Johnny Labelle
Μία από τις πλέον ξεχωριστές και striking περιπτώσεις στα εγχώρια μουσικά δρώμενα των 20's, είναι αναμφισβήτητα ο Johny Labelle. Μας συστήθηκε στο τέλος της περασμένης δεκαετίας, το 2019, όταν και ανεξάρτητα κυκλοφόρησε το debut "Cold Fruit", έκανε όμως περισσότερο θόρυβο με την sophomore εξαιρετική κυκλοφορία του "XVIII", που μας ήρθε, αυτή τη φορά μέσω της Inner Ear, τον Δεκέμβριο του 20. O -κατά Περικλή Πιλαβά- "παρανοϊκός Frank Sinatra" χτύπησε ξανά τον περασμένο Μάρτιο, όταν και μας έδωσε τον τρίτο δίσκο του, "May Your Dreams Come True". Δισκογράφημα γοητευτικό και πρωτότυπο, ελίσσεται με μαεστρία από track σε track, μέσα από ευφάνταστες μουσικές και με απόλυτο οδηγό την βαρύτονη μεθυστική φωνή του δημιουργού. Πειραματική ηλεκτρονική pop, μελαγχολική και υπνωτιστική ατμόσφαιρα, με έγχορδα να απλώνουν ενίοτε πρόσθετη μαγεία. Το opening track "Shadows" είναι για μένα το καλύτερο του δίσκου, ενώ πολύ κοντά του θα τοποθετούσα και τα "Summer In The City" και "A New Hope".
Παρακάτω η συζήτηση που είχα με τον Johnny Labelle - τον ευχαριστώ από καρδιάς για την "κατάβασή" του στο Υπόγειο...
May Your Dreams Come True (out 24/3/23 via Inner Ear)
Ο σκοτεινός, εσωστρεφής και ρομαντικός μουσικός κόσμος του Johnny Labelle, που έχει περιγραφεί ως «παρανοϊκός Frank Sinatra» και «σαν να βγήκε από το Twin Peaks’ Roadhouse Club”, αντλεί επιρροές από μια ποικιλία μουσικών στυλ: από dream και ambient pop μέχρι post-punk και love ballads της δεκαετίας του ’50.
Ο Αθηναίος Τραγουδιστής-Τραγουδοποιός και παραγωγός κυκλοφόρησε το ντεμπούτο του άλμπουμ “Cold Fruit” ανεξάρτητα το 2019 σε συμπαραγωγή με τον σκηνοθέτη και παραγωγό ταινιών Aaron Khandros, το οποίο περιλάμβανε συνεργασίες με καλλιτέχνες απο διάφορα καλλιτεχνικά πεδία: την μουσικό και τραγουδοποιό Magic Island, την βραβεβμένη με Pulitzer και ιδρυτικό μέλος της ποιητικής ομάδας Language Poets Rae Armantrout, καθώς και με κινηματογραφιστές όπως η Martha Colburn, ο Zachary Epcar και η Karissa Hahn.
Το 2020, μόλις ένα χρόνο μετά την κυκλοφορία του πρώτου του LP, κυκλοφόρησε το δεύτερο άλμπουμ του “XVIII” στην Inner Ear και σε συνεργασία με τον παραγωγό Βασίλη Ντοκάκη, ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος No Clear Mind.
¨Εχει εμφανιστεί ζωντανά τόσο στην Ελλάδα, όσο και σε Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, με συμμετοχές σε διεθνή φεστιβάλ όπως το ESNS και έχει μοιραστεί τη σκηνή με καλλιτέχνες όπως οι: Sean Nicholas Savage, Mega Bog, Jaakko Eino Kalevi και Discovery Zone.
Το νέο του άλμπουμ «May Your Dreams Come True» κυκόφορεί στις 24 Μαρτίου από την Inner Ear.
