Τα 10 Κομμάτια του Μήνα
Αύγουστος 2023
Σέριφος - η θέα από το μπαλκόνι
Μπήκε για τα καλά ο Σεπτέμβρης, οπότε ας μιλήσω όσο προλαβαίνω για τον Αύγουστό μου.
Έφυγα την πρώτη του μέρα, πρωί-πρωί. Πήρα τα παιδιά μου, μπήκαμε στο καράβι και πριν καν μεσημεριάσει φτάσαμε στο αγαπημένο μου νησί, στη Σέριφο. Πάω σχεδόν κάθε χρόνο, από 23 χρονών, είναι το "χωριό" μου. Την ξέρω τόσο καλά πια, που γρήγορα βυθίζομαι στην ηρεμία της και στη γλυκειά της ρουτίνα - ξέρω τι θα κάνω και πού, πότε και πώς. Κι έτσι μπορώ να ξεκουράζομαι αληθινά και να αδειάζω το μυαλό μου, κάτι που φέτος το είχα σούπερ ανάγκη. Να αδειάσω το μυαλό μου. Ώσπου το πρωί της 8ης Αυγούστου ήρθαν στο νησί ο Υπόγειος Γιώργος μαζί τη Βίκυ. Ξύπνησα και πήγα και τους βρήκα στο Yacht Club που έπιναν καφέ μέχρι να αδειάσει το δωμάτιό τους. "Είδες τι έγινε χτες βράδυ; Κροάτες και Έλληνες χούλιγκαν μαχαίρωσαν έναν φίλαθλο της ΑΕΚ. Έξω από την ΟΠΑΠ Αρένα"...
Γαμημένο σοκ. Το μυαλό μου γέμισε απότομα και μου θύμισε το απέραντο μίσος που έχει σκεπάσει τον κόσμο, ολοένα πυκνότερο και ολοένα σκοτεινότερο. Το βίντεο με τον στρατό να διασχίζει τους δρόμους. Το βίντεο με τον στρατό να συγκεντρώνεται στη Νέα Φιλαδέλφεια. Το βίντεο με την επίθεση των ορκ. Το βίντεο με την τελική παντοτινή πτώση στο περίπτερο. Όταν γύρισα από το νησί έγραψα ένα κείμενο για τον Μιχάλη, ένα κείμενο από αυτά που τα γράφεις για να μην σκάσεις ("Τι Ομάδα Είσαι;").
Από τις 14 ως τις 21 Αυγούστου πήγαμε οικογενειακώς ένα ταξίδι στη Νορβηγία. Έζησα ένα πραγματικό όνειρο, πνίγηκα αλήθεια από την ομορφιά. Ο ξεναγός έλεγε συνέχεια στο μικρόφωνο του πούλμαν πως "τα ταξίδια είναι το μοναδικό πράγμα στη ζωή που ενώ πληρώνεις και ξοδεύεις γίνεσαι πλουσιότερος". Οκέι, λίγο γραφικούλι μου ακουγόταν τούτο, αλλά στο ταξίδι στη Νορβηγία κάπως το ένιωσα. Γενικά, όσον αφορά στα μεγάλα ταξίδια στο εξωτερικό, είμαι κάπως μαμούχαλος και άτολμος, οπότε σε αυτό το σημείο δράττομαι της ευκαιρίας να ευχαριστήσω τη σύζυγο και τα παιδιά μου που χωρίς το τσίγκλισμα και την "πίεσή" τους δεν θα είχα ξεκουνηθεί να πάω σε μια από τις πιο όμορφες χώρες που έχω δει στη ζωή μου.
