Φώτης Σιώτας

Νοέμβριος του 2000.
Έχω πάρει στα χέρια μου το διαμάντι των Σπαθιών, αυτό που λάμπει κάτω από τόνους πλαστικά σκουπίδια, το "Ένας Κύκλος Στον Αέρα". Φτάνοντας στο κομμάτι νούμερο 5, τον Ναυαγό, σταμάτησε η ροή της ακρόασης και άρχισαν τα repeat. Ακόμα και σήμερα αυτό το κομμάτι είναι - κατά τη γνώμη μου - το καλύτερο κείμενο του Παύλου. Το φοβερό στο κομμάτι αυτό είναι ότι κάθε φορά που το ακούω προσέχω και κάτι καινούργιο. Δεν άργησα να μαγευτώ από το βιολί του Φώτη Σιώτα.
Πολύς κόσμος αρχίζει να μαθαίνει τον Φώτη από τότε που συμμετέχει με τους Λαϊκεδέλικα στις συναυλίες του Θανάση Παπακωνσταντίνου. Μετά από τις εμφανίσει με τον Σωκράτη Μάλαμα. Από το 2005 έχει δημιουργήσει με τον κιθαρίστα Κώστα Παντέλη το ντουέτο Sancho 003, με το οποίο κυκλοφόρησαν δυο δίσκους (We buy gold, MUZGA).
Το 2016 δημιούργησε το γκρουπ «ΣΩΤΗΡΕΣ», σε συνεργασία με τον κύπριο μουσικό Λευτέρη Μουμτζή (J.Kriste, Master of Disguise, Trio Tekke κ.α.)
Έχει συμμετάσχει σε πάνω από εκατό δίσκους σαν βιολιστής, ενορχηστρωτής, τραγουδιστής. Πολύπλευρος, πολυτάλαντος, πολύτιμος.
Πριν από κάποιες ημέρες κυκλοφόρησε το νέο του τραγούδι «Το Ράγισμα», προπομπό ενός καινούργιου δίσκου με τίτλο «Δύο Λάθη», μια κυκλοφορία που στάθηκε η αφορμή για μια κουβέντα με τον Φώτη!

Το Υπόγειο: Φώτη καλώς ήρθες στο Υπόγειό μας. Βρισκόμαστε με αφορμή την κυκλοφορία του κομματιού «Το Ράγισμα», το lead single από τον δεύτερο δίσκο που έχετε ετοιμάσει με τον Θοδωρή Γκόνη. Μίλησέ μας για αυτή τη συνεργασία σας. Σε εμάς φτάνει ένα μουσικό αποτέλεσμα μοναδικής ομορφιάς.
Φώτης: Τα «δύο λάθη» είναι το δεύτερο άλμπουμ που φτιάξαμε μαζί με τον Θοδωρή Γκόνη. Σκέφτομαι γιατί ταιριάξαμε, ίσως λόγω της παλιάς γνωριμίας, της σχέσης που έχουμε και οι δυο με το θέατρο; Τελικά καταλήγω στο ότι μου αρέσουν πολύ οι ιστορίες που γράφει. Τον καταλαβαίνω τον Θοδωρή και αυτό δημιουργεί οικειότητα.
Το Υπόγειο: Πώς προέκυψε η συνεργασία με την United We Fly;
Φώτης: Με τον Theodore και κάποια παιδιά από τη United We Fly γνωριζόμαστε από παλιά. Στήνουν εδώ και καιρό μία πολύ ωραία κατάσταση, όσοι εργάζονται εκεί είναι μουσικοί ή καλοί ακροατές και νιώθω όμορφα να είμαι μέρος αυτής της παρέας .
Το Υπόγειο: Μετά από μια ζοφερή και δύσκολη περίοδο, που μοιάζαν μαύρα τα νερά που ταξιδεύαμε – που λέει και ο Παύλος – έχεις βγει για τα καλά στο δρόμο. Συναυλίες ως μέλος της νέας μπάντας του Παύλου, με την Sophie Lies σε ένα κατάμεστο Gazarte, υπεύθυνος για τις μουσικές συνθέσεις στην θεατρική παράσταση Προμηθέας Δεσμώτης σε σκηνοθεσία του Άρη Μπινιάρη. Δε θα σε ρωτήσω πότε κοιμάσαι, αλλά θα σε ρωτήσω αν όλη αυτή η κινητικότητα είναι και αποτέλεσμα όλων όσων στερηθήκαμε με τα αλλεπάλληλα Lockdowns.
