The Blueprint
Thanos Lainas Photography
Ένα ηλιόλουστο πρωινό Σαββάτου βρεθήκαμε με τα 2/3 των Blueprint, στο φιλόξενο Μοντακιού της στοάς Κοραή, στο κέντρο. Αφορμή για την κουβέντα μας ήταν το επερχόμενο live των Blueprint στο Six Dogs, στις 12 Ιουνίου.
Εμπνευσμένοι από τον άμεσο και ανθρώπινο χαρακτήρα των blues, παίρνουν το όνομά τους από μια παρερμηνεία της λέξης “Blueprint”, ως το ιδιαίτερο στίγμα που αφήνει αυτή η μουσική στην ψυχή του ακροατή.
Μοιραζόμενοι την κοινή αγάπη τους για τα δωδεκάμετρα και τον δημιουργικό αυτοσχεδιασμό, συναντιούνται ανάμεσα στον πάντα φρέσκο ρυθμό του Chuck Berry, την παθιασμένη ενέργεια του Rory Gallagher και την ιδιοφυή φαντασία του Jimi Hendrix, ξεπερνώντας καθιερωμένες μορφές και όρια.
Ο Δημήτρης Κωβαίος (φωνή και κιθάρα) και ο Αλέξης Νασσάτι (μπάσο) δέχτηκαν με χαμόγελο και χαρά να απαντήσουν στις ερωτήσεις μας! Τους ευχαριστούμε και δίνουμε ραντεβού στο Six Dogs.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
The Blueprint – Ciggy Kiss Live at Six Dogs, 12/6/2019
Δύο νέα, ανερχόμενα συγκροτήματα από την Αθήνα, μοιράζονται τη σκηνή του Six Dogs την Τετάρτη 12 Ιουνίου, για ένα γνήσιο Rock n' Roll θέαμα.
Με αφετηρία τη μαύρη μουσική που ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο τον 20ο αιώνα, οι Blueprint θα παρουσιάσουν ένα πρόγραμμα “Beyond 'em Blues”, ενώ οι Ciggy Kiss, με ρετρό άποψη, θα κινηθούν σε ρυθμούς Post Prog.
Τετάρτη 12 Ιουνίου 2019
Έναρξη 21:00
Είσοδος 5 €
Six Dogs
- Αβραμιώτου 6-8, Μοναστηράκι, Αθήνα
- 2103210510
Χορηγοί επικοινωνίας: NG Radio, Το Υπόγειο, RISE, Pepper 96.6, avopolis, debop, ελculture, oneman, popaganda, PopCode, VICE Greece.
Thanos Lainas Photography
Το Υπόγειο: Blueprint, καλώς ήρθατε στο Υπόγειο. Θέλουμε ξεκινώντας την κουβέντα μας να μας πείτε την ιστορία πίσω από την μπάντα. Πως ξεκίνησαν όλα;
Δημήτρης: Οι Blueprint ξεκίνησαν ως ένα πείραμα, όταν ακόμα ήμουν φοιτητής, μετά την ακρόαση ενός δίσκου του Rory Gallagher, το “Blueprint”. Αυτό ο δίσκος ήταν για μένα το έναυσμα, ως κιθαρίστας, μια αφετηρία για να σκεφτώ τι στο καλό είναι τα blues. Μια παρερμηνεία, λοιπόν, του ονόματος του δίσκου του Gallagher, ως το στίγμα που αφήνουν τα blues, σε αντίθεση με την πραγματική ερμηνεία της λέξης, που αναφέρεται σε ένα σχέδιο, μια πατέντα ας πούμε, ήταν αυτή που με οδήγησε να πώ οκ, ας κάνω κάτι γυρω από αυτό. Έτσι, μάζι με κάποιους φίλους ξεκινήσαμε μια μπάντα, κάνοντας διασκευές σε Beatles, Floyd, Hendrix. Η παρέα εκείνη έσπασε με το περάσμα του καιρού, όμως εμένα μου είχε μείνει ότι κάποια στιγμή θα κάνω μια μπάντα που θα λέγεται Blueprint.
Το Υπόγειο: Ποιοι είναι οι Blueprint τώρα;
Δημήτρης: Είναι ο Αλέξης Νασσάτι – πρόσφατη προσθήκη – στο μπάσο, ο Χρήστος Μούχλιας στα τύμπανα και εγώ, Δημήτρης Κωβαίος, σε κιθάρα και φωνητικά.
