Puta Volcano
Τους Puta Volcano τους πρωτοάκουσα στο σπίτι ενός φίλου μου τον Απρίλιο του 2012, όταν μετά από αρκετή μουσικομπιροσυζήτηση μου είχε βάλει να ακούσω το 7-track EP τους Represent Victory Below Eye. Μ'άρεσαν, παρόλο που ήμουν σε μία φάση ακούσιας αποστασιοποίησης από τον σκληρό ήχο, μάλλον λόγω προχωρημένης ηλικίας :) . Κι αυτός ήταν ο λόγος που δεν τους είχα βάλει στην περίφημη shortlist του μουσικού μυαλού μου για περαιτέρω ψάξιμο και ακρόαση. Μέγα λάθος μου κι αυτό το συνειδητοποίησα για τα καλά όταν τους είδα live τρία χρόνια αργότερα, το περασμένο Καλοκαίρι στο Rockwave, να ανοίγουν τους Black Angels και τους Black Keys. Τότε ήταν που θυμήθηκα τα λόγια του φίλου εκείνο το βράδυ του Απρίλη: "Πω,πω ρε μαλάκα, πόσο φλώρος έχεις γίνει, τα παιδιά σπέρνουν!". Λίγες μέρες μετά τη συναυλία, άκουσα και το debut album τους που είχε κυκλοφορήσει λίγο νωρίτερα, τον Απρίλη του 2015, το The Sun. Κι έπαθα πλάκα! Οκτώ stoner εμπνευσμένοι και αριστοτεχνικά παιγμένοι δυναμίτες, τραγουδισμένοι από την εκπληκτική φωνή της Luna (a.k.a. Άννα Παπαθανασίου). Την οποία και έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε στο Υπόγειο για μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη. Let's proceed...
To Υπόγειο: Welcome Puta Volcano, καλώς μας ήρθες Luna! Για αρχή, ας ξεκινήσουμε απ’την...αρχή, απ’το 2010. Πώς δημιουργήθηκαν και ξεκίνησαν οι Puta Volcano?
Καλησπέρα Υπόγειο! Οι Puta Volcano δημιουργήθηκαν αργά και σταθερά, σα χημική ένωση ή, για να ακριβολογούμε, σαν πείραμα, με προσθαφαιρέσεις. Όποιος έχει περάσει μέχρι τώρα έχει αφήσει το στίγμα του το οποίο χωνεύεται και εξελίσσεται με το χρόνο. Καλύπτουμε την ανάγκη μας για επικοινωνία μέσω της μπάντας.
Το Υπόγειο: Και το όνομα? Πώς προέκυψε? Εντάξει, το volcano παραπέμπει στο δικό σας δημιούργημα, το περίφημο volcanic rock. Το puta?
Χαίρομαι που το volcanic rock έγινε genre. Η ιστορία είναι πλέον κλασσική. Εμπνευστήκαμε από το υπόγειο ηφαίστειο στα σύνορα Χιλής και Βολιβίας. Είναι για μας τόπος σχεδόν μαγικός, στην άκρη του κόσμου. Βέβαια πλέον ερχόμαστε αντιμέτωποι με τη σκληρή λογοκρισία του Mark Zuckerberg που δεν επιτρέπει βωμολοχίες στον ιστότοπό του και μας δυσκολεύει όσον αφορά στην αυτο-προώθηση μας.
Το Υπόγειο: Πρόσφατα κυκλοφορήσατε τον πρώτο σας δίσκο, το αρτιότατο και πανέμορφο The Sun. Πριν πάμε όμως σε αυτό, θα ήθελα να αναφερθούμε σε όσα μεσολάβησαν ως την κυκλοφορία του: Ήταν εύκολο να φτάσετε στον πρώτο σας δίσκο, πολλές μπάντες μας αναφέρουν μεγάλες δυσκολίες και έλλειψη υποστήριξης…
Θα ήταν άδικο να αναφερθούμε σε ελλιπή υποστήριξη. Σαφώς και δεν ήταν περίπατος η όλη διαδικασία, έγινε αργά με αρκετά περιορισμένο budget αλλά πολύ αξιόλογους συνεργάτες, ένας από τους οποίους ήταν ο Γιάννης Νικολακόπουλος που μας οδήγησε και στο τελικό αποτέλεσμα που έχετε στα χέρια σας σήμερα.