Το Υπόγειο: Johnny σε καλωσορίζουμε στο Υπόγειο! Είναι η πρώτη μας συνάντηση εδώ, οπότε θα θέλαμε να ξεκινήσουμε από… πολύ παλιά. Πώς πρωτοξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική και το τραγούδι και ποιες ήταν οι πρώτες μουσικές σου επιρροές και προσλαμαβάνουσες;
Η μουσική με συνεπήρε σε πολύ μικρή ηλικία καθώς είχα την τύχη να μεγαλώσω σε ένα σπίτι όπου αυτή ήταν συνεχώς παρούσα. Έτσι έλαβα από νωρίς πάρα πολλά ερεθίσματα που ήταν καθορίστηκα για τη μετέπειτα πορεία μου. Μετά το σχολείο βρήκα τη θέση μου σε ορισμένα συγκροτήματα και ξεκίνησα δειλά-δειλά να γράφω δικά μου κομμάτια
Το Υπόγειο: 2019 και η ανεξάρτητη παραγωγή του debut, “Cold Fruit”. Πώς θυμάσαι εκείνη τη φάση της δισκογραφικής σου απαρχής και πόσο εύκολο ήταν να ετοιμάσεις/κυκλοφορήσεις το δίσκο;
Ξεκίνησα να γράφω το cold fruit το 2017 μετά απο παρακίνηση ενός φίλου. Εκείνη την περιοδο ήμουν αρκετά μπερδεμένος ως προς το ποιά θα είναι η μουσική μου ταυτότητα. Ειχαν προηγηθει διαφορες αποπειρες να γραψω δικα μου πραγματα τα οποια δεν με ικανοποιουσαν. Ο φιλος μου με στηριξε πάρα πολύ και με ενέπνευσε να ολοκληρώσω το δίσκο. Το cold fruit αποτέλεσε συνολικά μια αναγενηση για εμένα, μουσικά και υπαρξιακά καθώς μεσα απο αυτό ένιωσα οτι βρήκα τη δική μου φωνή που για καιρό έψαχνα.
Το Υπόγειο: Ακολούθησε σχεδόν άμεσα (2020) η Inner Ear και το εξαιρετικό “XVIII”. Ποιες οι διαφορές μιας ανεξάρτητης παραγωγής και η κυκλοφορία μέσω μιας εταιρείας;
Όταν είσαι ανεξάρτητος σόλο μουσικός καλείσαι να διαχειριστείς όλο το βάρος μόνος σου. Όταν είσαι σε μια δισκογραφική αυτό αλλάζει: η ευθύνη μοιράζεται και η δουλεία γίνεται συλλογική, πράγμα που είναι ανακουφιστικο. Προσωπικά έχω την τύχη να είμαι σε μια δισκογραφική που αφήνει πολύ ελευθερία στους μουσικούς και δε τους καταπιέζει και νιώθω πολύ τυχερός γι αυτό.
Το Υπόγειο: Φτάνοντας στο σήμερα και στο γοητευτικότατο “May Your Dreams Come True”, θα θέλαμε να μας πεις το background της δημιουργίας του άλμπουμ – τις εμπνεύσεις σου, την περίοδο της σύνθεσης αλλά και της ηχογράφησης των τραγουδιών…
Ξεκίνησα να γράφω το May Your Dreams Come True μέσα στην πανδημία. Χωρις αυτό να σημαίνει απαραίτητα οτι ο δισκος ειναι επιρρεασμένος απο αυτήν, οι σκέψεις και η ανασφαλεια εκεινη την εποχη επιρρεασαν σε μεγαλο βαθμο τη θεματολογια του. Την παραγωγη δουλέψαμε μαζι με τον πολύ καλο μου φίλο Fred Afraid τον οποιο συνάντησα μετα απο χρόνια και με τον οποιο ηταν πραγματικα απολαυση να δουλευουμε μαζί. Ειχα τη χαρα επισης να συνεργαστω με την Καλλιοπη Μητροπουλου που εγραψε τα βιολια και εδωσε ζωη στις συνθεσεις, με τον Ηλια Λιβιερατο στα τυμπανα και με τον Γιαννη Βουλγαρη στου οποιου το στουντιο ηχογραφησαμε.
Το Υπόγειο: Ποια η ιστορία του –πολύ όμορφου- εξωφύλλου;
Το εξώφυλλο δημιούργησε ο Γιώργος Παπαδακης με τον οποίο ήρθα σε επαφή μέσω της δισκογραφικής. Είχαμε μια σύντομη τηλεφωνική επικοινωνία όπου του περιέγραψα συνοπτικά τις ιδέες γύρω από τα κομμάτια του δίσκου και επανήλθε λίγες μέρες μετά παρουσιάζοντας το εξώφυλλο που κατα τη γνώμη μου δε θα μπορούσε να υπάρξει πιο ταιριαστό για το δίσκο από αυτό και γι αυτό νιώθω τρομερά ευγνώμων.
