Πάνος Μπίρμπας
Έξι ακριβώς χρόνια έπειτα από την προηγούμενή του "κατάβαση" στο Υπόγειο (check here), ο Πάνος Μπίρμπας, μία από τις πλέον αξιόλογες και ξεχωριστές περιπτώσεις εγχώριων μουσικών δημιουργών, επιστρέφει στις σελίδες μας. Αφορμή, όπως και πίσω στο 2017, η επικείμενη κυκλοφορία ενός δίσκου. Τότε το -εξαιρετικό- "Finchley Road", σήμερα το "Dandelion", που θα μας έρθει τον Δεκέμβριο από την United We Fly. Το single που προλογίζει την κυκλοφορία μας προϊδεάζει για κάτι πολύ καλό - το "Bloom" είναι ένα πανέμορφο και συγκινητικό κομμάτι, μέσα στο οποίο ο Μπίρμπας ξεδιπλώνει το μεγάλο του ταλέντο τόσο στο songwriting όσο φυσικά και στο τραγούδι - η φωνή και η ερμηνεία του Πάνου είναι αφοπλιστικές.
Εδώ, λοιπόν, η κουβέντα που είχαμε με τον Αθηναίο singer/songwriter - με χαρά τον καλωσορίζουμε ξανά στο Υπόγειο...
Το Υπόγειο: Παναγιώτη σε καλωσορίζουμε στο Υπόγειο! Από την προηγούμενη επίσκεψή σου, έχουν περάσει έξι χρόνια, από το Νοέμβριο του 2017. Πώς είσαι και πώς τα πέρασες όλον αυτόν τον καιρό, ο οποίος -αν μη τι άλλο- ήταν πολύ-πολύ πυκνός. Μέχρι και πανδημία περάσαμε, με καραντίνες και εγκλεισμούς...
Γεια σας, είμαι και εγώ πολύ χαρούμενος που ανταμώνουμε ξανά μετά από τόσο καιρό! Σας παρακολουθώ πολύ και εκτιμώ πολύ την συνεισφορά σας στην μουσική ενημέρωση.
Τα χρόνια που πέρασαν ήταν όντως πολύ πυκνά και πολύ βαριά. Η πανδημία μας στοίχειωσε και μας μόνωσε πολύ κοινωνικά και όχι μόνο. Ένα ακόμη τεράστιο άγχος ήρθε να προστεθεί στον ήδη εύθραυστο και φθαρμένο εαυτό μας. Ένας φόβος που σχετιζόταν άμεσα με την υγεία μας, σωματική και ψυχική, με τις ανθρώπινες σχέσεις, με την ανησυχία για τα οικονομικά, τα εργασιακά όλων των ανθρώπων. Μέσα σε αυτή την τόσο πρωτόγνωρη κατάσταση ένα πράγμα για το οποίο είμαι χαρούμενος είναι το ότι δεν σταμάτησα να ασχολούμαι και να γράφω μουσική. Για την ακρίβεια ένα αρκετά σημαντικό κομμάτι του επερχόμενου άλμπουμ είναι μουσικές που έχω γράψει κατά την διάρκεια της πανδημίας. Αισθάνομαι πραγματικά πολύ τυχερός που μέσα σε αυτή την χρονική περίοδο, που και για μένα ήταν μια από τις δυσκολότερες περιόδους της ζωής μου, η μουσική υπήρξε εκεί για εμένα και λειτούργησε ως καθαρτήριο.
Το Υπόγειο: Αφορμή για την τότε “κατάβασή” σου στο Υπόγειο, η κυκλοφορία ενός δίσκου (“Finchley Road”). Το ίδιο και τώρα, τον Δεκέμβριο περιμένουμε το 3ο solo LP σου. Μίλησέ μας λίγο για το άλμπουμ - τι να περιμένουμε; Έχουμε τίτλο;
Το νέο album έχει τον τίτλο “Dandelion”, που για όσους δεν γνωρίζουν είναι η αγγλική ονομασία του φυτού που στα ελληνικά ονομάζουμε “κλέφτης”. H ιδέα για αυτή την ονομασία μου ήρθε καθώς σε όλο τον δίσκο έχω την αίσθηση ότι υπάρχει ένας χορός ο οποίος άλλοτε είναι ιδιαίτερα εμφανής ή άλλοτε υποβόσκει υπόγεια στα κομμάτια. Ένας ακόμη λόγος ο οποίος με οδήγησε στο να δώσω αυτό το όνομα στο album είναι πως το ξεκίνημα όλων των συνθέσεων αποτέλεσε για εμένα μια ελεύθερη αιώρηση που πραγματικά δεν ήξερα ακριβώς που θα καταλήξει.
