The Sound Jesters
Το live cover ντουέτο των The Sound Jesters το παρακολούθησα εξαρχής, μιας και τα δύο τα μέλη του, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα γνωρίζω. Τον Νικόλα Αλαβάνο από την μπάντα του τους The BitterSweet, από τις συνεντεύξεις που έχουμε κάνει στο παρελθόν, αλλά και από κάτι μπίρες και καφέδες στη διάρκεια των οποίων μοιραστήκαμε σε διάφορες φάσεις μας τα χίλια δύο. Την Ηλέκτρα Τσίπρα, από το σύντομο, μα... φαρμακερό, πέρασμά της στη συγγραφική ομάδα του Υπογείου με το εξαιρετικό της αφιέρωμα στα Italian Horror/Giallo Soundtracks (check here).
Η μουσική ένωση των δύο, του Νικόλα και της Ηλέκτρας, αποτέλεσε μια έκπληξη για μένα κι έτσι δεν έχασα την ευκαιρία να εποκοινωνήσω μαζί τους και να ανακαλύψω τι ακριβώς παίζει... :) Τους πέτυχα λίγο μετά το live τους στο Mood Cafe/Bar, ενώ να σημειώσουμε πως σύντομα ακολουθούν δύο ακόμα gigs, στις 26 Νοεμβρίου στο Joplin στα Μελίσσια και στις 2 Δεκεμβρίου στο Silver Spurs στο Παγκράτι.
Το Υπόγειο: Sound Jesters σας καλωσορίζουμε στο Υπόγειο! Με κάποιο τρόπο, σας γνωρίζουμε ξεχωριστά, αλλά δεν σας γνωρίζουμε μαζί. Οπότε ας το πάρουμε από την αρχή - πότε και πώς πρωτογνωριστήκατε και πώς έπεσε η ιδέα να συνεργαστείτε στη μουσική;
Νικόλας: Mike καλησπέρα! Την Ηλέκτρα την γνώρισα στα γυρίσματα του κλιπ για το κομμάτι των BitterSweet ονόματι Sexxxing. Παράλληλα παρακολουθούσα την πολύ ιδιαίτερη δουλειά της με τη μουσική και τη φωτογραφία στο Instagram. Ταίριαζε ακριβώς με τη δική μου αισθητική και μου ασκούσε μια ιδιαίτερη γοητεία και έλξη. Της έκανα λοιπόν μια πρόταση για συνεργασία βάσει αυτών που έβλεπα και εκείνη δέχτηκε γρήγορα, οπότε αρχίσαμε την συνεργασία μας άμεσα.
Ηλέκτρα: Με πέτυχε σε μια περίοδο που ένιωθα έντονη την ανάγκη να ασχοληθώ ενεργά με κάτι που να είναι αμιγώς μουσικό. Γνώριζα τη δουλειά του Νικόλα και την εκτιμούσα-και την εκτιμώ- πολύ. Φυσικά και είπα εύκολα το ναι.
Το Υπόγειο: Έχετε ξεκινήσει ως live ντουέτο που παρουσίαζει διασκευές. Με ποιο κριτήριο επιλέγετε τα κομμάτια που θα διασκευάσετε;
Ηλ.: Βασικό μας κριτήριο είναι η κοινή μας αισθητική. Επιλέγουμε κομμάτια που μας αρέσουν και μας κάνουν να νιώθουμε έντονα. Φυσικά βάζουμε στην εξίσωση και τον κόσμο, καθώς το δικό μας μουσικό αισθητήριο είναι λίγο πιο ιδιαίτερο και ίσως να μην κάνει «κλικ» στο ευρύ κοινό. Συνδυάζουμε τους δυο κόσμους, δημιουργούμε μια κοινή σύμβαση, για ένα αποτέλεσμα που ελπίζουμε να παρασέρνει από τον πιο mainstream ακροατή έως και τον πιο απαιτητικό μουσικόφιλο.