Το Υπόγειο: Έχουμε ήδη ένα πρώτο κομμάτι, το “Secret”, το οποίο μάλιστα είναι ηχογραφημένο live. Υπάρχει υλικό το οποίο σχεδιάζετε να κάνετε δίσκο;
Δημήτρης: Υπάρχουν κάποια κομμάτια που δουλεύουμε αυτή την περίοδο εν όψει Six Dogs, θα παρουσιαστούν δηλαδή εκεί, ενώ συζητάμε παράλληλα τη διαφορετική μορφή που θα έχουν, καθώς αλλιώς είναι ένα τραγούδι στο στούντιο και αλλιώς ζωντανά. Στο στούντιο έχεις απεριόριστες δυνατότητες, ενώ στο live η δομή πρέπει να είναι συγκεκριμένη. Αλλά οκ, υπάρχει σκέψη να μπούμε στο στούντιο μετά το καλοκαίρι και να φτιάξουμε την ολοκληρωμένη στουντιακή version των κομματιών.
Το Υπόγειο: Στις 02/05, λίγες μέρες πριν, εμφανιστήκατε στο Rockwood Live Music Stage μαζί με τον Tom Yosi. Πως ήταν η εμπειρία αυτή;
Αλέξης: Κοίτα, περισσότερο σαν πρόβα τζενεράλε το είδαμε, από την άποψη ότι για μένα ήταν η πρώτη εμφάνιση με τα υπόλοιπα παιδιά, μιας και έχουμε βρεθεί πολύ πρόσφατα. Η καλή διάθεση να παίξουμε μαζί υπήρχε, οπότε η συγκεκριμένη εμφάνιση ήταν μια καλή πρόβα και μια πολύ όμορφη στιγμή.
Δημήτρης: Περάσαμε πολύ ωραία. Ο Tom είναι φίλος, επιτέλους γνωριστήκαμε και από κοντά, μιας και επικοινωνούσαμε μέσα από τα social media. Ήταν μια πολύ ευχάριστη συνάντηση ανθρώπων, που έχουν έναν κοινό μουσικό άξονα. Μας τίμησε αρκετός κόσμος, σε ένα βράδυ που είχε Master Chef, θα έχω να το λέω (γέλια).
Το Υπόγειο: Στο άμεσο μέλλον, επίκειται μια ζωντανή εμφάνιση στο Six Dogs στις 12 Ιουνίου. Τι μας έχετε ετοιμάσει για αυτό το βράδυ; Τι θα περιέχει το setlist σας;
Δημήτρης: Δύσκολο να τα περιγράφεις αυτά τα πράγματα, πιο πολύ είναι για να τα ζείς. Όμως για να απαντήσουμε, σίγουρα θα περιέχονται κάποια δικά μας κομμάτια, στα πλαίσια μιας πρώτης παρουσίασης, σε συνδυασμό με κάποιες διασκευές κλασικών rock και rock ‘n’ roll κομματιών, που είναι κοντά στη δική μας αισθητική.
Αλέξης: Εγώ να συμπληρώσω ότι προφανώς και υπάρχει το πρωτότυπο υλικό που θα παρουσιαστεί στο σύνολό του πρώτη φορά, όλα τα κομμάτια που έχει γράψει ο Δημήτρης και έχουμε δουλέψει μαζί, όμως η live διάσταση που παίρνουν είναι πολύ ωραία στ’ αλήθεια. Βασιζόμαστε πολύ ως τρίο στον αυτοσχεδιασμό και νομίζω θα βγεί μια παράσταση με πολύ ενδιαφέρον για το κοινό, όσο και για άλλους μουσικούς που θέλουν ενεχομένως να δουν συναδέλφους.
Το Υπόγειο: Μιλώντας για αυτοσχεδιασμό και με αφορμή το “Secret”, έχω να πω ότι αντιλαμβάνεται κανείς το πολύ δεμένο παίξιμο των Blueprint. Περνάτε πολλές ώρες σε πρόβες;
Δημήτρης: Κάνουμε τις αναγκαίες πρόβες, αυτές που χρειάζεται. Δεν είναι ότι παίζουμε από το πρωί ως το βράδυ μαζί. Υπάρχει μια κοινή αντίληψη των πραγμάτων, οπότε βγαίνει σχετικά εύκολα ο τρόπος με τον οποίο ρολάρει. Πολλές ιδέες έχουν προκύψει στην πρόβα σε κάποια τζαμάρισμα.
