Τα 10 Κομμάτια του Μήνα
Ιούνιος 2020
Ήρθε το Καλοκαίρι. Το Καλοκαίρι του 2020. Μετράμε μπάνια και παγωτά, μετράμε κρούσματα.
Προσέχουμε. Πώς ανοίγουμε και κλείνουμε πόρτες. Πώς ανοίγουμε και κλείνουμε σύνορα. Ποσο κοντα μιλάμε και ποσο δυνατά γελάμε. Πώς αγκαλιάζουμε και πώς φιλάμε. Αναπνέουμε κάτω από μάσκες με δυσκολία και πάνω από μάσκες μ' ενοχές. Βαζουμε αντισηπτικά μεχρι τα χέρια μας να ξεραθούν, βαζουμε αντισηπτικά να ξεπλύνουμε τα κρίματα.
Αναπνέουμε τον αέρα του 2020 και είναι αποπνικτικός, πυκνός σαν στοχειωμενη σκόνη. Ο φόβος πάει κι έρχεται, μαζί του τρεχει κι ο χρόνος, σαν μπερδεμένος αγγελιαφόρος δεν ξέρει τι να πει και πού να ξαποστάσει. Ξεγλιστράει όμως ο χρόνος, πάντα ξέρει να ξεφεύγει και, αν τον δεις, στέκεται δίπλα σου χαμογελαστός, (σου) φέρνει στιγμές καθημερινής αγνής μαγείας, (σου) φέρνει στιγμές παλαιάς αρχέγονης Καλοκαιρινής ξεγνοιασιάς, (σου) φέρνει στιγμές νέας αχαρτογράφητης δημιουργίας, αν τον δεις. Προς το παρόν, λοιπόν, γουρλώνω τα μάτια στον ήλιο και στη ζωή και θα επανέλθω σύντομα με τις σκοτεινές αμπελοφιλοσοφίες μου... Καλό Καλοκαίρι mates!
Y.Γ. Τον Ιούνιο πήραμε γατάκι, τον Ρον. Αυτή είναι ζωή ρε φίλε, το έλεγα από μικρός, στην επόμενη ζωή μου θα ήθελα να είμαι γάτος...
Υ.Γ 2. Οι φωτογραφίες της λίστας είναι της Κλαίρης.
Ακολουθούν τα 10 πιο χιλιοπαιγμένα κομμάτια του Υπογείου για το μήνα Ιούνιο, ελληνικά και ξένα, σε κάπως αρμονικά ενωμένη σειρά, ανεξάρτητα από τη χρονολογία κυκλοφορίας και το είδος τους. Στο τέλος του άρθρου, τα δέκα τραγούδια στο spotify.
1. Wild Western Morning - Duskycat (2020)
Πολύ ενδιαφέρουσα εκ Βραζιλίας περίπτωση οι Duskycat, οι οποίοι ανακατεύοντας jazz με rock φόρμες πρόσφατα (24/4) μας έδωσαν ένα πολύ πολύ καλό και χορταστικό 7-track EP. Πρόκειται για το αποκλειστικά ορχηστρικό "Short Stories" και από εκεί το καθηλωτικό opening tarck "Wild Western Morning".
* Διάβασε την πρόσφατη συνέντευξη του κιθαρίστα της μπάντας Rodrigo Puhlmann d’Avila στο Υπόγειο εδώ.
2. Hey Babe - Moa Bones (2020)
Προς το τέλος του Ιουνίου (24/6), ο Δημήτρης Αρώνης (Moa Bones) μας έδωσε τις μουσικές που έγραψε για τη θεατρική παράσταση "Το Τέλος του Έρωτα". Πολυσυλλεκτικό και απολαυστικό στην ολότητά του album (Love's End OST), με το "Hey Babe" να αποτελεί τον πολιορκητικό κριό και να "κερδίζει" άπειρα plays στον Καλοκαιρινό Υπόγειο αέρα.
