Bloody Hawk
@ Γήπεδο Πανιωνίου, Νέα Σμύρνη
24/6/2023
Τον Bloody Hawk, κατά κόσμον Νίκο Κίτσο, τον έμαθα από τον φίλο μου τον Παμούκ. Πρέπει να ήταν το μακρινό 2018, όταν ένα βράδυ μου έβαλε να ακούσω το "Βαρύ", από τον πρώτο δίσκο του Bloody Hawk, "Κομπλεξικό" (2017). Μου είχε αρέσει πολύ το τραγούδι, για την ακρίβεια είχα ανατριχιάσει με τα λαχανιασμένα "είσαι περήφανος για μένα;" του Hawk, και είχα μείνει κάπως εμβρόντητος γενικώς με τις καταιγιστικές και συγκινητικές ρίμες του. Δυο χρόνια μετά, ο Παμούκ ξαναχτύπησε, όταν πάλι ένα βράδυ, στον ίδιο χώρο (στο ταξί του) μου έβαλε να ακούσω το "Εικοσάλεπτο", που μόλις είχε κυκλοφορήσει. Ξανά μανά ανατριχίλες και σοκ, πάλι θαυμασμός και "wow". Ε, αυτήν τη φορά το πήρα πιο σοβαρά, και έβαλα να ακούσω ολόκληρο τον δίσκο, το "1 Ευρώ" (2019) και επειδή μ'άρεσε πολύ έγραψα κι ένα ριβιού (check here). Αποφάσισα κιόλας να μεταδώσω το μήνυμα στα παιδιά μου - τότε ήταν 11 χρονών ο μεγάλος και 9 η μικρή. Η μετάγγιση πέτυχε - ο μεγάλος το άκουγε με τα μάτια του γουρλωμένα και η μικρή λίγες μέρες αργότερα τραγουδούσε στο μπάνιο ΟΛΟΚΛΗΡΟ το "Εικοσάλεπτο" απ'έξω... Στα πάρτυ τους που ακολούθησαν θυμάμαι το "Daewoo 3" (από το δίσκο "Τίμημα" του 2021) να ξεσηκώνει οοοοοοολα τα παιδιά, να τα κάνει να μπιστάνε πάνω-κάτω και να τραγουδάνε τους στίχους ουρλιάζοντας. Υπερθέαμα...
Κι έφτασε ο καιρός που τα παιδιά μου μεγάλωσαν πολύ, ο Νικόλας είναι πια σχεδόν 15 και η Ελίνα σχεδόν 13, και μου ζήτησαν να πάνε στη συναυλία του Bloody Hawk στην Τεχνόπολη. "Θα έρθω κι εγώ μαζί όμως!", τους απάντησα. Όχι που θα έχανα την ευκαιρία. Συγχρόνως, όμως, είχε έρθει η δύσκολη ώρα "να κάτσω με τη νεολαία"...
Το γρήγορο sold-out στην Τεχνόπολη μας μετέφερε στο Γήπεδο του Πανιωνίου - οκ ήμασταν (ακόμα πιο) μακριά, οκ δεν ήμασταν στο Γκάζι που ξέρω καλά (κι άρα θα ένιωθα περισσότερη ασφάλεια μαζί με τα παιδιά), αλλά οκ - φύγαμε για Νέα Σμύρνη με τον ήλιο ντάλα, 7.30 το απόγευμα ήμασταν ξαπλωμένοι και αραχτοί στο ιερό χορτάρι του γηπέδου του ιστορικού Πανιωνίου. Ο κόσμος γύρω πολύς, αγόρια και κορίτσια από 17 ως 25 κυρίως, γαμάτα τυπάκια γεμάτα στιλ και φωτιές στα μάτια τους. Υπήρχαν και κάποιοι μεγαλύτεροι και μεγαλύτερες, 30+, μα πάω στοίχημα πως παίζει να ήμουν στην 5άδα των γηραιότερων σ'όλο το στάδιο. Το ήπια τούτο το πικρό ποτήρι, αλλά ας είναι, ούτως ή άλλως σιγά-σιγά αυτό θα μου συμβαίνει όλο και πιο συχνά στο μέλλον, άρα το είδα λοιπόν σαν μια καλή προπόνηση - παρακαταθήκη.
Μπίρι-μπίρι με τα παιδιά μου και τους φίλους τους, μα και με έναν ακόμα ηρωικό πατέρα που ήρθε για ενισχύσεις, κάπως πέρασαν δυο ολόκληρες ώρες και στις 9.40 ο Bloody Hawk ανέβηκε στη σκηνή.
