Austra
@Fuzz
3/11/2017
Γράφει η Ιουλία Καλφοπούλου
Austra! Η Καναδέζικη μπάντα που γνώρισα με την πολύ ιδιαίτερη διασκευή τους στο Alone Together των Strokes. Που έψαχνα μανιωδώς τα tour dates με την ελπίδα να επισκεφθούν κάποια στιγμή και την Αθήνα. Λίγο έλειψε να πάρω το αεροπλάνο και να τους δω σε κάποια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, αλλά να που ήρθαν! Η εμφάνισή τους στο Fuzz ήταν παραπάνω καλή από το αναμενόμενο. Η προσέλευση του κόσμου σχετικά μικρή, το club σε καμία περίπτωση γεμάτο. Δεν περίμενα παραπάνω κόσμο στο συγκεκριμένο live, όμως έπαιξαν τόσο καλά, που σίγουρα το επόμενο θα έχει τον διπλάσιο.
Η συναυλία ξεκίνησε με το “Darken her Horse” και κατευθείαν τα προγνωστικά έδειξαν πως θα παρακολουθήσουμε ένα καλό live. Η φωνή της Katie Stelmanis, δυνατή, σταθερή, κρυστάλλινη σχεδόν και πέρα για πέρα εκφραστική, γέμισε το χώρο. Άκουσα από δίπλα μου το σχόλιο κάποιου fan, «είναι καλύτερη και από το cd». Kαι όντως ήταν!
Τα τραγούδια διαδέχονταν το ένα το άλλο χωρίς ιδιαίτερες καθυστερήσεις ή διαλόγους με το κοινό. Η Katie Stelmanis ήταν φιλική και ευγενική, αλλά λίγες στιγμές μας έπιασε κουβέντα. Ήταν και η ίδια χαμένη μέσα στη μουσική της. Δεν είδαμε ένα live που μας έκανε να χορέψουμε, να γελάσουμε ή να εκτονωθούμε. Είδα ένα live που με έκανε να χαθώ στη μουσική και να εντυπωσιαστώ από τη ζωντανή απόδοση της μουσικής και την ποιότητα και ισορροπία των ήχων.
Το setlist δεν έκρυβε εκπλήξεις. Κομμάτια δημοφιλή από τον τελευταίο δίσκο “Future Politics” όπως το ομότιτλο, το “Utopia”, το “I love you more than you love yourself”, αλλά και παλιά και κλασσικά, όπως το “Home”, το “Lose it” και το “Beat and the Pulse” που ξεσήκωσε τον κόσμο. Εκπληκτική εκτέλεση του “I’m a Μonster”, όπου η Stelmanis τα έδωσε όλα, σε ένα κομμάτι τόσο απαιτητικό για την τραγουδίστρια που είναι απίθανο να μην υπάρξει έστω μία μικρή παραφωνία. Και όμως, η Katie τα κατάφερε πολύ καλά, η ερμηνεία της εκπληκτική -όπως είπε και ο fan φίλος, καλύτερη και από το CD- και το κομμάτι καθηλωτικό. Δεν ήξερα τι συνέβαινε γύρω μου, είχα τα μάτια μου κλειστά και είχα χαθεί στη μουσική. Και απ’ ό,τι μου είπε η παρέα, όλοι γύρω μας ήταν κάπως έτσι.
Η συναυλία ολοκληρώθηκε με δυνατή διασκευή του “The Villain” και έπειτα ακολούθησε encore τριών τραγουδιών, μεταξύ των οποίων και το “Habitat” που κυριολεκτικά τα έσπασε. Η συναυλία έκλεισε με το “Hurt me now” σε συγκλονιστική εκτέλεση. Τόσο καλά παιγμένο που δεν ήθελα να τελειώσει.
Τι να πρωτοπώ για τη συνολική εμπειρία; Μπράβο στα παιδιά! Η μπάντα είχε όρεξη και το χάρηκε. Το ίδιο κι εμείς. Το setlist περιέλαβε ένα καλό συνδυασμό κομματιών από τον τελευταίο δίσκο, αλλά και τα παλιά και καλά που δεν έπρεπε να λείπουν. Ένα μεγάλο μπράβο στους Austra για την επιλογή των κομματιών, και, κυρίως, ένα μεγάλο μπράβο για την ποιότητα του ήχου και των εκτελέσεων που ήταν γεμάτες με πάθος, συναίσθημα και καλή αισθητική. Χωρίς ιδιαίτερες υπερβολές και χωρίς πρόθεση να προκαλέσουν εντυπώσεις, κατάφεραν να το απογειώσουν. Δεν ήταν ένα live που είχε fun και εκτόνωση. Ήταν ένα live όπου χαθήκαμε στη μουσική. Μία πολύ όμορφη μουσική εμπειρία!
* Στα κρουστά ήταν η Ela Minus –η οποία άνοιξε και τη συναυλία των Austra– αφού η Maya Postepski έχει αποχωρήσει από την μπάντα για να ασχοληθεί με προσωπικό της project.
