα και η επιθυμία να ξεκινήσεις και να συνεχίσεις ανάλογα τη μέρα σου. Τραγούδια που λειτουργούν ως ονειροπαγίδες, όπου το πρώτο φως θα καταστρέψει κάθε κακό όνειρο που παγιδεύτηκε σε αυτή κατά τη διάρκεια του ύπνου και τραγούδια που απλά συνωμοτούν μαζί σου και σου κλείνουν το μάτι. Ακούγοντας το “Here Comes The Sun” των The Beatles, μόνο όμορφες σκέψεις και σχέδια, άσχετα αν θα πραγματοποιηθούν ή όχι, μπορείς να κάνεις για το ξεκίνημα κάθε πρωινού. Με το “She’s a Rainbow” των Rolling Stones, αισθάνεσαι μία παιδική ασφάλεια γι’ αυτά που θα ακολουθήσουν, με το “Serenade” των Steve Miller Band, απλώς γεμίζεις με θετική ενέργεια και με το “Sometimes” των James, ψάχνεις και βρίσκεις τα μάτια που θα σε κάνουν να δεις βαθιά και στη δική σου ψυχή.
Έτσι λειτουργεί η μουσική και πόσο μάλλον η ροκ μουσική μέσα μας. Να ζεις σε μία χώρα με 300 ημέρες ήλιο πάνω από το κεφάλι σου και να αναζητάς που και που το σκοτάδι, και όταν νιώθεις ότι το σκοτάδι σε πνίγει, να ξέρεις πως ο ήλιος θα είναι σχεδόν πάντα εκεί.
“You know the day destroys the night, night divides the day” (*)… με την όποια ερμηνεία θέλει να δώσει ο καθένας μας.
Mini LP “Empty Glasses”
1. “Blossom Blue” by Lake Of Tears
2. “Live Full Of Holes” by The Walkabouts
3. “Traveling Light” by The Tindersticks
4. “Shine” by Madrugada
Mini LP “Cup οf Coffee”
1. “Here Comes The Sun” by The Beatles
2. “She’s a Rainbow” by The Rolling Stones
3. “Serenade” by Steve Miller Band
4. “Sometimes” by James
The Basement Cinema
Προσεχώς:
«Όλα είναι δρόμος» του Παντελή Βούλγαρη
Κοινωνική 1998 | Έγχρ. | Διάρκεια: 121'
(*) “You know the day destroys the night, night divides the day” - “Break On Through” by The Doors