Το Υπόγειο: Πόσο εύκολη είναι η όλη διαδικασία και πόσο “επίπονη” είναι η προετοιμασία σας;
Νικ: Μου βγάζει την πίστη, δεν μπορώ να λειτουργήσω, δεν συγκεντρώνεται, δεν…(γέλια) Όχι, εντάξει, περνάμε φανταστικά, μας είναι πανεύκολο γιατί παθιαζομαστε τόσο πολύ με αυτό που κάνουμε που τα κομμάτια βγαίνουν από μόνα τους. Υπάρχει πάντοτε πολύ γέλιο, και πολλή ενέργεια στις πρόβες μας και είμαστε και οι δυο ευγνώμονες που όλο αυτό κούμπωσε κατ’ αυτόν τον τρόπο.
Το Υπόγειο: The Sound Jesters. Πείτε μας για τη συγκεκριμένη ιδέα και επιλογή του ονόματος...
Ηλ: Έχει μια μεγάλη αλήθεια το όνομα. Και οι δυο έχουμε έναν «jester»μέσα μας που εκδηλώνεται πάνω στη σκηνή με μοναδικό τρόπο στον καθένα μας (κι ας μας λένε πως δεν μας φαίνεται τόσο εκ πρώτης όψεως!)
Νικ: Να σημειωθεί ότι η μαμά του ονόματος είναι Ηλέκτρα. Εγώ απλά πρόσθεσα το «sound», που στην αρχή ήταν «fret» (fun fact!). Jester είναι ένας γελωτοποιός, ένας διασκεδαστής, και εμάς μας γεμίζει το να διασκεδάζουμε τον κόσμο. Είναι μια διέξοδος, μια διαφυγή από την πραγματικότητα τόσο για το κοινό μας όσο και για εμάς τους ίδιους.
Το Υπόγειο: Είχατε ξεκινήσει ως Νικόλας και Ηλέκτρα - πώς προέκυψε και τι συμβολίζει η επισημοποίηση του project με την ονοματοδοσία του;
Ηλ: Ο σκοπός ήταν να το αφήσουμε ως Νικόλας και Ηλέκτρα, πράγμα που δεν επικροτούσα πολύ, ειδικά αν βάζαμε και τα επίθετα…(γέλια). Όταν είδα τις φωτογραφίες που τραβήξαμε για τα προμο μας, άρχισα να νιώθω μια επιτακτική ανάγκη να βρούμε ένα όνομα, και ο Νικόλας συμφώνησε σε αυτό. Πιστεύαμε ότι θα είναι πολύ πιο δύσκολο απ’ ότι ήταν στην πραγματικότητα, μας βγήκε πολύ αβίαστα!
Νικ: Όντως η ανάγκη της για όνομα ήταν τόσο φλογερή που με «κόλλησε». Γενικά μου αρέσουν τα ονόματα, υπάρχει κάτι πολύ όμορφο στο να έχει ένα σχήμα κάτι μοναδικό που το χαρακτηρίζει. Δίνει προσωπικότητα στο εγχείρημα και βοηθάει τον κόσμο να καταλάβει εξ’ αρχής τι πρόκειται να δουν πάνω στην σκηνή.
Το Υπόγειο: Με δεδομένο πως το έτερον ήμισυ του σχήματος, Ο Νικόλας, έχει τη δική του μπάντα, τους The BitterSweet, και επί χρόνια γράφει δικά του πρωτότυπα τραγούδια, έχει περάσει ποτέ από το μυαλό σας ένα πέρασμα από το cover band στην “κανονική” μπάντα/ντουέτο;
Σε αυτό το ερώτημα απαντάμε ομόφωνα ένα ηχηρό ναι. Θέλουμε πάρα πολύ να γράψουμε δικά μας κομμάτια στο μέλλον, γράφουμε εξάλλου και οι δυο. Για την ώρα, παίρνουμε τον χρόνο μας να το χτίσουμε, να γνωριστούμε καλύτερα, ώστε να βγει κάτι όμορφο οργανικά μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία.