Αλέξης: Είναι και η καθημερινότητα που δεν επιτρέπει να ζήσουμε το όνειρο και να περάσουμε όσο χρόνο θα θέλαμε σε στούντιο ή πρόβες. Αλλά όταν βρισκόμαστε αυτό συμβαίνει αβίαστα.
Το Υπόγειο: Εκτός μουσικής πως είναι οι Blueprint; Τί σας αρέσει να κάνετε; Πώς διασκεδάζετε;
Δημήτρης: Κατ’ ανάγκη διασκεδάζουμε στα social media (γέλια). Είναι ένα εργαλείο επικοινωνίας για τους μουσικούς, ώστε να επικοινωνήσουν αυτό που έχουν να πουν, αν έχουν να πουν. Οπότε στα σημερινά δεδομένα, που ο κόσμος ξοδεύει μπόλικο χρόνο στα social media, αυτό τραβάει και εμάς να πούμε ότι θα είμαστε και εμείς εκεί για χάρη της επικοινωνίας.
Το Υπόγειο: Αυτή η άμεση επικοινωνία μέσω Facebook, για παράδειγμα, πιστεύετε έχει ελευθερώσει τις μπάντες; Με την έννοια ότι πιο παλιά δεν ήταν το ίδιο εύκολο να εκθέσει κάποιος τη δουλειά του.
Αλέξης: Και ναι και όχι, πιστεύω. Όπως όλα, έτσι και αυτό έχει τα θετικά και τα αρνητικά του.
Δημήτρης: Παλιότερα τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Εμείς δεν προλάβαμε τη μουσική βιομηχανία όπως ήταν. Την έχουμε διαβάσει, την έχουμε ακούσει. Υπάρχει πλέον ένας νέος τρόπος που δουλευούν τα πάντα. Για μας είναι απλά ένα μέσο επικοινωνίας. Τώρα αν θα καταφέρεις να κάνεις μέσα από αυτό ένα βήμα παραπάνω και να κάνεις τη δουλειά σου πιο μεγάλη, τότε οκ.
Αλέξης: Η μουσική είναι και τέχνη είναι και δουλειά. Ανάλογα με το πώς τοποθετείσαι απέναντι σε αυτό, πράττεις και ανάλογα.
Το Υπόγειο: Δημήτρη, εσύ γράφεις τους στίχους στους Blueprint. Γιατί διάλεξες αγγλικό στίχο;
Δημήτρης: Όλα τα ακούσματά μου είναι με αγγλικό στίχο. Η μουσική με την οποία έχω μεγαλώσει είναι κατά βάση αγλόφωνη. Σε καμία περίπτωση δεν υποτιμώ τον ελληνικό στίχο, απλά το αγγλόφωνο τραγούδι είναι στις μέρες μας κάπως πιο universal. Μπορείς να το επικοινωνήσεις με περισσότερο κόσμο. Γράφω τραγούδια γιατί έχω την ανάγκη να τα επικοινωνήσω και μου βγαίνει πιο φυσικά να γράψω αγγλικό στίχο.
Αλέξης: Αυτό που ξέρει κανείς να κάνει, δεν μπορεί να τον προδώσει. Μιλάω για το κομμάτι του αγγλικού στίχου.
Το Υπόγειο: Είναι κάτι που σας ενδιαφέρει; Η επαφή με κοινό εκτός συνόρων; Μια περιοδεία στο εξωτερικό ενδεχομένως;
Δημήτρης: Σαφώς. Είμαι της άποψης ότι ο καλλιτέχνης θέλει να επικοινωνεί με περισσότερο κόσμο, να αφορά όλο και περισσότερους η μουσική του.
Το Υπόγειο: Δεν πιστεύετε ότι ο ελληνικός στίχος έχει μια αμεσότητα σχετικά με τη σύνδεση με τον κόσμο;
Δημήτρης: Ο λόγος είναι ένα από τα πράγματα που συνθέτουν ένα τραγούδι. Είναι όπως με τους Pink Floyd. Δεν καταλαβαίνεις πάντα τί θέλει να σου πει, λόγου χάρη στο “Money”, αλλά νιώθεις απόλυτα, συνδέεσαι. Μέσα και από τη μουσική μετά, δημιουργείται η ατμόσφαιρα και το συναίσθημα.
