Παιδί Τραύμα:
Οι ιστορίες πίσω από
τα τραγούδια του
To 2018 μας έφερε, απ'το πουθενά σχεδόν, το δίσκο ενός μεγάλου Παιδιού, που αν και από πολύ μικρό έγραφε μουσική -ασταμάτητα- δεν είχε σκεφτεί ποτέ ως τότε να τη μοιραστεί με κόσμο περισσότερο πέρα απ'τους φίλους του. Με τις δημιουργίες του, όμως, να αρχίζουν να βαραίνουν συσσωρευτικά μέσα του, τού δημιουργήθηκε η ανάγκη για ένα "άνοιγμα", ένα μοίρασμα, κι έτσι απευθύνθηκε στην ήρεμη, μα "πανούργα" δύναμη που ακούει στο όνομα "Κτίρια τη Νύχτα". Το Παιδί έγινε Τραύμα, ο Κτίρια ανέλαβε την παραγωγή και τα όργανα και οι δυο τους έφτιαξαν ένα μισάωρο (+ δύο λεπτά) υπέροχο άλμπουμ (check album review here), που από τον περασμένο Οκτώβριο έχει στοιχειώσει τα ηχεία μας και έχει κατακλύσει τον μουσικό αέρα του Υπογείου.
Οι Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις του Παιδί Τραύμα έπιασαν κορφή στις ετήσιες λίστες μας (Mike N., Antonis Konstantaras), ενώ και το τραγούδι "Δεν Υπάρχει Τίποτα" βρέθηκε στο Νο1 στη λίστα με τα 50 πιο αγαπημένα tracks της χρονιάς.
Με αφορμή την επικείμενη εμφάνισή του στο Six Dogs (Σάββατο 18 Μαϊου), το Παιδί Τραύμα κατεβαίνει Υπόγειο και μοιράζεται μαζί μας τις 9 ιστορίες που συνοδεύουν τα ισάριθμα τραγούδια του δίσκου. Μαζί και 9 φωτογραφίες. Τον ευχαριστούμε πολύ και δίνουμε ραντεβού μαζί του το Σάββατο στην Αβραμιώτου... Μαζί του η και η Sophie Lies, που ζει στην Αθήνα και "γράφει τραγούδια γιατί δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει" και αυτήν την περίοδο ετοιμάζει τον πρώτο της δίσκο.
Ακολουθούν οι πρωτότυπες πρόχειρες σημειώσεις, που μοιράστηκα με τον Κτίρια τη Νύχτα πριν μπω στο studio. Περιγράφουν μια μικρή ιστορία για το πώς ξεκίνησε κάθε τραγούδι. Επίσης εξηγούν διάφορους συμβολισμούς από τις «μυστικές σκέψεις» που περιγράφονται στο artwork του δίσκου. Κάθε κείμενο συνοδεύεται από μια φωτογραφία της «τοποθεσίας» που ξεκίνησε κάθε κομμάτι.
1. Νεραντζιά
Το τραγούδι γράφτηκε την άνοιξη του 2018. Γυρνώντας μεθυσμένος από μια συναυλία, κάποιος μου είπε ότι αυτό που μυρίζει στις πόλεις και καταλαβαίνεις ότι μπήκε η άνοιξη είναι το δέντρο της νεραντζιάς που είναι φυτρωμένο σε κάθε πεζοδρόμιο. Δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Την ίδια ακριβώς στιγμή σκέφτηκα μια κατάσταση που με τον τρόπο της μου έλεγε κάτι αυτονόητο. Κι έτσι συνδυάστηκαν οι πρώτοι στίχοι: «Έξω μυρίζει νεραντζιά κι αυτό που κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια ήτανε γάτα τελικά.» Την επόμενη μέρα έκατσα στο πιάνο και άρχισα να γράφω τη μελωδία, απαγγέλοντας παράλληλα τον στίχο. Κι έπειτα σχεδόν αυτόματα όλους τους επόμενους στίχους, ίσως εκτός από τη «ματιά της στον καθρέπτη» που τον προσέθεσα αργότερα για να κατευνάσω τις ενοχές μου.
Στη λεωφόρο Αλεξάνδρας πρωτοψιθύρισα τους στίχους της Νεραντζιάς
2. Το μπολ
Το τραγούδι ξεκίνησε το χειμώνα του 2018 ως μπαλάντα και γράφτηκε μονομιάς, όταν κάθισα στο πιάνο κι άρχισα να πειραματίζομαι με κλίμακες. Στην αρχή έλεγε «έχω το καλύτερο κορίτσι του κόσμου», αλλά μετά σκέφτηκα να το κάνω λίγο πιο συμβολικό. Κάθε στίχος έχει άμεση σχέση με κάτι που έχουν πει ή μου έχουν δικαιολογημένα προσάψει κατά καιρούς. Νομίζω ότι είναι μια μεγάλη αυτοκριτική που φλερτάρει με την αυτοαναίρεση στο τέλος, αφού «αυτός έχει το μπολ του και είναι αρκετό». Άρα, μάλλον θα γίνονται πάντα τα ίδια και το μπολ θα σπάει συνέχεια. Οι πληγές σου σε κάνουν αυτό που είσαι.
Στο synth που έγραψα το κυρίως θέμα του μπολ.