Εντυπωσιακή είσοδος με φλόγες να αναβλύζουν από τη σκηνή και το προαναφερθέν "Daewoo 3" να ξεσηκώνει 15.000 κόσμο στο πόδι, εμού συμπεριλαμβανομένου βεβαίως-βεβαίως. Χαμούλης κανονικός για 5 λεπτά κι ύστερα παύση - ο Bloody Hawk προλογίζει τη βραδιά, ξεδιπλώνοντας στην ουσία την αλήθεια του και τις προσδοκίες του για τη νύχτα που θα ακολουθούσε. Μανιφέστο: "Το όνομά μου είναι Νίκος και δουλειά μου είναι να ανεβαίνω για δύο ώρες σε αυτή τη σκηνή και να δίνω όλη την ψυχή, όλη τη φωνή, όλη τη δύναμη και όλη την ενέργειά μου. Έγινα κατανοητός; Σήμερα είστε πάρα πάρα πολλοί και σας ευχαριστώ πάρα πολύ γι'αυτό, αλλά δυστυχώς αυτό δεν μου αρκεί κύριες και κύριοι. Σήμερα θέλω όλη τη δύναμη, όλη τη φωνή, όλη την ενέργεια, θέλω όλη την ψυχή σας! Έχουμε κλείσει γήπεδο, είστε έτοιμοι γι'αυτό;". Και είπαμε όλοι αλαλάζοντας ΝΑΙ!
Κι έτσι πήγε η νύχτα της 24ης Ιουνίου στο Γήπεδο του Πανιωνίου στη Νέα Σμύρνη. Ο Bloody Hawk έδωσε όλη την ψυχή, όλη τη φωνή, όλη τη δύναμη και όλη την ενέργειά του και το ίδιο κάναμε κι εμείς οι 15.000 από κάτω. Ήταν ξεκάθαρο πως ο Νίκος την περίμενε τούτη τη νύχτα και ήθελε να τη ζήσει στο φουλ, στο 100%. Και ήθελε και μας μαζί, συμμέτοχους και κοινωνούς. Μας ζήτησε να καθίσουμε όλοι και ύστερα να χοροπηδήσουμε, μας ζήτησε να ανάψουμε τους φακούς από τα κινητά μας, μας ζήτησε να κάνουμε κύκλο στη μέση της αρένας. Από κοντά και οι φίλοι του Bloody, στη σκηνή ανέβηκαν σε διάφορα κομμάτια ο Paifann, Tuff, ο Immune, o Vlospa, o Dani Gambino.
Το setlist ήταν χορταστικό και περιλάμβανε 27 κομμάτια απ'όλους τους δίσκους του. Η κορυφή της συναυλίας δεν ήταν μονάχα μία - στα εναρκτήρια "Daewoo 3" και "Μαχαλάς" έγινε πανικός, όπως χαλασμός έγινε και στο "Κλασικό", στο "Μη Σταματάς" και στο "KLV" (τι κομματάρα είναι αυτή!). Στο "Εικοσάλεπτο" παίχτηκε φάση μυσταγωγίας και ακόμα περισσότερο στο "Ανάγκη Να Σε Δω" και στο "Δαχτυλίδι". Γενικώς η συναυλία ξετυλίχτηκε χωρίς ανάσα, όπως ακριβώς έφευγαν και οι ρίμες από το στόμα του Bloody Hawk και των φίλων του. Ένα αδυσώπητο σερί λέξεων και χορού, πορωτικού hip-hop χορού. Έβλεπα παιδιά να βγαίνουν από την αρένα μούσκεμα στον ιδρώτα, εξαντλημένα, μα με τα μάτια τους γεμάτα χαρά και έκσταση. Σε 4-5 περιπτώσεις είδα κάποια να βγαίνουν λιπόθυμα, μα ευτυχώς οι άνθρωποι των πρώτων βοηθειών έδρασαν ταχύτατα και σούπερ ψύχραιμα. Εύσημα και στον ίδιο τον Νίκο, ο οποίος συνεχώς τόνιζε να έχουμε το νου μας στο διπλανό μας και να ζητήσουμε αμέσως βοήθεια και από τον ίδιο αν συμβεί κάτι. Πετούσε στον κόσμο νερά και έκανε και 1-2 διαλείμματα για να μαζέψουμε δυνάμεις να συνεχίσουμε.
Γαμάτη συναυλία. Με πήγε πίσω -boomer alert!- στα θρυλικά live των Terror X Crew, πριν σχεδόν 30 (!) χρόνια. Ήταν τέτοια -κι ακόμα μεγαλύτερη- η δυναμική της βραδιάς. Είναι περιπτωσάρα ο Νίκος Κίτσος, ευφυής και αληθινός. Οι θεματικοί άξονες που περιστρέφονται οι στίχοι των τραγουδιών του -ύστερα από 4 πια LPs- μοιάζουν ώρες-ώρες να επαναλαβάνονται και να στερεύουν, όμως είναι τόσο μεγάλο το ταλέντο και τόσο χειμαρρώδης η ενέργεια τούτου του τύπου, που στο πέρασμά τους όλα σκεπάζονται και όλα σβήνουν. Σαν να περνάει λάβα...
Όταν στριμωχτήκαμε σε μια γιγαντιαία ουρά για να βγούμε έξω από το γήπεδο, άκουσα έναν άλλο μπαμπά να λέει γελώντας στα παιδιά του "πείτε και ένα ευχαριστώ ρε αχάριστα που σας έφερα εδώ κάτω!". Εγώ, από την άλλη, αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω εγώ τα παιδιά μου που με πήγαν στο live... Και φυσικά θα ξαναπάω, κι αν μεγαλώσουν και δεν με θέλουνε μαζί τους, θα πάω μόνος μου. :)
Υ.Γ. H διοργάνωση της συναυλίας ήταν ΑΨΟΓΗ και αυτό δεν είναι καθόλου αυτονόητο. Θερμά συγχαρητήρια.