Στο αμιγώς μουσικό κομμάτι μπορώ να πω πως και η μουσικές συνθέσεις και οι ενορχηστρώσεις αλλά και οι ερμηνείες είναι για μένα πολύ καθαρές και βασισμένες πάνω σε μουσικές που αγαπώ πάρα πολύ. Μέσα στο άλμπουμ κυριαρχούν πολύ τα πνευστά, τα έγχορδα, τα παλιακά πληκτροφόρα, οι φωνές αγαπημένων μου προσώπων, η μουσική για τον κινηματογράφο των 60’s. Αν για κάτι είμαι πολύ χαρούμενος σε αυτό το άλμπουμ είναι η πηγαία αποτύπωση όλων των προσωπικών χαρακτηριστικών μου, η ειλικρινής προσέγγιση πάνω στα θέματα ενορχήστρωσης, ερμηνειών αλλά και της απόλυτης ελευθερίας που ένιωσα σε όλα τα στάδια της δημιουργίας του.
Το Υπόγειο: Ποιοι οι συνεργάτες και οι συνεργάτιδές σου στο δίσκο; Στο leading single “Bloom” ακούμε την Rosey Blue και την Etten.
Όπως είπα και προηγουμένως μέσα σε αυτό το άλμπουμ συπυπάρχουν κάποια πολύ αγαπημένα μου πρόσωπα. Στο single “Bloom” τραγούδησε όλα τα κύρια φωνητικά η Rosey Blue, η οποία μαζί με την Etten συμπλήρωσαν και το τελευταίο chorus part του τραγουδιού. Μέσα στο album υπάρχει όμως ένα ντουέτο που μοιράζομαι με την Rosey, ένα ντουέτο που μοιράζομαι με την Etten και ένα ακόμα ντουέτο που μοιράζομαι με μια ακόμη σπουδαία φωνή της ελληνικής σκηνής την Λόλα Γιαννοπούλου. Το τελευταίο μάλιστα ντουέτο που αναφέρω υπογράφει στιχουργικά η αγαπημένη μου φίλη Άννα Μερτζάνη.
Σε αυτό το σημείο πρέπει να αναφέρω πως πολύτιμη υπήρξε η βοήθεια του, επίσης, πολύ καλού μου φίλου και πλέον πολύτιμου συνεργάτη, Γιάννη Χριστοδουλάτου, ο οποίος πέραν της τεχνογνωσίας του στο θέμα του ήχου, έκανε μια καταπληκτική δουλειά στην παραγωγή του άλμπουμ και με υποστηριξε πρακτικά αλλά και ηθικά σε όλη την διαδικασία της δημιουργίας του. Έτσι λοιπόν, τo sweetspot productions του Γιάννη στα εξάρχεια, έγινε δεύτερο σπίτι μας όπου εκεί έγιναν όλα, μαζί και με την τεράστια συμβολή του επίσης πλέον συνεργάτη μας Θανάση Αλεξανδρή. Για όποιον λοιπόν έχει εμπλακεί στην διαδικασία δημιουργίας της μουσικής γνωρίζει πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη των ανθρώπων αυτών που θα πιστέψουν, θα αγαπήσουν και θα στηρίξουν αυτό που ένας δημιουργός έχει στο μυαλό του. Όταν αυτό γίνει με πίστη και αλήθεια δεν υπάρχει περίπτωση ο ακροατής να μην κατανοήσει πως αυτό το αποτέλεσμα ανεξαρτήτως μουσικών γούστων έχει μέσα του πολύ αγάπη και πολύ μεράκι.