3. Στη βεράντα
Το τραγούδι γράφτηκε το καλοκαίρι του 2017 κάποιο βράδυ ξαπλωμένος και κοιτώντας το ταβάνι σ’ ένα σπίτι στη Νέα Ιωνία. Στο κινητό μου βρήκα το αρχικό loop και μετά απλά απήγγελνα από πάνω. Το demo ολοκληρώθηκε εξ ολοκλήρου στο κινητό. Έχω κρατήσει μια απόσταση από το τι σημαίνει πραγματικά για μένα ο στίχος και συχνά πυκνά πιάνω τον εαυτό μου να το ακούω σαν να το έχει γράψει κάποιος άλλος.
Κοιτώντας το ταβάνι.
4. Γραμμικό
Το τραγούδι γράφτηκε σ’ ένα ψεύτικο παιδικό αρμόνιο. Μου φάνηκε απίστευτο πως α) ήταν μόνο τρεις νότες β) ήταν χαρούμενο…Έχει κι αυτό μια τετράγωνη λογική που ανατρέπεται από τη μη γραμμικότητα του χρόνου. Πάντα είχα ένα θέμα με το πώς μπορεί να εναλλαχτεί ο χρόνος και οι πιθανότητες στην ίδια σφαίρα. Ένας φίλος ένα μεσημέρι στα Πετράλωνα μου είπε πως το συναίσθημά μας δεν κινείται γραμμικά. Δεν έδωσα πολλή σημασία τότε, γιατί είχαμε πολλά τσίπουρα ακόμα μπροστά μας. Εκείνο το βράδυ, όμως, μπροστά στο ψεύτικο πιανάκι, τον ξαναθυμήθηκα.
Ήταν μόνο τρεις νότες.
5. Σαν ιχθύς
Το κομμάτι γράφτηκε όταν πήγαινα στην ίδια συναυλία, απ’ την οποία γυρνώντας σκέφτηκα τη Νεραντζιά. Ουσιαστικά σ’ ένα βράδυ ξεκίνησαν δύο τραγούδια. Νομίζω κατέβαινα τη Ζωοδόχου Πηγής στα Εξάρχεια, όταν άρχισα ξαφνικά να τραγουδάω το ρεφρέν, λες και κάποιος μου το υπαγόρευε στο κεφάλι μου. Το έγραψα στο μαγνητόφωνο του κινητού για να μην το ξεχάσω και το άφησα. Μετά από 3-4 μήνες έγραψα τις συγχορδίες και το κουπλέ. Είχα από την αρχή στο μυαλό μου ότι κάποια κοπέλα το τραγουδάει σ’ έναν κυκλοθυμικό τύπο που δεν θα τον αγαπήσει ποτέ κανείς.
Ανηφορίζοντας προς τη Ζωοδόχου Πηγής.
6. Η ε3ίσωση
Γράφτηκε παίζοντας αρχικά τη γραμμή του μπάσου κι έπειτα το έχτισα σιγά σιγά με κιθάρες πέρσι το φθινόπωρο, ώστε να γίνει ένα πρώτο demo. Ένα συννεφιασμένο πρωινό τίγκα στη δυστοπία ξεκίνησα να γράφω τους στίχους. Το αγαπάω πάρα πολύ και είναι ίσως το κομμάτι που ήταν η αρχική βάση για όλο τον υπόλοιπο δίσκο.
Εσύ θα βλέπεις συννεφιά.
7. Στις όχθες του Ατλαντικού
Η μελωδία γράφτηκε όταν οδηγούσα από Πάτρα γι’ Αθήνα. Κάπου στην Κακιά σκάλα. Μετά από λίγες μέρες σκέφτηκα τον στίχο σ’ ένα πλαίσιο ματαιότητας που με πιάνει συχνά πυκνά. Το έγραψα γρήγορα στο demo απλά για να το θυμάμαι προσθέτοντας δύο ακόρντα. Πάντα με εξίταρε η λέξη ημιμόνιμο. Τα νύχια έχουν τη δική τους σημασία. Και μάλλον πολεμάω τον καπιταλισμό από μέσα.
Οδηγώντας προς Αθήνα.
8. Δεν υπάρχει τίποτα
Φοιτητής συζητούσα με μια φίλη για το πώς όλα όσα βλέπουμε είναι στο μυαλό μας και δεν υπάρχουν στ’ αλήθεια. Ύστερα χαθήκαμε. Πέρασαν πολλά χρόνια. Πρόσφατα έμαθα ότι αυτοκτόνησε. Το τραγούδι γράφτηκε το φθινόπωρο του 2017 σε λίγα μόνο λεπτά. Νομίζω αντιπροσωπεύει τον μηδενισμό ως αντίφαση. Αν δεν υπάρχει αυτή η μελωδία, τότε πώς την ακούμε;
Δεν υπάρχει ούτε αυτή.
9. Τόσο απλό
Το Πάσχα του 2017, κάνοντας μικρές διακοπές στην Πάτρα, ξύπνησα ένα πρωί με αυτό το τραγούδι στο μυαλό μου. Σαν να μου τραγούδησε κάποιος το πρώτο τετράστιχο λίγο πριν ξυπνήσω. Το ίδιο απόγευμα είχα φτιάξει το demo. Ήταν μια περίοδος που απλά ήθελα να εκλάβω τη ζωή ως έχει: Απλά. Δύσκολο όμως.
Ξυπνώντας στο πατρικό μου.
Μυστικές Χορευτικές Κινήσεις - Παιδί Τραύμα (out 30/10/2018)
Μουσική, Στίχοι, Αντρική φωνή: Παιδί Τραύμα
Παραγωγή, Μίξη, Όργανα: Κτίρια Τη Νύχτα
Γυναικεία φωνή: Κίκα
Mastering: Γιάννης Χριστοδουλάτος
Η ηχογράφηση έγινε στα Tenant Studios το καλοκαίρι του 2018.