Φώτης: Αυτή η επανεκκίνηση είναι δύσκολη. Θα έλεγα ότι μας ρήμαξε. Ήμασταν αδρανείς σχεδόν δυο χρόνια. Το γεγονός ότι δεν μπορούμε να προγραμματίσουμε τις δράσεις μας, πότε ανοίγουμε πότε κλείνουμε, μας δυσκολεύει. Είναι αυτό που λέμε «ή δεν θα κινείται τίποτα ή όλα θα πέσουν μαζί». Προσωπικά προτιμώ αυτό το χάος από τον εγκλεισμό.
Το Υπόγειο: 20, 21 και 22 Αυγούστου παρουσιάσατε τον Προμηθέα Δεσμώτη στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου, ενώ λίγες μέρες πιο πριν είχατε παίξει στο Ηρώδειο με τον Παύλο Παυλίδη, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2021. Πώς βίωσες την εμπειρία;
Φώτης: Προσμονή, χαρά, αγωνία. Όταν είσαι μέλος μιας ομάδας είναι ακόμα πιο δυνατές οι στιγμές. Ψάχνεις την υπέρβαση σε χώρους που έχεις ονειρευτεί με τους ανθρώπους που δημιουργείς και παίζεις.
Το Υπόγειο: Λένε πώς η μουσική είναι ο τρόπος που θα πεις μια ιστορία. Στα Live με τον Παύλο ακούμε τα τραγούδια με μια νέα δυναμική, σε μια νέα πειραματική διάσταση. Προσωπικά, σαν ακροατής, μπορώ να καταλάβω τη σπουδαία συνεισφορά σου στον καθορισμό του νέου ήχου. Είναι έτσι; Πώς το έχεις βιώσει εσύ: Αλήθεια, πώς αποφασίσατε με τον Παύλο να κάνετε μια μπάντα μαζί; Γνωρίζω πως γνωρίζεστε αρκετά χρόνια, αλλά γιατί δε συνεχίσατε πχ το Παύλος Παυλίδης Dueto 2;
Φώτης: Με τον Παύλο γνωριζόμαστε από τις αρχές του 90 στην Θεσσαλονίκη. Έχω παίξει σχεδόν σε όλους τους προσωπικούς του δίσκους και στο τελευταίο δίσκο με τα Ξύλινα Σπαθιά. Πέρσι το καλοκαίρι που τα πράγματα ήταν πολύ περιορισμένα με την χωρητικότητα στις συναυλίες φτιάξαμε ένα ντουέτο για να παίξουμε σε λίγο κόσμο και σε πολύ διαφορετικές συνθήκες σε σχέση με αυτό που έκανε ο Παύλος τα προηγούμενα χρόνια. Το ότι ήμασταν δύο όργανα χωρίς μπάσο τύμπανα, από τη μία μας περιόρισε ηχητικά και συχνοτικά, από την άλλη ψάχνοντας να βρούμε τρόπους να πούμε αλλιώς τα τραγούδια και ρισκάροντας βγήκαμε κάπου άλλου και μας άρεσε αυτό. Μετά ήρθε ο Δημήτρης ο Τσεκούρας και έδεσε όλη την δουλειά που κάναμε την πρώτη περίοδο των προβών. Μετά ήρθε και ο Θάνος και ο Τζέο και απογειώθηκε το κάρο χχχ.

Το Υπόγειο: Θα λάβεις μέρος και στο νέο δίσκου που ετοιμάζει ο Παύλος ή θα είσαι μαζί του μόνο στις συναυλίες; Αλήθεια, θα ξαναπαίξετε όρθιοι κάποια στιγμή;
Φώτης: Συμμετέχω σε αρκετά κομμάτια στον καινούργιο δίσκο. Νομίζω ότι περιμένουμε πως και πως να σηκωθούμε όρθιοι. Μετά από τόσο καιρό με μάσκες, καρέκλες, αποστάσεις θέλουμε χορό .
Το Υπόγειο: μιας και μιλάμε για συναυλίες, πριν λίγες μέρες εμφανίστηκες με τον Γιάννη Αγγελάκα και τον Νίκο Βελιώτη στην Τεχνόπολη. Μια μέρα πριν ήταν προγραμματισμένη η δεύτερη μέρα του Plissken Festival, Η οποία ακυρώθηκε λόγω μη τήρησης των υγειονομικών μέτρων για τον Covid-19 στον χώρο. Ποια είναι η άποψή σου για όλο αυτό που συμβαίνει με τα υγειονομικά πρωτόκολλα και τον τρόπο που γίνονται πλέον τα καλλιτεχνικά δρώμενα;
Φώτης: Στις συναυλίες και στις παραστάσεις που συμμετείχα και που παρακολούθησα τα μέτρα ήταν αυστηρά και τηρούνταν από όλο τον κόσμο. Εύχομαι απλά να επιστρέψουμε στις παλιές καλές μέρες. Κακά τα ψέματα στη συναυλία δε μπορείς να μετράς τα λόγια σου συνέχεια. Θέλεις να χορέψεις, να σηκωθείς, να φωνάξεις, να πιαστείς με τον άλλον.