Το Υπόγειο: Ένα από τα μεγάλα «όπλα» του δίσκου, αλλά και όλου του έργου σου γενικότερα, θεωρώ πως είναι η ξεχωριστή φωνή και ερμηνεία σου. Συμμερίζεσαι την άποψη μου;
Ναι, γιατί όχι.
Το Υπόγειο: Ποια ήταν η πρώτη φορά που τραγούδησες μπροστά σε κοινό;
Δεν μπορώ να θυμηθώ ακριβώς. Πάντως το πιθανότερο ήταν για να κάνω φωνητικά σε μπάντα.
Το Υπόγειο: Στο κείμενο παρουσίασής σου στην επίσημη σελίδα της Inner Ear, γίνεται αναφορά σε μια παρομοίωσή σου ως «παρανοϊκός Frank Sinatra». Πώς την ακούς αυτήν την περιγραφή για σένα;
Ο χαρακτηρισμός αυτός μου δόθηκε απο τον Περικλή Πιλαβα της Inner Ear την ημερα που γνωριστηκαμε και μου φανηκε ενδιαφερον. Η αληθεια ειναι πως εχω χαρακτηριστει εντονα ως crooner ενω δεν ειμαι, με την εννοια τουλαχιστον που ειναι crooner ο Frank Sinatra ή αλλοι τραγουδιστες εκεινης της εποχης. Ωστοσο όταν ξεκίνησα να ηχογραφώ το Cold Fruit ειχα στο μυαλο μου ως concept μια διαστρευλωμενη εκδοχης των προπολεμικων τραγουδιών του 1920-1930 και πως θα μπορουσαν να υπαρχουν με δεδομενα του σημερα, οπότε απο αυτή την άποψη δέχομαι την περιγραφή ως παρανοϊκός crooner.
Το Υπόγειο: Υπάρχει στη μουσική σου μια κινηματογραφικότητα. Θα σου άρεσε να γράψεις soundtracks; Θα μπορούσες να αναφέρεις κάποιες ταινίες για τις οποίες θα ήθελες να έχεις γράψει τη μουσική τους;
Δεν μπορώ να σκεφτώ κάποια ταινία που ήδη υπάρχει και θα ήθελα να είχα γράψει εγώ τη μουσική. Ωστόσο θα ήθελα πολύ να γράψω ένα ολοκληρώ soundtrack για μια νεα ταινια και η γκάμα των ειδών ταινιών που έχω στο μυαλό μου είναι μεγάλη και εκτείνεται απο επιστημονική φαντασία, θρίλερ, μέχρι κινούμενα σχέδια
Το Υπόγειο: Ποια τα επόμενα σχέδια σου – μουσικά και μη;
Έχω καινούργιο υλικό που το οποίο σκοπεύω να ηχογραφήσω σύντομα και για το οποίο είμαι πολύ ενθουσιασμένος. Παράλληλα έχω κάποιες εμφανίσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό που θα ανακοινωθούν σύντομα.
Το Υπόγειο: Θα έχουμε συναυλίες; Πόσο εύκολο είναι να αποτυπωθούν live οι πυκνές και πολύπλοκες ηχητικές ατμόσφαιρες των δίσκων σου;
Ευελπιστώ να καταφέρω σύντομα να παρουσιάσω τη μουσική από αυτή και από παλαιότερες δουλειές μου με live μουσικούς. Μέχρι τοτε στις συναυλίες μου που πραγματοποιω με μια σταθερη συχνότητα έχω ριξει το βάρος στην σκηνική παρουσία και την ατμόσφαιρα.
Το Υπόγειο: Johnny σε ευχαριστούμε πάρα πολύ! Σου ευχόμαστε τα καλύτερα σε όλα τα επίπεδα!
Ευχαριστώ εγώ πολύ για την πρόσκληση και ανταποδίδω τις ευχές!