Το Υπόγειο: Και κάτω από ποιες συνθήκες γράφτηκε το The Sun? Ποιες θεωρείτε τις βασικές πηγές έμπνευσης του δίσκου;
Το Sun είναι και για μας το πρώτο συνεπές απόσταγμα της εμπειρίας των τελευταίων ετών και μεταφορικά και κυριολεκτικά. Οι συνθήκες ήταν δύσκολες και η διαδικασία χρονοβόρα. Τα βιώματα όλων μας υπήρξαν αρκετά σκληρά και επίπονα και ίσως γι’ αυτό να έχουμε και ένα παραπάνω δέσιμο με αυτό το L.P .Ήταν κομβική περίοδος η οποία εντέλει μας έφερε πιο κοντά. Το κομμάτι της έμπνευσης είναι αόριστο, δεν περιορίζεται σε κάτι συγκεκριμένο, οι μουσικές καταβολές του καθενός ποικίλλουν και αυτό λειτουργεί με πολλούς τρόπους. Σαφώς και μπάντες όπως QOTSA, Tool, Unkle κ.α είναι ορόσημα αλλά υπάρχουν και αναφορές πολύ δυσδιάκριτες που συντελούν στη διαμόρφωση και επαναπροσέγγιση του ήχου μας.
Το Υπόγειο: Ευχαριστημένοι από το τελικό αποτέλεσμα και την ανταπόκριση που είχε στο κοινό;
Σε μεγάλο βαθμό, χωρίς αυτό να εξαιρεί την αυτοκριτική και τη διάθεση για αυτοβελτίωση. Σίγουρα μεγαλώνουμε και λειτουργούμε όλο και πιο αφαιρετικά. Αυξάνεται μαθηματικά η διάθεση μας να επικοινωνούμε όλο και πιο ουσιαστικά μέσω του ήχου μας με το κοινό με πιο κωδικοποιημένο μουσικό λεξιλόγιο.
Το Υπόγειο: Ένα back story για το αγαπημένο μου Indigos And Vulgars;
Το back story για το συγκεκριμένο track είναι αρκετά σκοτεινό. Αποτελεί το αδελφό κομμάτι του Raindance και ακόμα και στιχουργικά υπάρχει σύνδεση. Οι στίχοι γράφτηκαν μέσα στην ογκολογική κλινική του Λαϊκού, περιγράφει την αναμονή, την αβεβαιότητα με κάπως μεταφυσικό τρόπο. Μπορεί να ακούγεται προσωπικό αλλά πιστεύω πως η πλειοψηφία από εμάς μπορεί να ταυτιστεί με μία ιστορία απώλειας χωρίς ίχνος δραματοποίησης αναγκαστικά, αυτός είναι ο κύκλος της ζωής και είμαστε μικροί και ανίσχυροι απέναντι του. Είμαστε απόλυτα εφήμεροι και η τέχνη ως το ακριβώς αντίθετο μπορεί να μας θεραπεύσει στιγμιαία αλλά αυτόματα.
(ιδού το κομμάτι, απλά κλίκαρε πάνω στην εικόνα για να το ακούσεις)
Το Υπόγειο: Σας είχα δει στο Rockwave πριν τους Black Keys και τους Black Angels. Άψογοι. Πώς ήταν η εμπειρία να παίζετε μπροστά σ’ ένα τόσο μεγάλο κοινό;
Ανεκτίμητη. Τεστάραμε την αντοχή του κοινού και την δική μας. Η συζήτησή μου με τον Dan Auerbach επαληθεύτηκε. Ένα φεστιβαλικό μεγάλο κοινό είναι συνειδητοποιημένο και λειτουργεί σαν ένα σώμα ταΐζοντας με ενέργεια τους μουσικούς, μια πιο αμφίδρομη σχέση. Αυτό δεν αναιρεί την σημασία του μικρού και πιο προσωπικού venue παρολ’ αυτά. Εντελώς διαφορετικές καταστάσεις, εξίσου σημαντικές.