Το Υπόγειο: Ηλέκτρα πότε πρωτοξεκίνησες το τραγούδι και ποια ήταν η πρώτη φορά που τραγούδησες μπροστά σε κοινό;
Με το τραγούδι και γενικά τη μουσική έχω στενή, σχεδόν ερωτική σχέση από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Η μουσική και το τραγούδι με ακολουθούσαν πάντα και παντού, σε κάθε περίσταση έπιανα - και ακόμα πιάνω- τον εαυτό μου να μουρμουρίζει στίχους και μελωδίες. Είναι για μένα κινητήριος δύναμη. Η μόνη μου εμπειρία από μουσικά lives είναι αυτά τα δυο lives που έχουμε κάνει με το Νικόλα ως τώρα. Εκτός από αυτά, έχω τραγουδήσει live μόνο στο θέατρο, την κυρία καλλιτεχνική μου ενασχόληση.
Το Υπόγειο: Πώς νιώθεις όταν ανεβαίνεις στη σκηνή;
Είναι ένας τρόπος να νιώσω ο εαυτός μου. Συνήθως η ιδέα της έκθεσης μας τρομάζει, μας μαγκώνει, αλλά σε μένα λειτουργεί αντίθετα. Πάνω στη σκηνή νιώθω τον εαυτό μου πολύ περισσότερο από όταν είμαι μόνη μου, νιώθω το σώμα μου, νιώθω ότι συνομιλώ με κάθε ένα άτομο που υπάρχει μέσα στον χώρο. η ελευθερία που μου δίνει η σκηνή μοιάζει πάντα πρωτόγνωρη για ένα άτομο τόσο κλειστό στην καθημερινότητα του όσο εγώ.
Το Υπόγειο: Νικόλα, κατά πόσο τούτο το πολύ ενδιαφέρον side project, επηρεάζει την ενασχολήσή σου με τους BitterSweet;
Σαφέστατα επηρεάζει τους ΒitterSweet. Σίγουρα «τρώει» χρόνο από τη μπάντα. Προφανώς όμως είναι κάτι που το ήθελα. Ήθελα να δοκιμάσω κάτι πιο άμεσο και ανάλαφρο, και βέβαια τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά με δυο άτομα. Αγαπώ πολύ τους BitterSweet, τρέχω τη μπάντα 16 χρόνια, όμως αυτή την περίοδο παρατηρώ ότι έχουν δυσκολέψει πολύ τα πράγματα και αυτό με κάνει να μη νιώθω τόσο καλά μέσα σε αυτό το πρότζεκτ . Όχι τόσο σε επίπεδο προσωπικό, περισσότερο με απογοητεύει η περιρρέουσα κατάσταση που μοιάζει να μη δίνει χώρο σε μπάντες σαν τους BitterSweet, πράγμα που με αποθαρρύνει -προς το παρόν- από το να επιδιώξω την κυκλοφορία του τρίτου μας άλμπουμ. Γι' αυτόν το λόγο, κυνήγησα κάτι καινούριο, κάτι φρέσκο, αφού ένιωσα ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για μια αλλαγή. Ξεκίνησα από κάποια σόλο λαιβ το καλοκαίρι στην Τήνο, με αγαπημένες διασκευές- ένα project φουλ αναζωογονητικό για μένα και που ο κόσμος το αγκάλιασε αμέσως- και συνεχίζω δυναμικά με τους Sound Jesters.
Το Υπόγειο: Τι μας περιμένει σε ένα live των Sound Jesters;
Πολύ ιδιαίτερες διασκευές για όλα τα γούστα, κάποιες πολύ εξειδικευμένες και κάποιες πολύ δημοφιλείς. Ελπίζουμε να φανεί και να περάσει μέσα από την ενέργεια μας στο κοινό η αγάπη μας και η αφοσίωση μας γιαυτο που κάνουμε, και η ενέργεια αυτή καθαυτή να «κάτσει» στο μυαλό και την καρδιά του κόσμου.
Το Υπόγειο: Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια σας;
Προσβλέπουμε σε πάρα πολλά λαιβ, στην Αθήνα αλλά και στην επαρχία, λατρεύουμε άλλωστε και οι δυο την αλληλεπίδραση με τον κόσμο, δεν συγκρίνεται με τίποτα. Και όπως είπαμε, στοχεύουμε και στην δημιουργία δικού μας υλικού στο εγγύς μέλλον.