Τέλος, σε αυτό το άλμπουμ είχα την τεράστια χαρά όλοι άνθρωποι που πέρασαν και έπαιξαν τα όργανα τους, να είναι επίσης αγαπημένοι φίλοι. Ο Θανάσης Αλεξανδρης που προανέφερα στις κιθάρες και στο μπάσο, ο Σωτήρης Πέπελας στις τρομπέτες, ο Αλέξης Στενάκης στα πληκτροφόρα, ο Βαγγέλης Τσιπλάκης στα τύμπανα, ο Σταύρος Παργινός στο τσέλο, η Βάσω Μιχαηλίδου στο ακορντεόν, ο Γιώργος Κωνσταντίνου στο μπάσο του “November” , ο Νίκος Φυσάκης από τους dustbowl που έγραψε κάποιες κιθάρες, ο Ισίδωρος Πάτερος στην κιθάρα του Waltz, o Nίκος Φλένγκας στην κιθάρα του Scars, o Δημήτρης Σταικόπουλος ιδιοκτήτης του Electricity Sound Studio στα εξάρχεια στην ηχογράφηση των τυμπάνων αλλά και πολλών πληκτροφόρων.
Το Υπόγειο: Ποια περίοδο γράφτηκαν τα τραγούδια; Ποιες ήταν οι εμπνεύσεις σου και οι επιρροές σου κατά τη διάρκεια της σύνθεσης;
Όλα τα τραγούδια, εκτός από το long gone και το waltz τα οποία είναι γραμμένα παλαιότερα, δημιουργήθηκαν από την εποχή της καραντίνας μέχρι και την τελευταία περίοδο πριν τις ηχογραφήσεις για το άλμπουμ. Έμπνευση μου ήταν και είναι πάντα η αγάπη , ο έρωτας , ο θάνατος και η απώλεια , τα παιδιά και η ελπίδα, αλλά και οι πολιτικές και κοινωνικές ανησυχίες. Νομίζω πως αυτές οι πηγές δεν θα σταματήσουν ποτέ να με εμπνέουν όσο ζω και έχω τα λογικά μου.
Το Υπόγειο: Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με την United We Fly;
Πάντα εκτιμούσα την προσπάθεια που κάνει η United We Fly στην εγχώρια ανεξάρτητη μουσική σκηνή. Όπως είναι γνωστό στην Ελλάδα ένας μουσικός δεν έχει και πολλές επιλογές που μπορεί να τον στηρίξουν πραγματικά. Όταν λοιπόν αποστείλαμε το υλικό χάρηκα ιδιαιτέρως που η πρώτη εταιρεία που μας απάντησε θετικά και με ενθουσιασμό ήταν η UWF. Όπως λοιπόν προχώρησε η συνεργασία μας με όλους τους ανθρώπους της εταιρείας χάρηκα γιατί τα πράγματα ήταν όπως πίστευα και μέσα από το βήμα που μου προσφέρετε σήμερα εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω ολόψυχα όλα τα παιδιά της UWF για την υποστήριξη και την πολύτιμη βοήθεια.
Το Υπόγειο: Ακούμε ήδη το εξαιρετικό “Bloom”. Ποιο το back story της δημιουργίας του;
Aυτό που ακριβώς λένε και οι στίχοι του, αυτή ακριβώς είναι η ιστορία του Bloom. Τα παιδιά που ζουν, μεγαλώνουν , ελπίζουν δίπλα μας. Τα παιδιά που έρχονται. Τα παιδιά που συνεχίζουν να χορεύουν όταν όλα γύρω τους πεθαίνουν. Όποιος κάνει μια βόλτα στον κόσμο ή έστω διαβάσει τα στοιχεία που προκύπτουν ανα τον κόσμο πραγματικά θα σοκαριστεί για το νούμερο των παιδιών που βρίσκεται σε κίνδυνο σήμερα. Τα παιδιά είναι ότι πιο ιερό έχουμε. Δεν χωράει κανένας εφησυχασμός της συνειδησής.