Το Υπόγειο: Και μια που το φερε η κουβέντα, Black Keys ή Black Angels - αναφέρομαι στο συγκεκριμένο βράδυ. Προσωπικά, οι Keys με απογοήτευσαν, ενώ οι Angels (για άλλη μια φορά) με τρέλαναν…
Αν και προσωπικά δηλώνω ξεκάθαρη προτίμηση στους Black Angels θέλω να αποκαταστήσω κάποιας μορφής τάξη λέγοντας ότι αυτό που ερχόταν στα αυτιά μας βρισκόμενοι on stage την ώρα που έπαιζαν οι Black Keys σε σύγκριση με αυτό που έπαιρνε το κοινό από κάτω δεν είχε καμία σχέση δυστυχώς.
Το Υπόγειο: Βασικές επιρροές στον ήχο σας; Είμαι σίγουρος πως οι Queens Of The Stone Age θα είναι στη λίστα... :)
Είναι σίγουρα, και μάλιστα ήμασταν αρκετά ικανοποιημένοι που θα παίζαμε ως support στους συγγενείς τους EODM το καλοκαίρι που μας πέρασε αλλά όπως απέδειξε η ιστορία αυτή η μπάντα δέχεται συγκυριακή επίθεση, capital controls, bataclan attack..
Το Υπόγειο: Γενικά, στην Ελλάδα είναι πολύ αγαπητό το desert rock, τόσο στο κοινό, όσο και σε μπάντες που ακολουθούν το συγκεκριμένο ήχο με μεγάλη επιτυχία: εσείς, οι 1000 Mods και βέβαια οι Planet Of Zeus. Πού νομίζετε ότι οφείλεται αυτό το γεγονός;
Ίσως γιατί δημιουργεί γηπεδική ενωτική αίσθηση υποθέτω και είναι κάτι που χρειαζόμαστε. Ζούμε κοινωνικά την εποχή της αποστασιοποίησης και της εργασιακής απομόνωσης και χρειαζόμαστε όλοι μικρές δόσεις συλλογικότητας.
To Υπόγειο: Σχέδια για το κοντινό μέλλον;
Το μέλλον, εκτός των άλλων, περιλαμβάνει κάποιες συναυλίες εκτός Αθηνών, την ηχογράφηση του δεύτερού μας δίσκου και ό,τι άλλο προκύψει!
Το Υπόγειο: Ποιο είναι το όνειρό σας σαν μπάντα; Σε ποιο σημείο θα είστε απόλυτα ικανοποιημένοι και ευτυχισμένοι με την πορεία των Puta Volcano;
Η απάντηση εδώ δεν είναι αρκετά ξεκάθαρη, ζούμε ήδη το όνειρο μας σαν μπάντα από τη στιγμή που έρχεται ο κόσμος στα live μας και μας υποστηρίζει αλλά αυτό δεν αναιρεί την όρεξη μας για άνοιγμα προς τα έξω και πυκνή παραγωγική δραστηριότητα.
Το Υπόγειο: Μία ευχή; :)
Να γίνουμε ακόμα πιο επίμονοι (όλοι μας) σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, να πολεμήσουμε τον αρνητισμό μέσα μας και να προχωρήσουμε μπροστά με πείσμα συνέπεια, αξιοπρέπεια και σεβασμό στο διπλανό μας.
To Υπόγειο: Ευχαριστούμε πάρα πολύ! Ευχόμαστε τα καλύτερα για την μπάντα και τον καθένα σας ξεχωριστά.
Ανταποδίδουμε και δίνουμε ραντεβού σε κάποια σκηνή κοντά σας!