* Διάβασε την πρόσφατη (Ιούνιος) συνέντευξη του Δημήτρη στο Υπόγειο εδώ.
3. Short Change Hero - The Heavy (2009)
Μεγαλειώδης στιγμή για τους Βρετανούς (Bath) The Heavy και την ψυχή-φωνή τους Kelvin Swaby. Από το δεύτερο εξαιρετικό δίσκο τους -τον ακούς μονορούφι- "The House That Dirt Built", που κυκλοφόρησε το πολύ μακρινό πια 2009. Το "Short Change Hero" ήταν το κομμάτι που έπαιξε στην πρώτη ever ραδιοφωνική εκπομπή του Υπογείου "Music From The Basement" την 12η Σεπτεμβρίου του 2011. Όχι πως ενδιαφέρει κανέναν, αλλά εγώ συγκινήθηκα να ξέρετε...
4. One More Night - Michael Kiwanuka (2019)
Ανεβαστικό καλοκαιρινότατο άσμα του γνωστού και μη εξαιρετέου συνονόματου Μιχαήλ Κιβανούκα. Ο Mike ερμηνεύει πάντοντε ψυχωμένα και αψεγάδιαστα, ακαριαία όταν τον ακούω με κάνει κοινωνό του δικού του συναισθήματος, του "feeling", απογειώνει το τραγούδια του και τα στέλνει συστημένα στα ηχεία σου για απεριόριστα repeats. Στην περίπτωση του "One More Night" όλα αυτά δούλεψαν μέσα μου στο 100% και μου έφτιαξαν κάπως τον μπερδεμένο μου Ιούνη. Από το δίσκο του "Kiwanuka", που κυκλοφόρησε την 1η Νοεμβρίου του 2019.
5. Run For Your Life - Monophonics (2020)
Οι πάλιουρες και μπαρουτοκαπνισμένοι πια Monophonics από το San Fransisco της Καλιφόρνια ξέρουν πολύ καλά τη δουλειά τους κι έχουν με δουλειά και έμπνευση δημιουργήσει την ξεχωριστή neo-soul ταυτότητά τους. Το τελευταίο τους album "It's Only Us" που κυκλοφόρησε την τελευταία μέρα της "κανονικής ζωής" μας, στις 13 του περασμένου Μαρτίου - από την επόμενη ξεκίνησε ο σχεδόν τρίμηνος εγκλεισμός μας, είναι πολύ δυνατό (check album review here) και από εκεί το κατ'εμέ top track του άλμπουμ, "Run For Your Life".
6. Il Caldo - WOW (2016)
Τούτη η σούπερ μπάντα από τη Ρώμη της Ιταλίας μας απασχόλησε βαρέως πέρσι, με τον πανέμορφο δίσκο τους "Come La Notte". Εδώ, όμως, πάμε 4 χρόνια πίσω και στο άλμπουμ τους "Millanta Tamanta", το οποίο είναι εξίσου καλό με τον περσινό απόγονό του. Το track δε "Il Caldo" (=ζεστός, η, ο) είναι μέγα μέγα σκάλωμα...
* Διάβασε τη συνέντευξη του κιθαρίστα και ιθύνοντα νου της μπάντας Leo Non στο Υπόγειο εδώ.
7. You're Lost Little Girl - Siouxsie And The Banshees (1987)
Λίγα χιλιόμετρα μέσα στο αμάξι του Δημήτρη Γ. του ηρωικού ΠΑΟΚτζή είναι αρκετά για να ανακαλύψεις χαμένα ιστορικής αξίας διαμάντια. Πρωί-πρωί, ανάμεσα σε μυριάδες αυτοκίνητα, φανάρια, στοπ και διαβάσεις που διασχίζουν ανήσυχοι πεζοί με μάσκες, έπαιξε τούτο το αριστούργημα της Siouxsie και των Banshees, μία υπερ-διασκευή στο ούτως ή άλλως υπέρτατο "You're Lost Little Girl" των Doors. Το πρωτότυπο το βρίσκεις στο LP "Strange Days" του 1967, ενώ το παρόν cover στον 8ο δίσκο των Siouxsie And The Banshees, "Through The Looking Glass", που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1987.
