King Gizzard & The Lizard Wizard
Day 2 | 01/06/2022
@Gagarin 205
Σε γενικές γραμμές προσπαθώ να είμαι προνοητικός σε ό,τι αφορά στην παρουσία μου σε live, με την έννοια ότι αγοράζω εισιτήριο τις πρώτες μέρες της προπώλησης, τουλάχιστον για τις συναυλίες που με ενδιαφέρουν πολύ, αν όχι για όλες.
Με τους King Gizzard δεν ξέρω πως την πάτησα έτσι. Κάπου ξεχάστηκα, με αποτέλεσμα να μη βρω εισιτήριο, μιας και οι 2 προγραμματισμένες βραδιές στο Gagarin να γίνουν αρκετά γρήγορα sold out. Κάπου σε εκείνο το σημείο που είχα αρχίσει να χωνευώ τη μ@λ@κί@ που είχα κάνει, ήρθε η παρακάτω ανακοίνωση:
Δυστυχώς ο εκπληκτικός drummer μας είναι θετικός στον κορωνοϊό. Αν και είναι αναντικατάστατος, “the show must go on”. Σκοπεύουμε να στήσουμε 2 παράξενα και μοναδικά shows στην Αθήνα χωρίς αυτόν. Ίσως να βγουν λίγο ακουστικά, ίσως υπάρξουν drum machines. Ειλικρινά, δεν έχουμε ιδέα τι πρόκειται να κάνουμε, αλλά πάντως θα κάνουμε… κάτι. Ανυπομονούμε να βρεθούμε στην Αθήνα. Σας αγαπάμε. Περαστικά Mickeys Cavs xox.
Κατανοούμε ότι όλο αυτό είναι μια σημαντική αλλαγή και θα γίνει επιστροφή χρημάτων σε όποιον το επιθυμεί.
Ευχαριστώ!
Sam
Κάποιοι άνθρωποι, που ούτε τους γνωρίζω, αλλά και ούτε τους καταλαβαίνω, φαίνεται πως επέστρεψαν τα εισιτήριά τους με αποτέλεσμα να καταφέρω να τσιμπήσω 2 τίκετς για την εμφάνιση της δεύτερης μέρας, την 01/06/2022. Ο σύντροφος Μήτσος, πιστός στην τρέλα του, είχε ήδη εισιτήρια και για τα 2 βράδια. Ομολογώ πως με φρέναρε λιγάκι η μέτρια εντύπωση που είχε αποκομίσει από το πρώτο live, όμως τελικά κατηφόρισα σχετικά νωρίς στη Λιοσίων εκείνο το ζεστό βράδυ Τετάρτης.
Ο κόσμος ήταν κάμποσος, προφανώς δεν μιλάμε για ένα ασφυκτικά γεμάτο Gagarin, το οποίο βέβαια δε με χαλάει καθόλου. Πλησιάζω μια ηλικία που δεν προτιμώ κάποιος να είναι κολλημένος ή κρεμασμένος πάνω μου.
Μου άρεσε πάρα πολύ ο ήχος, το δεμένο παίξιμο και η ενέργεια των ΑΜΚΑ, της μπάντας που άνοιξε τη συναυλία. Δεν κατάφερα , βέβαια, να καταλάβω λέξη από όσα τραγουδούσε ο frontman, αλλά φαινόταν ότι έχει όλο το post punk attitude πακέτο. Θα ήθελα πολύ να τους ξαναδώ.
Αμέσως μετά την εμφάνιση των ΑΜΚΑ, ξεκίνησε το set up της σκηνής για την εμφάνιση των King Gizzard. Σε περίποτη θέση frontman στηνόταν το drum machine, το οποίο έμελλε να δώσει το ρυθμό εν τη απουσία του Cav. Ο Stu και ο Joey ήταν από πάνω του όλη την ώρα, πάταγαν κουμπάκια, τράβαγαν καλώδια, έβαζαν βύσματα, ενώ παράλληλα μας έσκαγαν κάμποσα χαμόγελα.
Στις 21.30, εν μέσω αποθέωσης, η μπάντα βγήκε στη σκηνή.
Επικοινωνία με το κοινό: τσεκ
Ενέργεια και διάθεση παρά τις ατυχίες: τσεκ
Κρυστάλλινος ήχος: τσεκ
Οι πρώτες νότες του Magenta Mountain σηκώνουν το Gagarin στον αέρα: τσεκ
Από κει και πέρα, δεν ξέρω τί είδους review μπορεί να γραφτεί.
Οι τύποι είναι απίθανοι παίχτες, αυτά που έπαιζαν ήταν μια ωδή στην ψυχεδέλεια, μια τηλεμεταφορά σε άλλες εποχές ανέμελες και φωτεινές. Ένα συμπαγές σύνολο, μια μουσική πανδαισία, καμιά 10αριά τραγούδια σε 90 λεπτά. Extended solo στα κομμάτια, σε σημείο που δεν καταλάβαινες που τελείωνε το ένα κομμάτι και που ξεκινούσε το επόμενο.
Έκαναν τα πάντα να περάσουμε καλά, μας παρουσίασαν ένα live αρτιότατο, όσο και περίεργο να ήταν το beat από το drum machine. Το έκαναν να μοιάζει δικό τους.
Και φυσικά, εκεί προς το τέλος, όταν ακούστηκαν οι νότες του "Sleep Drifter” και κολλητά το συγκλονιστικά παιγμένο “Rattlesnake” ξεχάσαμε το όνομά μας. Φωνές, κραυγές, κλάματα και χορός, όλα μαζί σε ένα βράδυ που μας έφερε πίσω όσα στερηθήκαμε τα τελευταία 2 χρόνια.
ΥΓ.: Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση. Το Gagarin εξελίσσεται σταθερά σε προθάλαμο της κολάσεως. Η παντελής απουσία εξαερισμού με την ταυτόχρονη αναβάθμιση της πάσης φύσης καπνίλας σε επόμενο level, προσπάθησε, αλλά δεν κατάφερε να μας χαλάσει ένα υπέροχο βράδυ.
Οι φώτο είναι της Β. και είναι από κινητό.