Όταν επιστρέψαμε και βγήκαμε από το αεροδρόμιο, σχεδόν με πήρε ο αέρας. Καθώς διασχίζαμε την Αττική οδό κοιτούσα με αγωνία τα βουνά -τον Υμηττό, την Πεντέλη, την Πάρνηθα- μην έχουν πάρει πάλι φωτιά. Όχι. Ο ουρανός ήταν καθαρός και τα βουνά μας άντεχαν. Όχι όμως και η Θράκη, η Αλεξανδρούπολη καιγόταν ήδη τρεις μέρες. Φτάσαμε σπίτι και ένιωθα πτώμα, ράκος, με πονούσαν τα κόκαλά μου και δεν μπορούσα να λυγίσω τα γόνατά μου. Η κούραση από το ταξίδι σκέφτηκα, όμως είχα και ένα τρελό συνάχι και πονοκέφαλο, οπότε είπα να κάνω κι ένα τεστάκι για καλό και για κακό. Και ο κόβιντ ήταν πάλι εδώ - φρέσκος φρέσκος και Σκανδιναβός. Πήγα και κλείστηκα άρον-άρον σε ένα δωμάτιο στο υπόγειο και ξεκίνησα την δεύτερη καραντίνα της καριέρας μου. Εκεί, στο δωμάτιο της καραντίνας, την επόμενη μέρα διάβασα πως κάηκαν ζωντανοί 26 πρόσφυγες στο δάσος της Δαδιάς. Κι ύστερα διάβασα και τους πανηγυρισμούς κάποιων για το γεγονός και πάλι αηδίασα και τρόμαξα. Και βρέθηκα πάλι να γράφω στο site όχι για μουσική, Πάλι Όχι Μουσική. Σε τούτο το άρθρο έλαχε να γίνει κάπως viral, και έτσι viral που έγινε έφτασε σε πολύ κόσμο και έφτασε και σε κόσμο επικίνδυνο και δηλητηριασμένο. Κάποια από τα σχόλια που γράφτηκαν από κάτω ήταν πραγματικά εμετικά. Τα άφησα όμως εκεί, να αυγατίζουν μέρα με τη μέρα, για να μου θυμίζουν πού βρίσκομαι και πού ζω και να με φέρνουν στα ίσια μου.
Την επόμενη μέρα ξέσπασε φωτιά στη Φυλή και από εκεί σιγά-σιγά πέρασε στην Πάρνηθα. Το βράδια που όλοι κοιμούνταν σηκωνόμουν από το κρεβάτι για να ξεπιαστώ, άφηνα τη μάσκα και το οινόπνευμα στο τραπεζάκι της πίσω αυλής και περπατούσα στο δρόμο. Έβλεπα την κορυφογραμμή της Πάρνηθας να γεμίζει κόκκινες φλόγες, έβλεπα τις γλώσσες τους να αναβλύζουν στις κορφές και μέσα μου έκλαιγα. Η Αττική όπως την ξέραμε μάλλον τελείωσε...
Και μετά μου μπήκε η ιδέα να κάνω ένα πάρτυ στα γενέθλιά μου, την 1η Σεπτεμβρίου. Όπως παλιά, για να δω τους φίλους μου και να εξαγνίσουμε το κακό. Και να αγκαλιαστούμε ενόψει της νέας χρονιάς, της νέας "σεζόν", όπως κάποιοι ποδοσφαιρικά την αποκαλούν τελευταία. Άρχισα να ετοιμάζω την playlist και εντέλει κάτι έκανα στα γενέθλιά μου. Έναν χορό τον ρίξαμε και βγάλαμε και τα απεγνωσμένα ουρλιαχτά των κουρασμένων λύκων...
Καλό Φθινόπωρο mates. Με αγάπη και ψυχραιμία.
Ακολουθούν τα 10 πιο χιλιοπαιγμένα κομμάτια του Υπογείου για το μήνα Αύγουστο, ελληνικά και ξένα, σε κάπως αρμονικά ενωμένη σειρά, ανεξάρτητα από τη χρονολογία κυκλοφορίας και το είδος τους. Στο τέλος του άρθρου, τα δέκα τραγούδια στο spotify.
Νορβηγία, λίγο έξω από το Geilo - η θέα από το τρένο
1. Prayer At The Gate - P.J. Harvey
Δαιμονισμένος και μαγεμένος ο νέος δίσκος της Polly Jean Harvey ("I Inside the Old Year Dying"/out 7/7). Με δυσκόλεψε καλοκαιριάτικα -θέλει τον Χειμώνα του και το σκοτάδι του- παρόλα αυτά με κέρδισε. Το άλμπουμ "μπαίνει" και συστήνεται "άρρωστα": "Prayer At The Gate"...