Το Υπόγειο: Πώς θα περιέγραφες αυτό που ζούμε;
Φώτης: Δυστοπία. Μας έλαχε εποχή που ρετάρει το σύστημα και μαζεύει τα μπόσικα . Το περιβάλλον και οι ελευθερίες είναι τα θύματα. Πάντα όμως έχω ανθρώπους να αγαπώ, όπως μου λέγαν και οι παλιοί. Μου λέγαν και «έλα μωρέ, θα περάσει». Αυτό δυσκολάκι το βλέπω.
Το Υπόγειο: Τι έχει αλλάξει από εκείνο το 6χρονο παιδί που ήταν μέλος της παιδικής χορωδίας Αγίας Τριάδος; Κοιτάζοντας πίσω μετανιώνεις για κάτι;
Φώτης: Δε μετανιώνω. Έχω κρατήσει τη χαρά, την αγωνία, την απορία (πως θα τα καταφέρω, αν τα κατάφερα;) που είχα από παιδί.
Το Υπόγειο: Η βάση σου, αλήθεια, είναι ακόμα στη Θεσσαλονίκη; Παρακολουθείς τα εκεί δρώμενα;
Φώτης: Από το 2004 έχω ανέβει στην Αθήνα. Έχω στενή σχέση με την Θεσσαλονίκη, περίπου τέσσερις φορές το χρόνο - μπορεί και παραπάνω - ανεβαίνω να παίξω, να δω τους φίλους μου. Δεν την ζω όμως για να έχω καθαρή εικόνα της πόλης. Είναι μια πόλη με νέους ανθρώπους και πολύ ταλέντο που, σε όλες τις εποχές που την έχω ζήσει, ο κόσμος αυτός, πάντα την ταρακουνούσε .
Το Υπόγειο: Το πιο περίεργο μέρος που έχεις γράψει μουσική σου; Θέλω να πω, ποτέ δεν ξέρεις που σε βρίσκει μια έμπνευση. Σου έχει τύχει ποτέ κάτι πραγματικά άκυρο;
Φώτης: Συνήθως όταν πιάσω κάποιο όργανο. Μπορεί να μου έρθει και κάτι όταν χαζεύω, αλλά αυτό συμβαίνει σπάνια.
Το Υπόγειο: Τί μελλοντικά σχέδια έχεις; Πώς θα ήθελες να σε βρει το τέλος του χειμώνα;
Φώτης: Αυτό το φθινόπωρο δουλεύω αρκετά στο θέατρο. Το τέλος του χειμώνα να με βρει χαλαρό και ξεκούραστο.
Το Υπόγειο: Σκέφτομαι τόση ώρα, ότι έχουν περάσει κάμποσα χρόνια από τότε που είδα ένα live των Sancho 003, το ντουέτο που έχετε με τον Κώστα Παντέλη (αλήθεια υπάρχει ακόμα το project?). Πώς τα πας με τον χρόνο που περνάει;
Φώτης: Με τους sancho003, με τον Κώστα Παντέλη δηλαδή, παίζουμε την Κυριακή στο Gazarte. Είναι πολύ ωραία που μετά από τρία χρόνια ξαναβρισκόμαστε. Κάνω πράγματα που μου αρέσουν. Μου αρέσει πως κυλάει ο χρόνος. Κάθε βράδυ μηδενίζω και το πρωί αρχίζω από την αρχή. Τα παλιά τα αποθεώνω όταν είμαι με φίλους .
Το Υπόγειο: Στο Υπόγειο έχουμε μια μανία με τις λίστες. Φτιάχνουμε λίστες συνέχεια. Θέλουμε κ από σένα το ίδιο! Να μας πεις τους 5 δίσκους που σου άλλαξαν τη ζωή και την καλύτερη συναυλία που έχεις πάει.
Φώτης:
1. Goo - Sonic Youth
2. Sketches of Spain - Miles Davis, Gil Evans
3. Five Leaves Left - Nick Drake
4.Nuevo - Kronos Quartet
5. Μοιρολόγια Και Γυρίσματα - Πετρο-Λούκας Χαλκιάς.
Η καλύτερη συναυλία που έχω πάει είναι η συναυλία των dEUS στην Θεσσαλονίκη την πρώτη φορά που ήρθαν στο κλαμπ του Μύλου .
Το Υπόγειο: Φώτη, ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου. Ήταν μεγάλη μας χαρά.
Φώτης: Ευχαριστώ και εγω.