Το Υπόγειο: «Τα παιδιά που χορεύουν και ζωγραφίζουν τη νύχτα με τα δικά τους χρώματα. Όταν όλα γύρω μας καταστρέφονται, εκείνα συνεχίζουν χωρίς φόβο. Αν καταφέρουμε να τα συναντήσουμε, ίσως καταφέρουμε να ξεκλειδώσουμε και την αυριανή ευτυχία του κόσμου». To κείμενο που συνοδεύει την κυκλοφορία του single. Κι όμως, λιγό αφού το κομμάτι ταξίδεψε στα ηχεία μας, ξεκίνησε ένας ακόμα πόλεμος και εκατοντάδες άνθρωποι, μαζί και παιδιά, πεθαίνουν - δολοφονούνται. Και η αυριανή ευτυχία του κόσμου μοιάζει ακόμα πιο μακρινή... Υπάρχει ελπίδα ή τα πράγματα θα γίνουν χειρότερα;
Είναι αδιανόητα σκληρός ο τρόπος που τα τραγούδια μπορεί να επιστρέφουν και να σε κατασπαράζουν συναισθηματικά. Αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Γάζα είναι μια μαύρη τρύπα στην συλλογική ανθρώπινη συνείδηση. Είναι πραγματικά μια από τις πιο μαύρες σελίδες της σύγχρονης ιστορίας. Πάνω από 3500 παιδιά είναι ήδη νεκρά και ο θλιβερός αυτός αριθμός ανεβαίνει συνεχώς. Γενικά, όποιος δεν αντιλαμβάνεται πως αυτός ο κόσμος καταρρέει, όποιος από τον σύγχρονο δυτικό κόσμο μπορεί να το σταματήσει και δεν το κάνει είναι συνένοχος στο τραγικό αυτό έγκλημα.
Φοβάμαι πως τίποτα δεν θα σταματήσει. Δυστυχώς ο θάνατος έχει γίνει συνήθεια και κανονικότητα.
Συνηθίσαμε να βλέπουμε στην τηλεόραση τον θάνατο στην Παλαιστίνη και να τρώμε, να λέμε πως καλά έκαναν και βούλιαξαν οι πρόσφυγες και οι μετανάστες στο ναυάγιο της Πύλου ή πως αν οι ίδιοι δεν επέλεγαν να είναι εκεί δεν θα είχαν καεί στην φωτιά του Έβρου. Ο εκφασισμός και η απανθρωπιά έχει γίνει αντίδοτο απέναντι στην προσωπική εξαθλίωση του βαθύτερου ηθικού μας εδάφους. Αυτός ο εκπεσμός ματαιώνει δυστυχώς κάθε προσπάθεια για αλλαγή. Αν υπάρχει μια ελπίδα είναι σίγουρα στις επόμενες γενιές γιατί η δική μας δεν τα κατάφερε.
Το Υπόγειο: Τα σχέδιά σου από δω και πέρα; Θα έχουμε συναυλίες παρουσίασης του άλμπουμ;
Ναι βέβαια υπάρχουν σχέδια. Θα παρουσιάσουμε τον δίσκο την Τρίτη 12 Δεκεμβρίου στο Gazarte για μια και μοναδική συναυλία στην Αθηνα όπου σίγουρα θα δώσουμε τον καλύτερο μας εαυτό. Θα έχω την τύχη να παίξω μαζί με πολλόυς από τους μουσικούς που προανέφερα, με νέους φίλους αλλά και πολλούς καλεσμένους!
Το Υπόγειο: Πέρα από τη solo δραστηριοποίησή σου, έχουμε φυσικά και τους υπέροχους Dustbowl, στους οποίους είσαι ο τραγουδιστής. Τι νέα από την μπάντα - να περιμένουμε νέο υλικό;
Και βέβαια αυτή την περίοδο ετοιμάζουμε νέο υλικό και με τους Dustbowl!Βρισκόμαστε σε μια ιδιαιτέρως έντονη και εμπνευσμένη περίοδο! Ετοιμάζουμε πολύ προσεκτικά και με πολύ μεράκι τα νέα μας τραγούδια και θα περιμένουμε πολύ να τα παρουσιάσουμε όταν με το καλό ολοκληρωθούν!
Το Υπόγειο: Πάνο σε ευχαρισούμε πάρα πολύ! Ευχόμαστε τα καλύτερα και ανυπομονούμε να ακούσουμε το νέο σου δημιούργημα...
Εγώ σας ευχαριστώ για την υποστήριξη σας! Θα σας περιμένουμε στις 12 Δεκεμβρίου στο Gazarte και για μια live ανταπόκριση!