2. Ár Var Alda - Wardruna (2009)
Αυτό το κομμάτι ήταν στη λίστα με Τα Κομμάτια του Μήνα Ιανουαρίου, την οποία όμως τελικά δεν είχα ανεβάσει στο site, μιας και δεν είχα προλάβει εγκαίρως να την ετοιμάσω (οκέι, απαράδεκτος...). Το "Ár Var Alda" το είχα εντοπίσει τότε, από την Ισλανδική σειρά "Τrapped" που έβλεπα, και είχα σκαλώσει φουλ. Το γεγονός πως τον περασμένο Αύγουστο ταξίδεψα στη Νορβηγία, διαμένοντας και δύο μέρες στη γενέτειρα πόλη των Wardruna, το Bergen, με "ανάγκασε" να θυμηθώ και να ξανακούσω τη μουσική τους - είναι γαμάτο να ακούς τα συγκροτήματα που σου αρέσουν στους τόπους δράσης και έμπνευσής τους (το είχα "πάθει" και πέρσι με τους Condor Gruppe και την Αμβέρσα). Τέλος, και να μην μακρηγορώ, σημειώστε εδώ και το πιο ωραίο: οι Wardruna στις 21 Σεπτεμβρίου θα παίξουν live στο Ηρώδειο. Άχαστο.
Το "Ár Var Alda" το βρίσκεις στον debut δίσκο της μπάντας, "Runaljod – Gap Var Ginnunga", που κυκλοφόρησε στις 19 Ιανουαρίου του 2009.
3. Hollow Talk - Choir of Young Believers (2009)
Παραμένοντας στα γοητευτικά τηλεοπτικά τοπία του nordic noir (βλ. το προαναφερθέν "Trapped"), περνάμε στο Σουηδο-Δανέζικο "Bron/Broen" ("Η Γέφυρα"), το οποίο ξεκίνησα εν μέσω της κορωνο-καραντίνας μου το τελευταίο 10ήμερο του Αυγούστου και συνεχίζω ακόμα γοητευμένος και αποσβολωμένος. Από τους τίτλους αρχής της σειράς σας φέρνω αυτό το indie-pop/folk διαμάντι. Το digging στο κομμάτι με οδήγησε στην πληροφορία πως η Δανέζικη κολεκτίβα των Choir of Young Believers υπήρξε δημιούργημα του Ελληνο-Δανού, με Ινδονησιακές ρίζες, Jannis Noya Makrigiannis. Και ήταν τόσο ευχάριστο να ανακαλύπτες πως ένας Έλληνας κρύβεται πίσω από αυτές τις μουσικάρες, όμως η συνέχεια της έρευνάς μου με οδήγησε τελικά σε εκ διαμέτρου αντίθετα συναισθήματα: ο Jannis, έπειτα από ολιγοήμερη νοσηλεία εξαιτίας μιας ασθένειας, έφυγε από τη ζωή τον Δεκέμβριο του 2022 σε ηλικία 39 ετών...
Το "Hollow Talk" το βρίσκεις στον πρώτο δίσκο της μπάντας, "This Is For The White In Your Eyes", που κυκλοφόρησε το 2009.
4. Alphabet City - The National (2023)
Τα χω ξαναγράψει - δεν με τρελαίνουν, ποτέ δεν με τρέλαναν κανονικά. Πάντοτε, όμως, σε όλους τους δίσκους τους, έβρισκα 1-2 κομμάτια να με στείλουν. Ένα τέτοιο track είναι και το άρτι αφιχθέν, "Alphabet City", single που οι National κυκλοφόρησαν παρέα με το "Space Invader" στις 17 Αυγούστου. H διπλή κυκλοφορία δεν συνοδεύτηκε από κάποια ανακοίνωση για νέο δίσκο, ήταν μόλις τον περασμένο Απρίλη άλλωστε, όταν η παρέα του Matt Berninger κυκλοφόρησε τον 9ο δίσκο της, "First Two Pages of Frankenstein".
5. The Ballad - Blur (2023)
Ο ένατος δίσκος των πολυαγαπημένων Blur, το "The Ballad of Darren", κυκλοφόρησε στις 21 Ιούλιου κι όσο να πεις τον έλιωσα τον Αύγουστο. To final verdict μου το βρίσκεις εδώ.
Η ακρόαση του "The Ballad" υπό το φως της (πρώτης) αυγουστιάτικης πανσέληνου στη Σέριφο θα μου μείνει αξέχαστη...