Αλέξης: Υπάρχουν ελληνικά τραγούδια που είναι εξίσου δύσκολο να τα αποκρυπτογραφήσεις. Σε κάθε περίπτωση, σε μια εποχή πολιτισμικής παγκοσμιοποίησης, νομίζω ότι είναι εύκολο να τραγουδήσεις στα αγγλικά.
Το Υπόγειο: Ελληνική μουσική ακούτε; Τί ακούσατε τελευταία που σας άρεσε;
Αλέξης: Εμένα μου αρέσει πολύ το σχήμα που έχει η Τζένη Καπάνταη. Παίζουν κάτι μπλουζιές απίστευτες, που είναι σαν να έχει μεταφερθεί απευθείας στον Αμερικάνικο Νότο.
Δημήτρης: Έχω ακούσει πολλά είναι η αλήθεια, αλλά έχω μια αγάπη για οτιδήποτε κάνει ο Λάμπης Κουντουρόγιαννης. Και κιθαριστικά μόνο να το δεις, ό,τι κάνει ο Λάμπης, εγώ είμαι μέσα.
Το Υπόγειο: Παιδιά, υπάρχει κοινό στην Αθήνα ή την Ελλάδα γενικότερα, που θέλει να ακούσει τον παλιό, κλασικό ήχο της rock και της blues? Υπάρχει ανταπόκριση;
Αλέξης: Υπάρχει και δεν υπάρχει.
Δημήτρης: Γενικά, ζούμε σε μια εποχή που κάποια πράγματα γίνονται για να γίνονται. Υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι, που ψάχνουν το διαφορετικό, μια διαφορετική μουσική, έναν διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας και προσέγγισης. Είτε θες από νοσταλγία, είτε θες από ρομαντισμό, ψάχνουν κάτι διαφορετικό από το mainstream που επικρατεί. Υπάρχει κοινό; Ναι. Θα φτάσουμε σε αυτούς; Θα δείξει.
Το Υπόγειο: Θα έχουμε συνέχεια στα live; Υπάρχουν σχέδια για το καλοκαίρι;
Δημήτρης: Συζητιούνται πράγματα και θα υπάρξουν ανακοινώσεις, εφόσον υπάρξει συμφωνία.
Αλέξης: Μας αρέσει αυτό που κάνουμε, θέλουμε να είμαστε στο δρόμο, υπάρχουν συζητήσεις και ελπίζω το ένα να φέρει το άλλο.
Το Υπόγειο: Φέτος, αναμένουμε ένα καυτό – συναυλιακά τουλάχιστον – καλοκαίρι. Θα πάτε σε κάποια συναυλία – φεστιβάλ; Υπάρχει κάτι που θέλετε να δείτε;
Αλέξης: Εγώ Πλατεία Νερού θα πάω σίγουρα. Iggy, Cure στα σίγουρα. Αλλά και τα ονόματα τα φρέσκα, που ανοίγουν τις συναυλίες είναι καταπληκτικά. Και ο Kiwanuka και οι Khruangbin είναι τρομεροί.
Δημήτρης: Μιλάει και για τους δυό μας!
Το Υπόγειο: Στο Υπόγειο έχουμε μια μανία με τις λίστες και κλείνοντας θέλουμε να μας πείτε τους 3 αγαπημένους σας δίσκους.
Δημήτρης: 3; Μας περιορίζεις πολύ. Νούμερο 3, Jimmy Hendrix Experience – Are You Experinced.
Αλέξης: Εγώ για νούμερο 3 θα πω Doors – LA Woman.
Δημήτρης: Νούμερο 2, Rory – Irish Tour 74. Δεν υπάρχει αυτού του ανθρώπου ένα live που να πεις ότι ήταν κουρασμένος ή πεσμένος. Πάντα κόφτες ήταν.
Αλέξης: Νούμερο 2, Funkadelic – Maggot Brain.
Δημήτρης: Meddle, Floyd στην κορυφή μου!
Αλέξης: Για μένα το Abbey Road.
Το Υπόγειο: Παιδιά, ευχαριστούμε πολύ!
Blueprint: Εμείς! Τα λέμε στο Six Dogs σε λίγες μέρες!