8. Feather of Ecstasy - Electric Litany (2014)
Τον περασμένο Οκτώβριο πήγα στο Gagarin και είδα τους Electric Litany σε μία από τις καλύτερες συναυλίες μου τα τελευταία χρόνια (check live review here). Άφησα τον οβολό μου και στο merch και πήρα ένα ωραίο μαύρο t-shirt, το οποίο και φόρεσα στο γραφείο μια μέρα του Ιουνίου. Μια 20 something θεραπευόμενή μου εντυπωσιάστηκε από την εικόνα στη μπλούζα και με ρώτησε πού την πήρα. Της μίλησα για την μπάντα και την προέτρεψα αβλεπί να ακούσει το Ελληνο-Αμερικανο-Βρετανικό θαύμα που έχει στήσει εδώ και σχεδόν μια δεκαετία ο Κερκυραίος Αλέξανδρος Μιάρης. Δεν ξέρω αν το έκανε η Μ., αλλά εγώ με αφορμή τη συζήτησή μας ξαναβούτηξα το ίδιο βράδυ στον πηχτό μουσικό ωκεανό των Litany και όταν βγήκα στην επιφάνεια τραγουδούσα για μέρες τη μελωδία του μεγαλοφυούς "hit" της μπάντας, "Feather of Ecstasy". Από το δεύτερο δίσκο τους, "Enduring Days Will Overcome", που κυκλοφόρησε το 2014.
9. Μόνο Αυτό - Τα Ξύλινα Σπαθιά (1997)
Τον Ιούνιο δημοσίευσε στο Υπόγειο ο comrade Δημητριάδης το μεστό άρθρο του για τη δισκογραφική (και όχι μόνο) πορεία του Παύλου Παυλίδη από τη διάλυση των Σπαθιών κι έπειτα (check here). Αφού το διάβασα, κάπως πορώθηκα και ξεκίνησα να δουλεύω το... prequel, ένα αφιέρωμα στα πεπραγμένα των Σπαθιών μέσα στα μακρινά 90's. Αν και στον τρίτο δίσκο τους ("Μια Ματιά Σαν Βροχή", 1997), το "Μόνο Αυτό" ήταν το πρώτο κεφάλαιο στο σκελετό του άρθρου που φτιάχνω στο κεφάλι μου (και στο χαρτί μου). Σίγουρα, ένα από τα καλύτερα κομμάτια που έχει γράψει η πένα του Παύλου...
10. Άνοιξη - Λάμδα (2020)
Οι αγαπημένοι Λάμδα επέστρεψαν αγριεμένοι... Μεταφέρω αυτούσια τα λόγια της Υπόγειας Μίρκας Σαββαϊδη, όπως τα αποτύπωσε γράφοντας για το νέο κομμάτι τους, "Άνοιξη", στα "News" του Υπογείου:
«Πνιγερή και απρόσμενη ησυχία
σίγασε του Απρίλη τη βοή ...»
Μια Άνοιξη ρημαγμένη, αλυσοδεμένη, ματωμένη, που το τέλος της δεν έχει σφραγιστεί ακόμα. Όλη η ασφυξία της, συμπυκνωμένη στο εναρκτήριο κομμάτι του τρίτου επερχόμενου δίσκου των Λάμδα, με τη συνοδεία ενός σκοτεινού video clip που τελικά θολώνει τη γραμμή μεταξύ ταραχής και σιωπής. Σε ένα δωμάτιο σκιερό που παραμονεύει η οργή, άκουσε, μα κυρίως ζήσε, την «Άνοιξη».
Τα Κομμάτια του Μήνα Ιουνίου στο Spotify:
* το τραγούδι των Λάμδα δεν είναι διαθέσιμο στην πλατφόρμα