6. Can I Call You - The WAEVE (2023)
O πολυτάλαντος κύριος Coxon μπορεί τη χρονιά που διανύουμε να επανενώθηκε με τα all time buddies του, τους Blur, και μαζί τους να κυκλοφόρησε δίσκο και να βγήκε σε μία μεγάλη και ιστορική περιοδεία, παράλληλα όμως "τρέχει" και το νέο του σχήμα, τους WAEVE, μαζί με την 37χρονη Βρετανίδα (Brighton) singer-songwriter Rose Elinor Dougall.
Το ντουέτο αυτοπροσδιορίζεται ως "μία ρευστή συνάντηση μουσικών ταλέντων και μυαλών. Ένα δυναμικό ελιξήριο cinematic British folk-rock, post-punk, οργανικού songwriting και ελεύθερου jamming.". Αυτές οι λέξεις γίνονται τραγούδια και μουσικές στο υπεργαμάτο self-titled debut τους, που κυκλοφόρησε στην αρχή του έτους (3 Φεβρουαρίου). Εγώ το ανακάλυψα και το άκουσα στη Σέριφο, τον Αύγουστο. Και έπαθα πλάκα. Εδώ το opening track "Can I Call You"...
7. SUPER FEELINGS - Hume Assine, Anna Paspati (2023)
Στην καρδιά του Καλοκαιριού, στις 10 Αυγούστου, έσκασε η τρίτη κυκλοφορία του δαιμόνιου Hume Assine, κατά κόσμον Βαγγέλη Ορφανίδη, παρέα ξανά με την Άννα Πασπάτη στη φωνή και τον Αλέξιο Αντωνόπουλο στα τύμπανα. Το τρίο έκανε και πάλι εξαιρετική δουλειά που αρκούντως με συντρόφευσε στο δεύτερο μισό των διακοπών μου. Επιλέγω να μοιραστώ στη στήλη το "SUPER FEELINGS", leading single του άλμπουμ, το οποίο πραγματικά δεν χορταίνω να ακούω και να το τραγουδώ (και ενίοτε να το χορεύω). Μαγικό track.
8. Bad Kids - Black Lips (2007)
Βουτιά στα βαθιά 00's για να θυμηθούμε το anthem των Black Lips, "Bad Kids". Το "ξέθαψα" μέσω της έφηβης κόρης μου - ω,ναι έχει ανακαλύψει και λιώνει τώρα τελευταία την ιστορική γκαραζοπαρέα από την Georgia.
Από τον 4ο δίσκο των Black Lips, "Good Bad Not Evil", που κυκλοφόρησε 16 ακριβώς χρόνια πριν, στις 11 Σεπτεμβρίου του 2007.
9. Mambo Sun - T.Rex (1971)
Και από τα 00's στα 70's και στην κλασική δισκάρα των T.Rex, "Electric Warrior".
Στο αλήτικο και αφοπλιστικό "Mambo Sun" έφτασα αφού πρώτα σε ένα μπεργκεράδικο στη Νορβηγία, άκουσα το εξίσου υπέροχο "Cosmic Dancer". Όταν γύρισα στο ξενοδοχείο, άκουσα στο spotify ολόκληρο το δίσκο ύστερα από πολλά πολλά χρόνια και συνειδητοποίησα για τα καλά πόσο μπροστά ήταν τελικά ο κύριος Marc Bolan.
10. Sandy - Allah Las (2012)
Ένας από τους πιο καλοκαιρινούς μου δίσκους είναι ξεκάθαρα το s/t debut των Allah Las. Τον Αύγουστο στη Σέριφο το... ξεκοκάλισα για ακόμα μία φορά και σας φέρνω το εκ των προσωπικών μου πιο αγαπημένων "Sandy", στο οποίο ο μύθος του Δαίδαλου και του Ίκαρου προσαρμόζεται για να "μιλήσει" στη Sandy, την μοιραία ηρωίδα του τραγουδιού.
Το LP "Allah Las" κυκλοφόρησε πριν 11 χρόνια, στις 18 Σεπτεμβρίου του 2012. Τον Οκτώβριο (13/10), η παρέα από το L.A. κυκλοφορεί το νέο της άλμπουμ "Zuma 85", ενώ στις 16 Σεπτεμβρίου θα εμφανιστούν στην Τεχνόπολη.
Τα Κομμάτια του Μήνα στο Spotify
